پارک مونت رویال، طبیعتی زیبا بر روی آتشفشانی خاموش

بی شک جواهر پارک‌های شهر مونترال، «مونت رویال» است که با مساحت ۲۰۰ هکتاری خود بخشی از کوه وسط جزیره را تشکیل داده و بلندترین نقطه (۲۳۴ متر) در شهر به حساب می‌آید.

مانند برج ایفل در پاریس یا ساختمان امپایر استیت (Empire State) در نیویورک، مونت رویال در مونترال هم به عنوان یک نشانه‌ی عمل کرده و راهی برای یافتن مسیر در شهر است. جالب است بدانید که این کوه بقایای یک کوه ‌آتشفشانی بوده که حدوداً ۱۲۵ میلیون سال قبل فعال بوده است. مونت رویال مجموعه‌ای از چند تپه و قله در مرکز شهر مونترال است که شهروندان برای لذت بردن از طبیعیت، پیاده‌روی، دوچرخه سواری و اسکیت روی یخ به آنجا می‌آیند. در سال ۲۰۰۳ طی تفاهم‌نامه مشترکی میان شهرداری مونترال و استانداری کبِک، این پارک جزو منابع تحت‌ حفاظت مادام‌العمر قرار گرفت.

 در دهه ۱۸۶۰ میلادی، قطع انبوه درختان کوه برای تولید هیزم باعث ایجاد خشم عمومی شده و موجب شد تا در سال ۱۸۷۶ میلادی با طراحی این منطقه برای تبدیل آن به پارک موافقت شود. کار طراحی فضا بر عهده‌ی «فردریک لا اولمستد» بود که شاید شناخته‌ شده‌ترین کار او، طراحی «سنترال پارک نیویورک» باشد. البته تمام طرح‌های پیشنهادی اولمستد برای مونت رویال عملی نشد. به پاس قدردانی از زحمات و تلاش‌های او، یکی از جاده‌های اصلی پارک به نام وی نام گذاری شده است. همچنین طبق طراحی‌های او در تمام قسمت‌های پارک مسیرهایی برای دوچرخه سواری تعبیه شده و قابل استفاده است.

ضلع شرقی پارک که مشرف به مرکز شهر و به سوی روخانه قرار گرفته است اولین بار در سال ۱۹۰۶ میلادی ساخته شد و حالا آن را با نام رسمی «Belvédère Kondiaron» می‌شناسند که به احترام رئیس قبیله‌ی «هیورون» که قرارداد صلح بزرگ میان قبایل سرخپوستی کانادا و آمریکا را منطبق بر حکومت فرانسه در سال ۱۷۰۱ امضا کرد، نام‌گذاری شده است. جانب دیگر پارک که معروف‌ترین نقطه‌ی میعادگاه عاشقان است، مشرف به «استادیوم المپیک» قرار دارد و معمولاُ زوج‌های جوان برای پیاده‌روی و گردش‌های عاشقانه از آن استفاده می‌کنند. در بالای مونت رویال چند قبرستان هم به چشم می‌خورد که یکی از آنها، قبرستان کاتولیک‌های رومی بوده است که در ماه مه، درختان پر از شکوفه در اطراف آن نمای فرح‌بخشی ایجاد می‌کنند.

مونت رویال دارای سه قله است که بلندترین قله‌ي آن ۲۳۳ متر، قله‌ی دوم ۲۱۱ متر و قله‌ی سوم ۲۰۱ متر بالاتر از سطح دریا قرار گرفته اند. می‌توانید از طریق جاده‌ی اولمستد به بلندترین قله برسید. اگر از این قله که در شمال شرق پارک قرار دارد بالا بروید می‌توانید نمای کاملی از پارک را هدیه بگیرید. در این قله یک صلیب نورانی ۵/۳۰ متری قرار دارد که در سال ۱۹۲۴ ساخته شده و از تمام قسمت‌های شهر قابل رؤیت است.

در ضلع غربی پارک می‌توانید «دریاچه بیوِر» (Beaver Lake) را ببینید که دست ساز بوده و در زمستان‌ها که سطح دریاچه یخ می‌زند از آن به عنوان زمین اسکیت روی یخ استفاده می‌کنند. اگر در مسیر رسیدن به دریاچه پیاده‌روی کنید می‌توانید از دیدن درختانی که خود را به سمت ساحل دریاچه خم کرده‌اند و بعضی از آنها بیش از نیم قرن قدمت دارند لذت ببرید. در آلاچیق دریاچه بیور انواع امکانات مثل رستوران، سرویس بهداشتی، باجه‌های اجاره اسکیت و اتاق تعویض لباس برای بازدیدکنندگان قرار داده شده است. می‌توانید از این قسمت دوچرخه کرایه کرده و در تمام پارک گردش کنید از تمام مناظر زیبا و چشم‌نواز آن بهره‌مند شوید. اطراف دریاچه بیور در طول سال محل برگزاری پیک‌نیک‌ها و فعالیت‌های گروهی شهروندان است.

یکی از فعالیت‌های جالبی که نباید در این پارک از دست بدهید جنگ موسیقی آن است. در صبح روزهای یکشنبه‌ی ماه‌های مه تا اکتبر که هوای خوب است در ضلع شرقی پارک و نزدیک تندیس یادبود «سِر جورج اِتیِن کارتیه» برنامه‌ی «تام تامز» (Tam Tams) برگزار می‌شود که هنرمندان شهری به نواختن درام می‌پردازند و لحظات سرگرم‌کننده و شادی را به بینندگان پیشکش می‌کنند. اتوبوس‌ شماره ۱۱ از بخش جنوبی پارک وارد آن شده و در آنجا ایستگاه دارند؛ در ضمن ورود به این پارک کاملاً رایگان است.