ساختمان پارلمان کرواسی، تلفیقی از المان های مختلف معماری

اگرچه زاگرب پایتخت و شهر مهم کرواسی است، اما گاهی به عنوان مقصد گردشگران از قافله عقب مانده و بسیاری از جاذبه‌های آن نادیده گرفته می‌شود.

علاوه بر مکان‌های دیدنی و تفریحی فراوان، یک نکته مثبت مهم در مورد زاگرب را می‌توان دسترسی راحت به آن از همه جای اروپا عنوان کرد. شهر به سه بخش تقسیم می‌شود: «گرنی گراد» (Gornji grad) با هزار سال قدمت محدوده‌ی بالای شهر شناخته می‌شود و کاخ ریاست جمهوری، «کلیسای سنت مارک» (St Mark’s Church)، «پارلمان کرواسی» (Croatian parliament) و موزه‌ها و گالری‌ها را در خیابان‌های سنگفرش روشن با چراغ‌های گازی جای داده است؛ «دونی گراد» (Donji grad) که از قرن نوزدهم پابرجا بوده، محدوده‌ی پایین شهر به شمار می‌رود و پارک‌ها، فروشگاه‌ها، تئاترها، رستوران‌ها و کافه‌ها در آن قرار دارند و سومین بخش که بعد از جنگ جهانی دوم به صورت مدرن ساخته شد، «نووی زاگرب» (Novi Zagreb) یا «زاگرب جدید» است که آسمان‌خراش‌ها آن را دربرگرفته‌اند و جاذبه‌های کمتری برای گردشگران دارد. همانطور که گفتیم در منطقه‌ی گرنی گراد و در سمت راست کلیسای سنت مارک، ساختمان پارلمان کرواسی به سبک معماری باروک را خواهید دید که جلسات پارلمان کرواسی در آن برگزار می‌شود،و امکانات فنی و معماری مورد نیاز فرآیندهای قانونی مدرن را دارا است؛ اگرچه بنای ابتدایی مربوط به چند صد سال پیش تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای با بنای کنونی داشت.

جلسات پارلمان از قرن سیزدهم در زاگرب برپا می‌شد اما تا پایان قرن هجدهم گفتگوهای مربوط به امور قانون‌گذاری به دلیل نبود یک بنای رسمی پارلمان، در خانه‌های اشخاص بزرگ شهر، افراد سلطنتی یا حیاط اسقف اعظم صورت می‌گرفت. در سال ۱۷۳۱ با خرید این خانه در «میدان سنت مارک» (St. Mark’s Square) که در آن زمان میدان اصلی شهر شناخته می‌شد، هیئت قانون‌گذاری پارلمان یک مکان ثابت پیدا کرد. در این ساختمان علاوه بر سالن نشست، دفاتر پارلمان، بایگانی، دیوان قضایی و انبار مهمات نظامی هم وجود داشت. اولین جلسه در این ساختمان در ۶ ماه مه سال ۱۷۳۷ برگزار شد.

ساختمان پارلمان در ۱۵۰ سالِ بعد مورد نوسازی‌هایی قرار گرفت. برخی از دفاتر آن به فرمانداری شهر داده شد و در نتیجه بنا را برای امور پارلمانی کوچک‌تر کردند. پس از آن کاخ‌های اطراف خریداری و بعد از ساخت و سازهای پیچیده در نهایت به یک کاخ یکپارچه تبدیل گشت. در سال ۱۹۱۱ کار ساخت و ساز به طور کامل به پایان رسید و پارلمان کرواسی تنها مالک این ساختمان شد. به دلیل فرآیند طولانی ساخت و تطبیق ساختمان پارلمان، مخلوطی از اشکال و سبک‌ها در آن به چشم می‌خورد. شما می‌توانید المان‌های کلاسیسیسم، نئورنسانس و آرت نوو را در آن مشاهده کنید که این کاخ را به یک اثر فرهنگی مهم تبدیل می‌کنند.

«پارلمان کرواسی»، معروف به «سبور» (Sabor)، از سال ۱۹۹۰ به عنوان مجلسی دموکراتیک و چندحزبی شناخته می‌شود. این پارلمان بر اساس قانون می‌تواند حداقل ۱۰۰ و حداکثر ۱۶۰ عضو داشته باشد که اعضا به صورت مستقیم با رأی مخفی و حق رأی جهانی برای مدت چهار سال انتخاب خواهند شد. برای ورود به پارلمان دقت کنید ساعت کار برای عموم از هشت و نیم صبح تا چهار و نیم بعد از ظهر است و در روزهای شنبه‌، یکشنبه‌ و تعطیلات رسمی برای عموم باز نیست.