شهر پمپی؛ رازهای شهر سوخته ایتالیا

پمپی یکی از مهم ترین شهرهای باستانی در ایتالیا است که در اثر فوران آتشفشان وزوو در سال ۷۹ میلادی مدفون شد.

پمپی یکی از مشهورترین سایت‌های باستان‌شناسی جهان است که در جنوب ایتالیا قرار دارد. این شهر باستانی در سال ۷۹ میلادی به‌طور ناگهانی زیر خاکستر آتشفشانی کوه وزوو  مدفون شد و قرن‌ها بعد، خرابه‌های آن کشف شدند.

امروزه پمپی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین سایت‌های گردشگری در جهان شناخته می‌شود که سالانه میلیون‌ها نفر از سراسر دنیا برای بازدید از آن در تور ایتالیا شرکت می‌کنند. بازدید از این شهر باستانی به گردشگران این امکان را می‌دهد که از نزدیک با زندگی مردم روم باستان آشنا شوند و به‌طور ملموس‌تر به آثار تاریخی و باستان‌شناسی این دوره دست یابند.

سایت پمپی در حال حاضر یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین سایت‌های باستان‌شناسی فعال در جهان است که پژوهش‌های زیادی در آن صورت می‌گیرد. همچنین این شهر در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.

معرفی پمپی 

پُمپی یا پمپئی (Pompeii) یکی از شهرهای باستانی و جاهای دیدنی ایتالیا است که در جنوب این کشور قرار دارد. این شهر یکی از شهرهای پررونق در دوران امپراتوری روم بود که روی دامنه کوه وزوو (Mount Vesuvius) قرار داشت و شهرت خود را مدیون موقعیت استراتژیک و زندگی لوکس ساکنان مرفه‌اش بود. پمپی با خیابان‌های سنگفرش، خانه‌های مجلل، نقاشی دیواری‌های باشکوه، حمام‌های عمومی و معابد متعدد، از فرهنگ پیشرفته و رفاه اجتماعی اهالی‌اش حکایت دارد. همچنین پمپی مرکز تجارت، هنر و زندگی اجتماعی در دوران روم باستان به شمار می‌آمد.

در سال ۷۹ میلادی، با فوران ناگهانی و هولناک کوه آتشفشانی وزوو، پمپی زیر چندین متر خاکستر و گذاره مدفون شد. این فاجعه مهیب جان هزاران نفر را گرفت و شهر برای قرن‌ها ناپدید ماند. اما همین فوران و دفن ناگهانی باعث شد تا بسیاری از  آثار، ساختمان‌ها و حتی اجساد مردم به‌طرز شگفت‌انگیزی حفظ شوند. 

پمپی در سال ۱۷۴۸ میلادی دوباره کشف شد و از آن زمان تاکنون به‌عنوان یک مکان تاریخی بی‌نظیر شناخته می‌شود. کشف پمپی به‌ویژه برای علم باستان‌شناسی و تاریخ‌نگاری رومی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ چراکه این شهر چشم‌اندازی مستقیم از زندگی روزمره مردم روم باستان را ارائه می‌دهد. یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد پمپی این است که بسیاری از ساختمان‌ها و آثار هنری آن به‌طور اعجاب‌انگیزی سالم مانده‌اند.

ساختمان‌های پمپی از مصالحی ساخته شده‌اند که در طی قرن‌ها توانسته‌اند در برابر تغییرات طبیعی و تخریب‌های احتمالی مقاوم باشند. علاوه بر این، بسیاری از وسایل روزمره، مانند ابزارها، سکه‌ها، ظروف و حتی نقاشی‌های دیواری، تا حد زیادی حفظ شده‌اند. پمپی به‌عنوان یک شهر کامل با تمامی عناصر زندگی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آن زمان شناخته می‌شود.

پمپی شامل معابد، خانه‌های خصوصی، بازارها، حمام‌های عمومی و گالری‌های هنری بوده است که هرکدام نشان‌دهنده جنبه‌های مختلف زندگی اجتماعی در آن دوران هستند. این کشف به محققان این امکان را داد که نگاهی دقیق‌تر به نحوه برگزاری مراسم مذهبی، زندگی خانواده‌ها، تجارت، صنعت و حتی هنر در روم باستان بیندازند. همچنین، اجساد مردم که به‌واسطه فوران آتشفشان وزوو در قالب‌های گچی محفوظ مانده‌اند، تصویر واضحی از آخرین لحظات زندگی ساکنان این شهر را برای پژوهشگران فراهم کرده است.

داستان شهر پمپی

شهر پمپی در حدود قرن ۷ یا ۶ پیش از میلاد توسط اقوام اوسک (Oscan) بنیان‌گذاری شد و بعدها تحت سلطه اتروسک‌ها و سپس یونانی‌ها قرار گرفت. این شهر در قرن چهارم پیش از میلاد به تصرف رومی‌ها درآمد و به مرور زمان، به یکی از شهرهای مهم و مرفه امپراتوری روم تبدیل شد. پمپی به‌واسطه موقعیت جغرافیایی مطلوب خود در کنار خلیج ناپل و زمین‌های حاصل‌خیز اطراف، توانست به مرکز کشاورزی، بازرگانی و فرهنگی بزرگی بدل شود. معماری پیشرفته پمپی در بنای آمفی‌تئاتر، حمام‌های عمومی، خانه‌های اشرافی و دیوارنگاره‌های زیبا بازتاب یافته است. 

تنها ۱۶ سال قبل از فوران آتشفشان در سال ۷۹، خسارت‌های ناگواری براثر زلزله به شهر وارد آمده بود و جمعیت ۲۰ هزار نفری آن، هنوز مشغول بازسازی بناهای خود بودند. با دیدن اولین نشانه‌های فعالیت آتشفشان، بسیاری از مردم، شهر را ترک گفتند؛ درنتیجه هنگامی‌ که سونامی مواد مذاب جاری شد، فقط ۲ هزار نفر از مردم جان خود را از دست دادند.

با آغاز حفاری‌های باستان‌شناسی در قرن هجدهم این شهر رفته‌رفته از زیر خاک سر برآورد. امروزه سه‌پنجم از این محوطه حفاری‌ شده است. حفاران قدیمی هر آنچه را می‌یافتند، به موزه‌ای در نپال انتقال می‌دادند؛ اما باستان شناسان از سال ۱۹۱۱ تمام آثار کشف‌شده را در جای خود باقی گذاشتند و به جذابیت بیشتر این بخش از شهر افزودند.

نکات بازدید از پمپی

اگر قصد دارید از پمپی دیدن کنید، بهترین زمان برای این کار از آوریل تا اکتبر است که دما معتدل‌تر است و بازدیدکنندگان می‌توانند از گشت‌وگذار در این شهر باستانی لذت ببرند. برای بازدید از پمپی، می‌توانید از تورهای مختلف استفاده کنید. یکی از محبوب‌ترین تورها، تور پیاده‌روی است که معمولاً حدود ۲٫۵ ساعت طول می‌کشد و به شما این امکان را می‌دهد که با راهنماهای محلی با تاریخچه و جاذبه‌های مهم این مکان آشنا شوید.

جاهای دیدنی پمپی

یکی از اصلی‌ترین جاذبه‌های پمپی، تئاتر بزرگ آن است که در زمان خود برای نمایش‌های عمومی مورد استفاده قرار می‌گرفت. این تئاتر به‌خوبی حفظ شده است و بازدیدکنندگان می‌توانند تصور کنند که در دوران رومی‌ها چگونه این نمایش‌ها برگزار می‌شد. همچنین، خانه‌های رومی و نقاشی‌های دیواری که در دیوارهای ساختمان‌های مختلف باقی مانده‌اند، نمایانگر هنر و معماری آن دوران هستند.

موزه آنتیکواریوم

در سفر به ایتالیا، شاید مشتاق باشید، هر چه زودتر شهر افسانه‌ای پمپی را از نزدیک ببینید؛ اما پیش از آن، بازدید از موزه‌ آنتیکواریوم (Antiquarium) را به شما پیشنهاد می‌کنیم که ارزش توقفی کوتاه را دارد. در این موزه نه‌تنها تصاویر و توضیحات مفیدی درباره‌ی این شهر به دست خواهید آورد، بلکه اشیا و آثار کشف‌شده‌ای را مشاهده خواهید کرد که به‌خاطر شکنندگی یا جلوگیری از هوازدگی به موزه انتقال یافته‌اند.

قدمت برخی از این آثار حتی به مدت‌ها پیش از دوره‌ی رومی باز می‌گردد. در اینجا می‌توانید از ابزار زندگی روزمره، کوزه‌ها، ظروف رومی، اثاثیه، کالاهای تجاری و خانگی آن زمان دیدن کنید.

مجسمه‌های گچی که از قالب بی‌نقص اجساد قربانیان تهیه شده‌اند، یکی دیگر از دیدنی‌های این موزه به‌حساب می‌آیند. این قالب‌های میان‌تهی از فرونشستن خاکستر روی اجساد جان‌باختگان تشکیل شده است. پس از آنکه باستان شناسان این قالب‌های میان‌تهی را می‌یافتند، درون آن‌ها را به‌دقت با گچ پر می‌کردند و به قربانیان در حال فرار شکل می‌بخشیدند. این مجسمه‌های گچی واپسین لحظات زندگی این مردم را همچون حقیقتی هولناک به تصویر می‌کشند و پمپی را به مکانی فراتر از یک ویرانه‌ی تاریخی بدل می‌سازند.

فروم

فروم نام میدان اصلی این شهر رومی است. این میدان از سه طرف با ردیفی از ستون‌ها احاطه‌ می‌شود و در سمت شمال آن معبد ژوپیتر روی پایه‌ای به ارتفاع ۳ متر قرار گرفته است. در گوشه‌ سمت راست میدان، ماسلوم، تالار فروش مواد غذایی، به چشم می‌خورد.

در اطراف فروم می‌توان زیارتگاه‌های مختلف، معابد و ساختمان‌های دیگری ازجمله زیارتگاه لارس (Lares)، معبد وسپاسیان (Vespasian)، تالار فروش پشم و مجلس سنا را مشاهده کرد. در نزدیکی این میدان بنایی وجود دارد که از آن به‌عنوان بازار و دادگاه استفاده می‌شد.

در سمت چپ میدان می‌توانید معبد آپولو را با ۴۸ ستون یونانی نظاره کنید. یکی از خانه‌هایی که به‌تازگی در معرض دید عموم قرار گرفته است، تریپتولموس (Triptolemus) نام دارد. قدمت این بنا به قرن دوم پیش از میلاد باز می‌گردد. با نگاهی به دو حیاط و دو ایوان ستون‌دار این خانه، می‌توان حدس زد که به خانواده‌ای ثروتمند و برجسته تعلق داشته است.

گراند تئاتر

سالن گراند تئاتر پمپی روی زمینی شیب‌دار ساخته شده است و ۵ هزار تماشاچی را در خود جای می‌دهد. در حال حاضر از این سالن تئاتر برای نمایش نور و صدا در تابستان استفاده می‌شود. ردیف بالایی جایگاه تماشاچیان یکی از بهترین چشم‌اندازهای شهر و کوه وزوو را به نمایش می‌گذارد.

به‌علاوه، در کنار آن سالن تئاتر کوچکی را خواهید دید که ساختمان آن از هر حیث بهتر از گراند تئاتر حفظ شده است. این تئاتر یکی از اولین نمونه‌های تئاتر رومی مسقف به شمار می‌آید و قدمت آن به ۷۵ سال پیش از میلاد باز می‌گردد. احتمالاً از این سالن تئاتر بیشتر برای اجرای موسیقی استفاده می‌شد.

در سمت شرق این سالن، معبد ژوپیتر و معبد ایزیس (Isis) قرار گرفته‌اند. روی دیوار معبد ایزیس هنوز می‌توان نوشته‌ای از استاندال، رمان‌نویس فرانسوی، را در سال ۱۸۱۱ دید. در اینجا با ورود به میدان مثلثی شکلی که درختان بر آن سایه افکنده‌اند، وارد راهرویی می‌شوید.

این راهرو شما را به خوابگاه گلادیاتورها هدایت می‌کند. روی ستون‌های این خوابگاه سنگ‌نوشته‌هایی دیده می‌شود که شرح پیروزی گلادیاتورها در مسابقات را درج کرده است.

حمام عمومی استابیان

حمام استابیان (Stabian Baths) در گوشه‌ای از خیابان دل ابوندانتسا (Via dell'Abbondanza) و استابیانا قرار دارد. این حمام بزرگ‌ترین و بهترین حمام پمپی به‌حساب می‌آمد که ظاهر خود را در گذر زمان حفظ کرده است.

ورودی حمام به ورزشگاهی ستون‌دار و استخر شنایی در سمت چپ منتهی می‌شود. در سمت راست آن حمام‌های زنانه و مردانه قرار دارند که با اجاق‌های مخصوص گرم‌‌کردن آب از یکدیگر جدا شده‌اند. هر قسمت دارای بخش‌های مختلفی ازجمله حمام آب سرد، رختکن و قفسه‌ای برای نگهداری لباس، حمام آب گرم و آب داغ است.

حمام آب داغ با عبور جریان هوا در کف و دیوارها گرم می‌شد. در قسمتی دیگر از استابیان ورزشگاهی وجود دارد که به تمرین گلادیاتورها اختصاص داشت.

خانه مناندر

خانه‌ بزرگ مناندر (Menander) متعلق به یک بازرگان ثروتمند بود که مجسمه‌ی او در کنار ورودی خانه توجه بیننده را به خود جلب می‌کند. در دو طرف این مجسمه، ستون‌هایی با سرستون‌های کرینتی به چشم می‌خورند.

در گوشه‌ای از آتریوم یا حیاط داخلی، معبد کوچکی وجود دارد. سقف چوبی این معبد هیچ آسیبی ندیده و تا فضای باز یا نورگیری در میانه‌ی محوطه کشیده شده است. در زیر این فضای باز، استخری قرار می‌گیرد. اتاق‌های خانه با نقاشی‌هایی از حماسه‌ی ایلیاد هومر تزیین شده و ستون‌های رنگی زیبایی ایوان آن را در بر گرفته‌اند.

در کنار این عمارت، خانه‌ی کوچک دیگری به نام خانه‌ی عشاق (House of the Lovers) دیده می‌شود. اسم این خانه از روی سنگ‌نوشته‌ای با این مضمون نام‌گذاری شده است: «عاشقان، همانند زنبور آرزو دارند زندگی به شیرینی عسل باشد».

کمی آن‌طرف‌تر در سمت چپ خیابان ویا دل ابوندانزا رستوران ترموپولیوم (Thermopolium) قرار دارد. این رستوران دارای ظروف نوشیدنی، کتری، اجاق، چراغ و وسایل پذیرایی از مشتریان است. روی پیشخوان آن، هنوز می‌توانید پولی که توسط آخرین مشتری پرداخت شده است را ببینید.

حفاری های جدید

در انتهای دیگر خیابان دل ابوندانتسا با حفاری‌های جدید روبرو می‌شوید. در اینجا نقاشی‌های زیبای دیواری و اثاثیه‌ای را می‌بینید که به حال خود رها شده‌اند. بیشتر طبقات بالایی خانه‌ها بالکن دارند و توسط ستون‌هایی نگه‌داشته می‌شوند.

این بالکن‌ها تصویر بهتری از سبک معماری بناهای دو هزاره‌ پیش را به شما نشان می‌دهند. با نگاهی به اطراف متوجه می‌شوید که موزاییک‌ها، مجسمه‌ها، نقاشی‌های دیواری، به‌علاوه‌ تبلیغات انتخاباتی و نوشته‌های دیگر هنوز روی دیوارها باقی مانده‌اند.

بیشتر خانه‌ها و فروشگاه‌های این بخش شهر به آخرین دوره‌ پمپی باز می‌گردد و متعلق به بازرگانان بود. اگر قصد دارید به پمپی سفر کنید، بازدید از فروشگاه آهن‌فروشی، کارگاه آهنگری و رنگرزی را از دست ندهید. در راهروی خانه‌ کریپتوپورتیکوس (Cryptoporticus) که به سردابی منتهی می‌شود، نقاشی‌های زیبایی از حماسه‌ ایلیاد و دیگر شعرهای هومر دیده می‌شود.

خانه‌ ونوس نیز یکی دیگر از جذاب‌ترین نقاشی‌های دیواری پمپی را در خود جای داده است. این نقاشی الهه‌ ونوس را روی صدفی به تصویر می‌کشد.

آمفی تئاتر

آمفی‌تئاتر بزرگ پمپی در آن‌سوی شهر، قدیمی‌ترین آمفی‌تئاتر رومی است و به قرن ۸۰ قبل از میلاد باز می‌گردد. در نزدیکی آن ورزشگاهی وجود دارد. ردیفی از ستون‌ها از سه طرف، ورزشگاه را احاطه کرده‌اند و استخر شنایی در میانه‌ آن جای گرفته است. کمی آن‌طرف تر، در بیرون شهر گورستانی دیده می‌شود که مثل دیگر گورستان‌های رومی در خارج از شهر قرار دارد.

خانه ویتی

خانه‌ ویتی که در کوچه مرکوریو (Mercurio) قرار گرفته است، یکی از جالب‌ترین خانه‌های این شهر به‌حساب می‌آید. این خانه به دو برادر مرفه از طبقه‌ی متوسط تعلق داشت. تزیینات خانه‌ ویتی گویای این حقیقت است که تنها طبقه‌ اشراف به زیبایی خانه‌های خود اهمیت نمی‌دادند.

در این خانه می‌توانید یکی از کم‌نظیرترین نقاشی‌های دیواری پمپی را مشاهده کنید. مجسمه‌ها و تزیینات زیبای مرمرین، ایوان این خانه را زینت بخشیده‌اند. باغچه مجدداً گل‌کاری شده است تا بتوانید با نحوه‌ی زندگی این مردم بیشتر آشنا شوید.

در آشپزخانه هنوز ظروف پخت‌وپز وجود دارد. مورخان هنری از سبک نقاشی‌های دیواری داخلی به این نتیجه رسیده‌اند که این آثار بعد از زلزله‌ ویرانگر سال ۶۲ میلادی کشیده شده‌اند. مشهورترین نقاشی‌های این خانه را می‌توان در اتاق ناهارخوری دید.

در اینجا تابلوهای سنگی دیوارهای اتاق را می‌پوشانند. این تابلوها صحنه‌هایی از افسانه‌های اساطیری را به نمایش می‌گذارند. حاشیه‌ تزیینی اتاق که نقاشی‌هایی از کوپیدو، خدای عشق را به تصویر می‌کشند، تحسین بینندگان را بر خواهند انگیخت.

رنگ‌های به‌کار رفته در این نقاشی‌ها از تیرگی خاصی برخوردارند. دیوارهای اطراف ایوان هم به تقلید از تابلوهای داخل خانه، نقاشی شده‌اند.

خانه های غرب پمپی

چندین خانه در همین محله و در نزدیکی دروازه‌ ارکولانو (Ercolano) ارزش بازدید دارند. خانه‌ فاون (Faun) در مقابل خانه‌ ویتی، مجلل‌ترین عمارت پمپی محسوب می‌شود؛ اما متاسفانه، تمام گنجینه‌ هنری این عمارت ازجمله موزاییک‌های بی‌مانند آن به موزه‌ای در ناپل انتقال یافته‌اند.

در کنار خانه‌ سیریکوس (Siricus) نانوایی وجود دارد که بر آستانه‌ی ورودی آن عبارت «زنده‌ باد سود» حک شده است و نقاشی‌های زیبایی دیوارهای آن را تزیین کرده‌اند.

کمی آن‌طرف‌تر در سمت راست خیابان استابیانا می‌توانید از نقاشی‌های خانه‌ مارکوس لوکرتیوس و همچنین حیاط داخلی و ایوان خانه‌ای به نام عروسی نقره‌ای (Silver Wedding) دیدن کنید. تزیینات مرمرین باغچه‌ یک عمارت مجلل به نام کوپیدهای زراندود (Gilded Cupids) توانسته‌اند از گزند زمان محفوظ بمانند.

در اینجا با حمام دیگری معروف به فروم روبرو می‌شوید که از حمام استابیانا کوچک‌تر است. در شمال حمام فروم خانه‌ شاعری تراژدی‌نویس قرار دارد. بر آستانه‌ی ورودی این خانه یکی از مشهورترین موزاییک‌های پمپی با تصویر سگی به زنجیر کشیده را خواهید دید. بر روی آن نوشته شده است: «مراقب سگ باشید».

در ضلع شمالی این خانه، کارگاه آهنگری قرار دارد و در سمت چپ کارگاه، دو خانه با فواره‌های زیبا خودنمایی می‌کنند.

خیابان مقبره

با گذر از میان دیوارهای پمپی و دروازه‌ ارکولانو به حاشیه‌ شهر قدم می‌گذارید که خیابان اصلی آن حفاری شده است. این خیابان به خیابان مقبره (Street of Tombs) شهرت دارد و در اطراف آن بناهای یادبود زیبایی دیده می‌شوند.

خیابان مقبره‌ پمپی با همتای خود در جاده آپیا (Via Appia) در رم برابری می‌کند و باشکوه‌ترین نمونه‌ باستانی گورستان‌های رومی محسوب می‌شود.

در انتهای شمال غربی ویلای بزرگ دیومدس (Diomedes) باغی وسیعی با ایوان ستون‌دار طویلی به چشم می‌خورد. نکته‌ در خور توجه این است که خود ساختمان این ویلا در جریان فوران آتشفشان به گورستان تبدیل شد.

باستان‌شناسان در راهروی زیرزمینی این خانه جسد ۱۸ زن و کودک را پیدا کردند. در نزدیکی درب باغ، مردی کلیدی در دست دارد و برده‌ای در کنار او پول و اشیا گران‌بها حمل می‌کند.

ویلای اسرار

ویلای اعجاب‌انگیز اسرار (Villa of the Mysteries) بیرون محوطه‌ حفاری‌شده‌ اصلی و بالاتر از ویلا دیومدس قرار دارد. این ویلا در قرن دوم قبل از میلاد ساخته شده است و نقاشی‌های زیبایی دیوارهای آن را زینت بخشیده‌اند.

بسیاری این نقاشی‌ها را زیباترین نقاشی‌های دیواری برجای‌مانده از دوران باستان می‌دانند. رنگ‌های درخشان و براق این نقاشی‌ها به‌خوبی حفظ شده‌اند. برجسته‌ترین نقاشی این ویلا، حاشیه‌ی زینتی به طول ۱۷ متر در اتاق بزرگ ناهارخوری است. این حاشیه تا اندازه‌ای بزرگ است که شخصیت‌های آن تقریباً در ابعاد واقعی به تصویر کشیده شده‌اند.

گمان می‌رود که این ویلا، محلی برای ملاقات اعضای فرقه‌ دیونیسوس بوده باشد و نقاشی‌های روی دیوار پیروان این فرقه را در حال انجام مراسم مذهبی نشان می‌دهد.

حقایق جالب درباره پمپی

پمپی یکی از شگفت‌انگیزترین سایت‌های باستان‌شناسی جهان است که به‌طرز خارق‌العاده‌ای زندگی روزمره مردم روم باستان را حفظ کرده است. پس از فوران مرگبار آتشفشان وزوو در سال ۷۹ میلادی، این شهر برای قرن‌ها زیر لایه‌ای ضخیم از خاکستر مدفون ماند و تا قرن ۱۸ میلادی تقریبا فراموش شده بود. جالب اینکه بسیاری از نقاشی‌ها، دیوارنگاره‌ها، اشیای خانگی و حتی نانوایی‌ها و مغازه‌ها دست‌نخورده باقی مانده‌اند. همچنین قالب‌های گچی از اجساد قربانیان تصویری تکان‌دهنده از لحظات آخر زندگی آن‌ها ارائه می‌دهد و پمپی را به یک «کپسول زمان» از دوران روم باستان تبدیل کرده است. در ادامه تعدادی از حقایق جالب درباره پمپی رو فهرست کرده‌‌ایم:

تهدید پمپی با کوه وزوو

پمپئی در نزدیکی کوه وزوو واقع شده است که یکی از آتشفشان‌های فعال و مشهور دنیا به‌شمار می‌رود. این آتشفشان که در سال ۷۹ میلادی فوران کرد و شهر پمپئی را زیر لایه‌ای ضخیم از خاکستر و سنگ‌های مذاب دفن کرد، هنوز هم تهدیدی برای منطقه ناپل و اطراف آن محسوب می‌شود.

تاریخ نامعلوم فوران آتشفشان وزوو

گرچه فوران آتشفشان وزوو باعث ویرانی پمپی شد، تاریخ دقیق این فوران هنوز هم در میان محققان بحث‌برانگیز است. بسیاری از منابع تاریخی، این فوران را در تاریخ ۲۴ اوت ۷۹ میلادی ذکر کرده‌اند. با این حال، تحقیقات اخیر نشان داده‌اند که احتمالاً این فوران در ماه اکتبر رخ داده است.

نقش باد در دفن پمپی

یکی از عواملی که باعث بقای پمپی شد، جهت وزش باد در زمان فوران آتشفشان بود. اگر جهت باد تغییر می‌کرد، خاکستر و مواد آتشفشانی به‌طور گسترده‌تری پراکنده می‌شد و ممکن بود پمپئی به‌طور کامل نابود شود. اما در نهایت، خاکستر به‌طور متمرکز روی شهر پمپئی نشست و آن را برای قرن‌ها به‌صورت مدفون و محافظت‌شده نگه داشت.

وحشت ساکنان پمپی

هنگامی که کاوشگران به‌ویژه از قرن ۱۸ میلادی شروع به حفاری در پمپی کردند، یکی از شگفتی‌های اصلی کشف قالب‌هایی از بدن‌ها انسانی بود که در اثر خاکستر داغ آتشفشان به‌طور کامل حفظ شده بودند. با افزودن گچ به قالب‌ها، مجسمه‌هایی از انسان‌ها ساخته شد. این مجسمه‌ها نمایانگر وضعیت ترس و وحشت آخرین لحظات زندگی مردم پمپی هستند.

کنسرت پینک فلوید در پمپی

پمپی نه‌تنها در حوزه باستان‌شناسی اهمیت دارد، بلکه الهام‌بخش هنرمندان و موسیقی‌دانان نیز بوده است. به‌عنوان نمونه، گروه موسیقی پینک فلوید (Pink Floyd) در سال ۱۹۷۲ یک کنسرت زنده در پمپئی برگزار کرد که یکی از معروف‌ترین اجرای‌های تاریخ موسیقی را رقم زد. فیلم مستند این کنسرت که شامل تصاویر شگفت‌انگیزی از خرابه‌های پمپئی است، تا به امروز به‌عنوان یکی از آثار برجسته در تاریخ موسیقی شناخته می‌شود.

بهداشت و سلامت در پمپی

جالب است بدانید که مردم پمپئی در مقایسه با بسیاری از سایر جوامع باستانی، وضعیت بهداشتی خوبی داشتند. بررسی‌هایی که روی دندان‌های باقی‌مانده از آن زمان انجام شد، نشان می‌دهد که مردم پمپی اغلب از دندان‌های سالم و نسبتاً تمیز برخوردار بودند. این نشان‌دهنده پیشرفت در استفاده از تکنیک‌های بهداشتی و رعایت بهداشت فردی در میان رومیان است.

پمپی در فرهنگ عامه

پمپئی به‌عنوان یک نماد فرهنگی در بسیاری از فیلم‌ها، کتاب‌ها و نمایش‌ها حضور داشته است. این شهر و فوران آتشفشانی آن که در بسیاری از آثار سینمایی و ادبی مورد توجه قرار گرفته، به یک موضوع دائمی در داستان‌های تاریخی و علمی تخیلی تبدیل شده است.