فرودگاه زوریخ، بزرگ ترین فرودگاه بین المللی سوئیس

فرودگاه زوریخ، بزرگ‌ترین فرودگاه بین‌المللی سوئیس بوده و پروازهایی بین مقاصد شنگن و غیر شنگن در آن اجرا می‌شوند.

سفر به زوریخ با تورهای آژانس مسافرتی ایوار

فرودگاه زوریخ که به «فرودگاه کلوتن» (Kloten Airport) هم شناخته می‌شود، بزرگ‌ترین فرودگاه بین‌المللی سوئیس بوده و قطب اصلی پروازهای هواپیمایی «سوئیس اینترنشنال ایرلاینز» هم محسوب می‌شود. این فرودگاه در ۱۳ کیلومتری شمال زوریخ مرکزی قرار دارد. در سال ۲۰۱۴ این فرودگاه بیش از ۲۵/۵ میلیون مسافر را جابه‌جا کرده است.

تاریخچه 

اولین پرواز خارجی از سوئیس در ۲۱ جولای سال ۱۹۲۱ به زمین نشست. در اولین سال‌های پرواز، «پایگاه هوایی دوبندورف» (Dübendorf Air Base) که در ۸ کیلومتری جنوب شرق فرودگاه زوریخ قرار داشت، به عنوان فرودگاه تجاری شهر هم مورد استفاده قرار می‌گرفت. نیاز به یک فرودگاه تجاری، سبب آغاز تحقیقات برای پیدا کردن جایی برای ساخت یک فرودگاه جایگزین شد. پارلمان فدرال سوئیس در سال ۱۹۴۵ تصمیم گرفت که زوریخ محل مناسبی برای یک فرودگاه بزرگ است. پس ۶۵۵ هکتار زمینش را به زوریخ فروخت و به آن کنترل فرودگاه جدید را واگذار کرد. ساخت و ساز این فرودگاه از سال بعد آغاز شد. باند اولیه طوری طراحی شده بود که در هر شرایط آب و هوایی، حتی در شب هم از آن بتوان استفاده کرد. این باند ۴۰۰ متر عرض و ۳۰۰۰ متر طول داشته که بعدها محوطه‌ای ۱۰۰ متری به شانه‌های آن اضافه شدند. باندهایی به طول ۱۰۰۰ و ۱۴۰۰ متر هم برای پروازهای داخلی در نظر گرفته بودند. اولین پروازهای باند غربی از سال ۱۹۴۸ بلند شدند. ترمینال جدیدی در سال ۱۹۵۳ افتتاح شد که با نمایش هوایی بزرگی همراه بود. در سال ۱۹۴۷ این فرودگاه ۱۳۳,۶۳۸ مسافر را با موفقیت جابه‌جا کرد. اولین قدم‌ها در جهت توسعه‌‌ی فرودگاه زوریخ در سال ۱۹۵۶ آغاز شدند که بودجه آن دو سال بعد توسط دولت تائید شده و پروژه در سال ۱۹۶۱ به پایان رسید. در سال ۲۰۰۳، فرودگاه زوریخ پروژه‌ای بزرگ را به پایان رساند که در آن یک پارکینگ، ترمینال میانی جدید و مسیری اتوماتیک برای حمل مردم به سمت ترمینال اصلی به مجموعه اضافه می‌شدند. در نوامبر سال ۲۰۰۸ نیز ترمینال قدیمی B نوسازی شد و این ترمینال جدید در نوامبر سال ۲۰۱۱ مورد بهره‌برداری قرار گرفت و دسترسی مجزایی بین هواپیما و فرودگاه را برای مسافران شنگن و غیر شنگن فراهم کرد. 

ترمینال ها

فرودگاه زوریخ سه ترمینال دارد که به ترمینال‌های A، B و E شناخته می‌شوند. این ترمینال‌ها به یک ساختمان مرکزی به نام «ایرساید سنتر» (Airside Center) پیوند می‌خورند که در سال ۲۰۰۳ ساخته شد. در کنار ایرساید سنتر، مجموعه «ایرپورت سنتر» (Airport Center) از ساختمان‌های متعددی تشکیل می‌شود که شامل محوطه چک-این، یک مرکز خرید، یک ایستگاه راه‌آهن، پارکینگ ماشین و ترمینال‌های اتوبوس و تراموا می‌شود. تمام مسافران خروجی به یک طبقه یکسان از ایرساید سنتر دسترسی خواهند داشت که شامل رستوران و کافه‌های گوناگون می‌شود. از آنجا مسافران مقاصد شنگن یا غیر شنگن از هم جدا شده و به سمت سالن‌های گیت خودشان می‌روند. مسافرین شنگن ابتدا باید از قسمت کنترل مهاجرتی عبور کنند. مسافران ورودی شنگن یا غیر شنگن هم به قسمت‌های جداگانه‌ای از ایرساید سنتر هدایت می‌شوند و با مسیرهای متفاوتی به ایرپورت سنتر می‌رسند.

ترمینال A : ترمینال A شامل گیت‌های با پیشوند A می‌شود. این ترمینال در سال ۱۹۷۱ افتتاح شد و انحصاراً برای پروازهای خروجی و ورودی نواحی شنگن مورد استفاده قرار می‌گیرد. پروازهای داخلی سوئیس هم مشمول همین پروازها می‌شوند. طی توسعه‌ای که بین‌ سال‌های ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۵ اتفاق افتاد، این ترمینال مستقیماً به یکی از قسمت‌های ایرساید سنتر متصل شد.

ترمینال B : ترمینال B شامل گیت‌های B و D می‌شود. این ترمینال از سال ۱۹۷۵ باز شده و در نوامبر سال ۲۰۱۱ بعد از یک پروژه سه ساله بازسازی دوباره به چرخه بهره‌برداری بازگشت. اینجا هم مانند ترمینال A مستقیماً به ایرساید سنتر متصل می‌شود. بعد از بازسازی، این ترمینال می‌تواند پروازهای شنگن و غیر شنگن را در گیت‌های یکسانی پوشش دهد. هر گیت دو شماره دارد که یکی با پیشوند B و دیگری با D هستند؛ اما مسیرهای متفاوت مسافران ورودی و خروجی گیت‌ها، مسافران شنگن و غیر شنگن را از هم جدا می‌کند.

ترمینال E : ترمینال E شامل گیت‌هایی با پیشوند مشابه است. این ترمینال به طور مستقل و ماهواره‌ای در آن طرف باند ۱۰/۲۸ قرار داشته و با ایرساید اتصال مستقیمی ندارد. این ترمینال تماماً توسط پروازهای بین‌المللی غیر شنگن استفاده شده و از اول سپتامبر سال ۲۰۰۳ مورد بهره برداری قرار گرفت. این ترمینال با «اسکای مترو» (Skymetro) به ایرساید سنتر پیوند می‌خورد.

امکانات و دسترسی به شهر

قطار: ایستگاه قطار فرودگاه زوریخ در زیر ایرپورت سنتر قرار دارد. این ایستگاه، خدمات منظم «زوریخ اس-بان» (Zürich S-Bahn) و خدمات «اینتر ریجیو» (InterRegio)، «اینتر سیتی» (InterCity) و «یورو سیتی» (Eurocity) را به بسیاری نقاط شامل بازل، برن، ژنو، لوزان، لوسرن، مونیخ و سنت گالن ارائه می‌کند. علاوه بر این ۱۳ قطار در ساعت به «زوریخ هاوپ‌‌بانهوف» (Zürich Hauptbahnhof)، ایستگاه اصلی مرکز شهر زوریخ هم وجود داشته و تقریبا بین ۱۰ الی ۱۵ دقیقه زمان می‌برند. با عوض کردن قطار در اینجا، بسیاری از نقاط دیگر سوئیس هم در چند ساعت قابل دسترس خواهند بود.

اتوبوس و تراموا: ایستگاه «اشتات‌بان گلاتال» (Stadtbahn Glattal) روبه‌روی ایرپورت سنتر، یک سیستم ریلی است که با یک ایستگاه اتوبوس منطقه‌ای در سیستم تراموای زوریخ فعالیت می‌کند. هم ایستگاه اتوبوس و هم تراموا خدماتی در سرتاسر منطقه «گلاتال» را که فرودگاه را احاطه می‌کند پوشش می‌دهند.

جاده: از فرودگاه می‌توان به وسیله جاده A51 و سایر جاده‌های اصلی به سایر نقاط شهر رفت و آمد کرد. قسمت‌هایی برای پیاده شدن مسافران در ایرپورت سنتر وجود دارند و بیش از ۱۴,۰۰۰ فضای پارک کوتاه مدت و بلند مدت هم در نظر گرفته شده‌اند. یک مرکز کرایه ماشین هم در مجموعه ترمینال واقع شده است. در جلوی قسمت مسافران ورودی، تاکسی‌های مخصوص فرودگاه را هم پیدا می‌کنید. لیموزین‌های فرودگاهی هم از گزینه‌های دیگر حمل و نقل هستند که باید از قبل هماهنگ شوند.

از سایر امکانات این فرودگاه می‌توان به «سرکل» (The Circle)، یک مجموعه شامل یک مرکز پزشکی، مرکز کنفرانس، فروشگاه‌ها، رستوران‌ها، ادارت و هتل‌های گوناگون اشاره کرد. البته این مجموعه هنوز هم به پایان نرسیده و توسط معمار شهیر ژاپنی، «ریکن یاماموتو» (Riken Yamamoto) طراحی شده و طبق پیش‌بینی‌ها در سال ۲۰۱۸ تکمیل می‌شود.

اگر به دنبال پرواز مناسب هستید، بر روی بلیط هواپیما کلیک کنید.