12 جاذبه‌ برتر گردشگری در اینسبروک

اینسبروک در دره‌ی وسیع «Inn Valley» در محل تلاقی دو جاده‌ی ترافیکی مهم، یعنی جاده‌ی آلمان-ایتالیا و جاده‌ی وین-سوییس، قرار گرفته است. اینسبروک که یکی از مقاصد معروف گردشگری است و هرساله گردشگران زیادی را می‌پذیرد، همان بافت شهری قدیمی خود را، با خیابان‌های پیچ در پیچ و خانه‌های مرتفع به سبک گوتیک متأخر، حفظ کرده است.

در هر نقطه‌ای از این شهر باصفا که واقع شوید، چشم‌انداز زیبایی از رشته‌کوه‌های عظیم را در اطراف خود خواهید دید؛ در راستای جنوب شرقی، بالای لانسه‌کوپفه (Lanser Kopfe)، قله‌ی گِرد و 2247‌متری پاتشه‌کوفل (Patscherkofel) قرار گرفته است که در میان اسکی‌بازان شهرت زیادی دارد. تجهیزات ورزشی‌ای که برای بازی‌های المپیک زمستانی 1964 و 1976 ساخته شد، هنوز هم جمعیت زیادی از اسکی‌بازها را به این منطقه می‌کشاند و هرساله شاهد رقابت‌های داخلی و خارجی است.

برای مشاهده تورهای اتریش، بر روی لینک زیر کلیک کنید.

https://www.eavar.com/tour/category/austria/

1. هوف‌کرشه و معبد امپراتور

کلیسای عالی و باشکوه واقع شده در اینسبروک، یعنی هوف‌کرشه (Hofkirche)، در سال 1563 به سبک محلی گوتیک متأخر ساخته شده است. این کلیسای سرسرا‌مانند با سه راهرو، پشت‌محراب باریک و برج مرکزی‌اش، دارای ویژگی‌های مبالغه‌آمیز زیادی از نظر معماری داخلی است، به خصوص در مورد محراب‌های قرن هجدمی در وسط و جناحین و یک سِن سرودخوانی (کُر) متعلق به قرن هفدهم. ویژگی دیگر آن عبارت است از یادبود آندریاس هوفر که پیکرش در سال 1823 به این مکان سپرده شد؛ اما مهم‌ترین بخش کلیسا، معبد و موزه‌ی باشکوه امپراتور ماکسیمیلیان اول است که در قرن شانزدهم بنا شد. آن را زیباترین نمونه‌ی بازمانده از رنسانس آلمان می‌دانند. ویژگی اصلی و محوری این یادبود که تجلیلی از امپراتوری مقدس روم به شمار می‌رود، سنگ قبر (یا به عبارت بهتر: تابوت‌دان) عظیمی از جنس مرمر سیاه است که با یک پیکره‌ی برنزی از امپراتور، متعلق به سال 1584، تزئین شده است.

2. سقف طلایی

خیابان هرتزوک-فردریش (Herzog-Friedrich) و به موازات آن خانه‌های زیبا و قدیمی بازرگانان، هسته‌ی اصلی ربع جنوبی اولد تاون (شهر قدیمی) را تشکیل می‌دهند و سرآمد این بخش شهر، سقف طلایی (Golden Roof) است. این پنجره‌ی بالکنی فوق‌العاده، به سبک گوتیک متأخر که با کاشی‌های مسی زراندود مسقّف شده است، در سال 1496 و به مناسبت جشن عروسی ماکسیمیلیان اول با بیانکا ماریا اسفورزا (Bianca Maria Sforza) ساخته شد و همانند اتاقکی عمل می‌کند که از آن می‌توان جشن‌های محلی را در میدان پایین طاق، به تماشا نشست. طارمی زیرین سقف طلایی که از 1627 کاشی مسی مطلا تشکیل شده است نیز در نوع ارزشمند بوده و با طرح‌های چشم‌نوازی از نشان‌های ملی تزئین شده است.

3. هوفبرگ

کاخ قدیمی اینسبروک، به نام هوفبرگ (Hofburg)، یک قلعه‌ی مسکونی و اشرافی قدیمی است که در قرون 15 و 16 ساخته شده است. این کاخ را به دستور ماریا ترزا در قرن 18، با سبک باروک و روکوکو بازآرایی نمودند. این کاخ که هم اکنون به‌عنوان بخشی از مقاصد بازدید تورهای گردشگری به شمار می‌رود، شامل آپارتمان‌های لوکس و سقف‌های نقاشی شده‌ی باشکوهی است. چیزی که خصوصاً این قلعه را به یادماندنی کرده، «تالار بزرگ» است: یک سرسرای عظیم از سنگ مرمرِ صیقل خورده و تزئیناتی به رنگ‌های سفید و طلایی با انواع پرتره‌های باشکوه از اعضای خانواده سلطنتی!

4. محله قدیمی اینسبروک

محله قدیمی اینسبروک، با خانه‌های باریک و بلند، درهای مجلل و قطور، پنجره‌های بالکنی و نمای بیرونیِ طاقگانی، خیلی از نمونه‌های زیبای معماری قدیم تیرول (Tyrol) و تأثیرات هنر جنوبی را، در کنار بناهای فاخر سبک رنسانس، باروک و روکوکو در خود جای داده است. محله‌ی شبه‌دایره‌ای شهر قدیمی که با یک حلقه خیابان به نام گِرابِن (به معنای خندق) احاطه شده است، یک محوطه‌ی فوق‌العاده برای پیاده‌روی و مکانی زیبا برای گذران وقت است. از جمله اماکن برجسته‌ای که در پیاده‌روی باید به آن‌ها توجه کرد، هلبلینگ‌هاوس (Helblinghaus) به سبک باروک است که آن را برای نمای گچ‌کاری شده‌ی زیبا با طرح فرشتگان بال‌دار و سایر تزئیناتش می‌شناسند.

5. کلیسای جامع سن‌ جیمز

در منطقه دومپلاتز (Domplatz)، کلیسای جامع اینسبروک که قبلاً با عنوان کلیسای محلی سن‌جیمز شناخته می‌شد، در سال 1964 تبدیل به یک نماد بزرگ مذهبی شد. این بنا که به دلیل برج‌های دوقلوی ضلع جنوبی و گنبد مرتفع در بالای قسمت سرودخوانی آن دارای شهرت است، در سال 1724 و به سبک باروک ساخته شده است. این بنا پس از جنگ جهانی دوم به طور کامل بازسازی و احیا شد. نکات قابل توجه نمای داخلی ساختمان عبارت‌اند از: نقاشی‌های سقفی و به خصوص نقاشی «تجلیل سن جیمز»، گچ‌کاری‌های آن که توسط برادران آسام انجام گرفته است، محراب مرمر به سبک باروک متعلق به سال 1732 با تصویر مشهوری از مریم باکره و منبر منحنی باشکوه متعلق به قرن هجدهم!

6. موزه‌ های دولتی تیرولی

موزه‌های متعددی در اینسبروک واقع شده است که دارای شهرت و اعتبار جهانی هستند، مخصوصاً آن‌هایی که تحت عنوان «موزه‌های دولتی تیرولی» دسته‌بندی می‌شوند. یکی از مهم‌ترین این موزه‌ها، موزه‌ی هنر محلی تیرولی است که در مجاورت هوف‌کرشه در صومعه‌ی جدید واقع شده و مأمن مجموعه‌های گسترده‌ای از هنر فولک و محلی است. در میان انواع تِم‌ها و موضوعات تیرولی، تکرار ردیف خانه‌های آجرنما با پنجره‌های بالکنی در این‌وَلیِ بالا (Upper Inn Valley) و خانه‌های نیمه‌الواری زیلر وَلی (Ziller Valley)، در کنار فروشگاهی پر از لباس‌ها، لوازم خانگی قدیمی، ابزارآلات، ظروف شیشه‌ای، سفال، منسوجات و آثار فلزی، از جمله نمونه‌های بارز و دیدنی به شمار می‌روند. جای دیگری که ارزش بازدید دارد.

7. خیابان ماریا-ترزین

به موازات ردیف مغازه‌های متعدد و خانه‌های متعلق به قرون 17 و 18، خیابان باشکوه ماریا-ترزین (Maria-Theresien)، چشم‌انداز بی‌نظیری را از کوهستان شمالی به شما عرضه خواهد کرد. در میانه‌ی این خیابان قدیمی و عریض، درست روبه‌روی تالار شهر، ستون سن‌آن (Annasaule) در سال 1706 قد علم کرده است تا عقب‌نشینی نیروهای نظامی باواریا در سال 1703 را در روز سن‌آن، گرامی بدارد. سن‌آن که تندیس مریم باکره بر آن خودنمایی می‌کند، نزدیک به سن‌جورج، قدیس محافظ تیرول و سایر قدیس‌ها و قدیسه‌ها، روی پایه‌ای قرار گرفته است. دیگر مکان‌های جالب توجه، یادبود 14‌متری جنگ، موزه‌ی پیوند آلپ-اتریش با کلکسیون عظیمی از تجهیزات تاریخی کوه‌نوردی و هنر آلپ و کلیسای زِویته (Servite) و فرسکوی تثلیث مقدس آن است که در سال 1615 به وجود آمده‌اند. 

8. پیاده‌روی حاشیه رودخانه

برای گذران وقت در این منطقه، چیزی بهتر از گشت و گذار در حاشیه‌ی زیبای رودخانه و تفرجگاه‌های ریوِر این (River Inn) نیست. مکان فوق‌العاده‌ای که می‌توانید پیاده‌روی خود را از آنجا آغاز کنید، بخش ماریا هیف است که به دلیل بنای کلیسای ماریاهیف‌ (Mariahilfkirche)‌ در آن که در سال 1649 به سبک باروک ساخته شده و نقاشی دیواری‌های هنرمندانه‌ی قرن هفدهمی‌اش مشهور است. پس از آن سری به بخش هوتینگ (Hötting) بزنید، ناحیه‌ای که در آن کلیسای محلی قدیمی با برج زیبایش و کلیسای محلی جدید متعلق به سال 1911 در پشت آن، واقع شده‌اند. پس از آن، راه خود را به سمت جاده‌ی هوتینگ ادامه دهید تا با نمای چشم‌فریبی از شهر و کوهستان مواجه شوید.

9. آلپنزو اینسبروک - تیرول

درست در یک کیلومتری شمالِ شهر قدیمی اینسبروک، قلعه‌ی وایربورگ (Weiherburg) متعلق به قرن پانزده قرار دارد که آلپنزو (باغ وحش آلپی) را در خود جای داده است. این باغ‌وحش زیبا و طبیعی، مجموعه‌ی بی‌نظیری است از حیوانات کوهستانی که از مناطق آلپیِ سراسر جهان گردآوری شده‌اند، از پستانداران و پرندگان گرفته تا خزندگان؛ این مکان هم برای گردشگران و هم برای متخصصین و جانورشناسان، مکان جالب توجهی است. گفته می‌شود بیش از 2000 حیوان از 150 گونه‌ی آلپی مختلف در این مکان نگهداری می‌شوند و در کنار این‌ها، زندگی جانوران آبزی نیز در بزرگ‌ترین آکواریوم آب سرد جهان در اینجا جریان دارد؛ فضایی فوق‌العاده دیدنی برای کودکان و یک گردشگاه پارک-مانند برای همه‌ی افراد.

10. کاخ آمبراس

کمی که به سمت جنوب شرقی اینسبروک برانید، کاخ آمبراس (Ambras) را می‌بینید که در سال‌های 1563 تا 1595 محل سکونت دوک اعظم فردیناند بوده است. در قلعه‌ی پایینی (Unterschloss) دو اتاق وجود دارد که حاوی کلکسیون زیبایی از سلاح و زره هستند؛ در طبقه‌ی اولِ این ساختمانِ پر جزئیات، مجموعه هنری باارزشی را خواهید دید که حاوی تندیس‌های فراوان و آثار هنریِ کاربردی است. در قلعه‌ی بالایی (Hochschloss) اتاق خواب فیلیپین ولزر (Welser)، همسر فردیناند، در کنار تابلوهای نقاشی و مجسمه‌های متعدد دیده می‌شود. نکته‌ی جالب توجه این مکان، تالار اسپانیایی مجلل بین قلعه‌های بالایی و پایینی است. یکی از قدیمی‌ترین نمونه‌های دکوراسیون داخلی به سبک رنسانس آلمانی را که بین سال‌های 1507 تا 1571 ساخته شده است می‌توان در اینجا مشاهده کرد 

11. محوطه المپیک برگیزل

در جنوب اینسبروک، تپه‌ی 746‌متری‌ای با نام برگیزل (Bergisel) قرار دارد که به دلیل امکانات عظیمش برای ورزش‌های زمستانی، از شهرتی جهانی برخوردار است. نکات برجسته‌ی این بخش، پیست اسکی جدید المپیا است که به جای سازه‌ی المپیکی قبلی ساخته شد و در کنار آن برج جدید که در سال 2003 بنا شده است، نمای فوق‌العاده‌ای به خود شهر دارد. سال‌ها پیش از بازی‌های المپیک، این تپه محل نبردهای قهرمانانه‌ی سال 1809 بود: زمانی که دهقانان تیرولی توانستند پایتخت خود را از چنگ نیروهای فرانسه و باواریا، آزاد سازند.

12. باسیلیکا و کلیسای محلی ویلتن

در جنوبی‌ترین بخش اینسبروک، یعنی ویلتن، یکی از زیباترین و هنرمندانه‌ترین کلیساهای سبک روکوکوی تیرول شمالی واقع شده است: کلیسای محلی ویلتن با برج‌های دوقلو. ورودی این بنا که در سال 1755 ساخته شده است، با فرسکوهای سقفی کم‌نظیر، اثر متیوس گونته (Matthäus Günther) و گچ‌بری‌های ظریف، کار فرانتس زاوا فایخمایر (Franz Xaver Feichtmayr)، تزئین شده است. این در حالی است که محراب بالایی، با پیکره‌ی سنگی «مریم در زیر چهار ستون» متعلق به قرن چهارده خودنمایی می‌کند. روبروی این کلیسا، مجموعه‌ی عظیم بناهای اشتیفت ویلتن (Stift Wilten)، صومعه‌های قدیمی متعلق به 1138 که بعدها در 1695 به سبک باروک بازآرایی شد، قرار دارد.