درباره عجایب هفتگانه جدید جهان چه می‌ دانید؟

دو هزار سال بعد از معرفی عجایب هفتگانه‌ی باستانی، گروهی از محققین به منظور معرفی میراث جهانی و با فراهم آوردن بستری برای مشارکت آزادانه مردم از نقاط مختلف دنیا، لیست عجایب هفتگانه‌ی جهان را به‌روزرسانی کرده‌اند.

از سال ۲۰۰۰ پروژه‌ای آغاز شد که در آن، بیش از ۱۰۰ میلیون نفر، با شرکت در یک نظرسنجی (اینترنتی و تلفنی) از بین ۱۷۷ بنای تاریخی، نظر خود را در مورد عجایب هفتگانه جدید جهان اعلام کردند. در جولای ۲۰۰۷ نتایج نظرسنجی در مراسمی در شهر لیسبون  اعلام شد. در این لیست برگزیده، اسامی آشنایی چون دیوار چین،‌ تاج محل هند و تندیس مسیح برزیل وجود دارد. برای اطلاع از سایر عجایب جهان و توضیح مختصری پیرامون هر یک از آنها،‌ این مطلب را بخوانید. لازم به ذکر است این ابنیه‌ی تاریخی بدون رتبه‌بندی خاصی معرفی شده‌اند. 

۱. دیوار بزرگ - چین

دیوار بزرگ چین در زمانی بین قرن پنجم قبل از میلاد و قرن ۱۶ میلادی برای محافظت از مرزهای امپراطوری چین در برابر حمله‌ی مغولان ایجاد شده است. دیوار بزرگ چین در شمال این کشور و از غرب به شرق کشیده شده و طول آن برابر ۲۱,۱۹۶ کیلومتر است. این بنای باشکوه، طولانی‌ترین سازه‌ی ساخت انسان بوده و سالانه بیش از چهار میلیون بازدیدکننده دارد. می‌توان گفت انتخاب دیوار محبوب چین در بین عجایب جهان قابل پیش‌بینی بود.

۲. تندیس مسیح منجی - برزیل

تندیس باشکوه «مسیح منجی» (Christ the Redeemer)، واقع در کوهستان کورکووادو که در سبک دکو طراحی شده، مشهورترین جاذبه‌ی شهر ریودوژانیرو و کشور برزیل است که از سراسر نقاط شهر دیده می‌‌شود. این مجسمه که ساخت آن از سال ۱۹۲۱ تا ۱۹۳۱ میلادی به طول انجامید، ۳۰ متر ارتفاع دارد و بر روی یک سکوی ۸ متری قرار دارد. طراح تندیس مسیح، «هیتور داسیلوا کاستا» (Heitor da Silva Costa)، مهندس مشهور برزیلی بوده و بخش قابل توجهی از حدود ۲۵۰ هزار دلار هزینه‌ی ساختش، از طریق حمایت‌های مالی کاتولیک‌های برزیل تامین شده است.

۳. ماچو پیچو - پرو

«ماچو پیچو» (Machu Piccho) شهر اینکاها است که از گرانیت درخشان بنا شده و به گونه‌ای بین دو قله‌ی بلند رشته‌کوه آند و در ارتفاع ۲۴۳۰ متر بالاتر از سطح دریا قرار گرفته و انگار هر لحظه امکان ریزش آن وجود دارد. این شهر در زمان اوج امپراطوری ایکاها در اواسط دهه اول قرن ۱۵ میلادی ساخته شد، ایکاها بعدها این قلعه‌ی احداث شده بر قله‌ی کوه را رها کردند. تا سال ۱۹۱۱ تنها افراد محلی از وجود این مکان باشکوه و بهت‌آور مطلع بودند، تا اینکه ماچو پیچو توسط باستان‌شناسی به نام «هیرام بینگام» (Hiram Bingham) دوباره کشف شد. دسترسی به این مکان صرفاً از طریق پای پیاده، هلیکوپتر یا قطار میسر است. اکثر بازدیدکنندگان سوار شدن بر قطار از مبدا «کوزکو» (Cusco)  را انتخاب می‌کنند.

۴. چیچن ایتزا - مکزیک

نبوغ و سازگاری فرهنگ مایا را در بقایای باشکوه و مجلل «چیچن ایتزا» (Chichen Itza) در کشور مکزیک می‌توان دید. این شهر قدرتمند، در سال‌های ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ میلادی،‌ یک مرکز تجاری برای خرید و فروش لباس،‌ برده و عسل بوده و به عنوان مرکز سیاسی و اقتصادی تمدن مایا عمل می‌کرده است. آشناترین بخش باقی‌مانده از بنای اصلی، «ال کاستیو» (El Castillo) یا معبد کوکولکان (Temple of Kukulcan)، نمایانگر مرکز چیچن ایتزا بوده است. ارتفاع این معبد ۳۰ متر و عرض مربع پایه هرم، ۵۵.۳ متر است.

 ۵. کولوسئوم - ایتالیا

بی‌شک ماندگارترین اثر تاریخی در شهر رم و شاید ایتالیا، بنای کولوسئوم (Colosseum) است. این بنا را بین سال‌های ۷۰ تا ۸۰ بعد از میلاد ساخته‌اند. از کولوسئوم به مدت ۵۰۰ سال برای تماشای جنگ گلادیاتورها و دیگر رویدادهای عمومی مانند بازسازی صحنه‌ی جنگ‌ها،‌ شکار حیوانات و انجام حکم اعدام‌ استفاده می‌شد. این بنا ساختاری بیضوی برای جایگاه تماشاگران با نزدیک به ۵۰ هزار نفر ظرفیت دارد. زمین‌لرزه‌ها و دزدان سنگ‌های قدیمی، این مکان را به سمت نابودی برده‌اند اما همچنان بخشی از کولوسئوم برای بازدید گردشگران باز است و طراحی آن، ساخت آمفی‌ تأترهای امروزی را بعد از نزدیک به دو هزار سال، تحت تأثیر قرار می‌دهد. مجموعه‌ی این ویژگی‌ها، دلایل کافی برای علت انتخاب کولوسئوم به عنوان یکی از عجایب هفتگانه را نشان می‌دهد.

6. تاج محل - هند

تاج محل در شهر آگرا در هند، مقبره‌ای است که پادشاه مغول «شاه جهان» به یاد همسرش ساخت و بعدها خودش هم در آن خاک شد. ساخت این بنا از سال‌ ۱۶۳۲ تا ۱۶۴۸ یعنی ۱۶ سال به طول انجامید. این بنای با شکوه به عنوان نمونه‌ای کامل از هنر اسلامی در هند به شمار می‌آید. سنگ مرمر سفید تاج محل، نمایانگر حضور تلفیقی از سبک‌های معماری همچون معماری ایرانی، اسلامی، ترکی و هندی در ساخت آن است. به علاوه این مقبره‌ی خیره‌کننده، باغ‌های رسمی، تخت گل‌های معلق و حوضچه‌ای با انعکاس مستقیم تصویر بنا را در خود جای داده است.

7. پترا - اردن

«پترا» (Petra) شهری باستانی و تاریخی در جنوب کشور اردن است که پایتخت امپراطوری نبطیان با پادشاهی آرتاس چهارم بود. این شهر به دلیل سنگ‌تراشی کوه برای ساخت آن و همچنین سیستم آب‌رسانیش مشهور شده است. این شهر کم‌نظیر، در سال ۱۸۱۲ توسط یک فرد سوئیسی به جهان غرب معرفی و در سال ۱۹۸۵ به عنوان میراث جهانی معرفی برگزیده شد. قرن ۹ قبل از میلاد تا سال ۴۰ بعد از میلاد زمان اوج پترا بود. اعضای این تمدن جزو قدیمی‌ترین متخصصین تکنولوژی مدیریت آب،‌ ساخت تونل‌های پیچیده و تو در تو و مخازن آب بوده‌‌اند. بدون شک پترا گنجینه‌ای برای کشور اردن و یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری و جزو عجایب جهان است.