واقعیت های جالبی که احتمالا درباره ریودوژانیرو نمی دانستید

اگر دوست دارید شهر ریو را بیشتر از یک گردشگر معمولی بشناسید و با واقعیت‌های پنهانش آشنا شوید، این راهنما به شما کمک خواهد کرد.

ریودوژانیرو به لطف سواحل طلایی، زندگی شبانه پر از موسیقی و رقص سامبا و انرژی فراوان، محبوب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین شهر برزیل محسوب می‌شود. ما در این راهنما واقعیت‌های جالب و پنهانی را درباره ریو برایتان گردآوری کرده‌ایم که احتمالاً نمی‌دانستید.

معنی ریودوژانیرو رودخانه ژانویه است

اگر بخواهید نام «ریودوژانیرو» را به انگلیسی ترجمه کنید، این شهر «رودخانه ژانویه» خوانده می‌شود. با خود فکر می‌کنید این نام از کجا نشات می‌گیرد؟ احتمالاً غافلگیر شوید اگر بفهمید این نام هیچ ربطی به ۲۰۰ رودخانه‌ای که از شهر می‌گذرند ندارد. وقتی گاسپار د لموس (Gaspar de Lemos) کاوشگر پرتغالی در ژانویه سال ۱۵۰۲ به ریو رسید، فکر کرد خلیج گوانابارا (Guanabara) دهانه یک رودخانه بزرگ بوده و در نتیجه نام منطقه را رودخانه ژانویه گذاشت. اگر چه برخی مورخان با این قضیه موافق نیستند اما این یکی از محکم‌ترین نظریه‌ها درباره منشأ نام ریو به حساب می‌آید.

ریو بزرگ‌ ترین جنگل شهری را در خود جای داده است

ترکیب شگفت انگیز طبیعت و زندگی شهری در ریو را می‌توانید به خوبی در جنگل تیجوکا، بزرگ‌ترین جنگلی که با یک شهر همزیستی می‌کند، ببینید. اگرچه زمانی این جنگل به خاطر قهوه‌ کاری‌های بومی نابود شد، اما ۳۲ کیلومتر مربعِ آن دوباره در دهه ۱۸۰۰ با میلیون‌ها نهال کوچک جایگزین گشت و نهایتاً دوباره به جنگلی با حیات وحش تبدیل شد. تیجوکا جاذبه‌های گردشگری بی‌شماری مانند مجسمه مسیح ناجی، ویستا شینزا (Vista Chinesa) و پارک لاژی (Parque Lage) را به شما پیشنهاد می‌کند.

هنر خیابانی در ریو قانونی است

اگر در خیابان‌های ریو گردش کنید، طولی نمی‌کشد که نقاشی دیواری‌هایی که ساختمان‌های شهر را تزئین کرده‌اند پیش چشمان شما ظاهر می‌شوند. تا زمانی‌که هنرمند از مالک ساختمان اجازه داشته باشد و ساختمان، تاریخی نباشد، او اجازه دارد هر طرحی را که بخواهد روی آن بکشد. یکی از برجسته‌ترین هنرمندان خیابانی ریو مارسلو منت (Marcelo Ment) نام دارد.

ریو میزبان بزرگ‌ ترین کنسرت جهان بوده است

در سال ۲۰۰۶، رولینگ استون (Rolling Stones) در طی تور بیگر بنگ (A Bigger Bang) یک کنسرت رایگان در ساحل کوپاکابانا برگزار کرد که ۱/۵ میلیون نفر مخاطب داشت. هر چند کنسرت راد استوارت (Rod Stewart) در سال ۱۹۹۴ در همین ساحل بود که رکورد بزرگ‌ترین اجرای جهان را به خود اختصاص داد. این کنسرت برای جمعیتی بیش از ۳/۵ میلیون نفر اجرا شد.

مدارس سامبا چیزی بیش از رژه های کارناوال است

مدارس سامبای برزیل بیشتر به خاطر ظاهر پرشور و رنگارنگشان در رژه‌های کارناوال ریو شهرت دارند؛ هر چند نقش آن‌ها در جامعه بومی بسیار عمیق‌تر است. مدارس سامبا تمام سال، خود را برای رژه‌های سال بعد آماده کرده و به برخی از مردم که توانایی مالی بالایی ندارند، آموزش رایگان زبان انگلیسی داده و فعالیت‌های ورزشی نیز برایشان فراهم می‌کنند. این مدارس رویدادهایی در آخر هفته‌ها برگزار می‌کنند که شامل رقص سامبا و غذای بومی می‌شود. در نتیجه مردم همانند تیم‌های فوتبالشان با علاقه خاصی به مدارس سامبا وفادار هستند.

ریو بزرگترین کارناوال جهان را دارد

ریو هرساله میزبان بزرگ‌ترین کارناوال جهان می‌شود. در سال ۲۰۰۴ بیش از ۴۰۰ هزار گردشگر خارجی به این شهر سرازیر شدند تا در این رویداد پرشور به ۵ میلیون ساکن این شهر بپیوندند. در طی این کارناوال، خیابان‌ های ریو پر از مهمانی و هیجان و شادی می‌شوند.

ریو رکورد بالاترین میزان شرکت کننده در مسابقه فوتبال را دارد

فینال جام جهانی سال ۱۹۵۰ در ریو، بیشترین شرکت کننده مسابقه در تاریخ جهان را به خود اختصاص داد. مسابقه بین اوروگوئه و برزیل که در استادیوم ماراکانا (Maracanã) برگزار شد، میزبان بیش از ۲۰۰ هزار نفر بود. علی‌رغم انتظارهای بالایی که در مورد پیروزی برزیل وجود داشت، اوروگوئه بود که بازی را برد و بسیاری از طرفداران برزیلی غرق در ناراحتی شدیدی شدند. این شکست یکی از بدترین روزهای تاریخ فوتبال برزیل به حساب می‌آید.

مجسمه مسیح ناجی یکی از عجایب هفتگانه جدید جهان است

مجسمه مسیح ناجی یکی از معروف‌ترین و نمادین‌ترین  جاذبه‌های ریو به حساب می‌آید. این مجسمه عظیم از بالای کوه کورکووادو (Corcovado) به شهر ریو اشراف دارد. در سال ۲۰۰۷ این جاذبه عظیم را به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید جهان انتخاب کردند. این فهرست منحصر به‌فرد شامل دیوار بزرگ چین و ماچو پیچو می‌شود.

ریودوژانیرو در گذشته پایتخت برزیل بود

بر خلاف باور عمومی، برازیلیا (Brasilia) پایتخت برزیل است؛ اما قبل از اینکه این شهر به عنوان پایتخت انتخاب شود، دو شهر دیگر پایتخت برزیل بوده‌اند. سالوادور در بین سال‌های ۱۵۴۹ تا ۱۷۶۳ اولین پایتخت و ریودوژانیرو در بین سال‌های ۱۷۶۳ تا ۱۹۶۰ دومین پایتخت برزیل به شمار می‌رفته‌ است.

مردم بومی ریودوژانیرو به کاریوکاس شناخته می‌شوند

مردمی که در ریودوژانیرو متولد می‌شوند، «کاریوکاس» نام می‌گیرند. واژه کاریوکا از توپی-گوارانی (Tupi-Guarani) زبان بومی این منطقه می‌آید که توسط قبیله‌های بومی که قبل از ساکنین پرتغالی در اینجا زندگی می‌کردند، صحبت می‌شد. وقتی استعمارگران اروپایی به این ناحیه رسیدند، شروع به ساختن شهری روی زمین این قبیله‌ها کردند که توسط خود آن‌ها کاریو اوکا (Kario’Oka) نامیده می‌شد و «خانه مرد سفید» معنی می‌داد.