12 جاذبه برتر گردشگری میلان

با آن که ممکن است میلان اولین شهر در ایتالیا نباشد که گردشگران به فکر بازدید از آن می‌افتند، اما با این حال این شهر چیزهایی بیش از جاذبه‌‌های گردشگری در خود دارد. جدای از تاریخ، میلان شهری است که همه در آن مشغول کارند و به همین خاطر به‌عنوان مرکز تجارت ایتالیا شناخته می‌شود. اینجا شهری است با گذشته‌ای الهام بخش و میراث فرهنگی غنی!

تصور کنید در جایی ایستاده‌اید که «آگوستین مقدس» غسل تعمید داده شده است، جایی که امروزه «پیاتزا دل دوئومو» نام دارد. هنرمندانی مانند میکل‌آنژ و داوینچی، وردی موسیقی دان، خواننده معروف انریکو کاروسو و طراح بنام، جورجیو آرمانی همه و همه در این شهر به زندگی و کار مشغول بوده‌اند. توسکانینی اجراهای متنوعی در «لا اسکالا» داشته و ناپلئون در «دوئومو» تاج خود را بر سر گذاشته است. موسولینی حزب فاشیست را در این شهر تأسیس کرد و همچنین تمام دنیای مد، دو بار در سال برای نشان دادن لباس‌های فصلی در میلان فستیوال دارند. تمام اینها حتی بدون در نظر گرفتن ثروتی که شهر از بخش تبلیغات تولید کرده است، گنجینه ای از هنر، فرهنگ و معماری را برای لذت بردن شما به ارمغان می‌آورد.

اگر با تور ایتالیا راهی شهر میلان شدید، بازدید از این جاذبه‌ها را هرگز از دست ندهید.

۱. ال دوئومو (کلیسای جامع) |‌ Il Duomo

کلیسای جامع عظیم سانتا ماریا ناسنته، جایی که در نزد اهالی میلان به «ال دوئومو» مشهور است، این کلیسا در زمره‌ی یکی از بزرگ‌ترین کلیساهای جهان شناخته می‌شود که گنجایش ۴۰ هزار نفر را دارد؛ مثالی بی‌نظیر برای معماری زرق و برق‌دارِ گوتیک! کلیسایی که ساخت آن در قرن چهاردهم میلادی آغاز شد اما ساخت نمای آن تا اوایل دهه ۱۸۰۰ میلادی توسط ناپلئون تکمیل نشد. داخل بنا با ۱۳۵ قطعه سنگ تراش خورده و بخش بیرونی بنا با ۲۲۴۵ مجسمه مرمر تزئین شده است. فضای کم فروغ داخلی در مقایسه با عظمت و شکوه بخش بیرونی، تضادی جذاب و دل‌فریب ایجاد می‌کند. ۵۲ ستون عظیم نیز بر این عظمت ای بنا می‌افزایند و شیشه نقش‌دار سالن اصلی (متعلق به قرن ۱۵ و ۱۶ میلادی) از بزرگ‌ترین‌ها در جهان است.

۲. شام آخر لئوناردو داوینچی | Leonardo da Vinci's Last Supper

کلیسای آجری سبک گوتیک سانتا ماریا دل گرازیه در «کورسو ماژنتا» در سال ۱۴۶۵ ساخته شد؛ همچنین گنبد عظیم شش ضلعی آن متعلق به اوایل دوره رنسانس است که توسط برامانته (یکی از تأثیرگذارترین معماران رنسانس) طراحی شد. این کلیسا، گنجینه‌ای به نام شام آخر، اثر لئوناردو داوینچی را در بردارد؛ اثری که در طی جنگ جهانی دوم به شدت آسیب دید اما دلیل بسیاری از گردشگران برای بازدید از سانتا ماریا، بازدید از مهم ترین اثر لئوناردو داوینچی، نقش شده بر دیوار صومعه دومنیکن است که در بین سال های ۱۴۹۵ تا ۱۴۹۷ با الهام از داستان شام آخر مسیح به شیوه تمپرا خلق شد.

۳. گالری ویتوریو ایمانوئل دوم | Galleria Vittorio Emanuele II

این بنا که بخشی از «پیاتزا دل دوئمو» را به خود اختصاص داده و سمت دیگرش به «پیاتزا دلا اسکالا» گشوده می‌شود، توسط «جوزپه منگونی» در بین سال‌های ۱۸۶۵ تا ۱۸۷۷ ساخته شد. این بنا در زمان خودش بزرگ‌ترین مرکز خرید اروپا به حساب می‌آمده است. ویتوریو ایمانوئل، گنبدی دارد که در ارتفاع ۴۸ متری از سطح موزائیک‌دار آن قرار گرفته است و نماد آغاز معماری مدرن در ایتالیا به حساب می‌آید. امروزه، این بنا مثالی برای سازه‌های قرن نوزدهمی از آهن و شیشه است و هنوز برای شهروندان، محلی برای خرید، جمع شدن و گپ زدن هنگام ناهار یا صرف قهوه به شمار می‌آید.

۴. اپرا در سالن تئاتر آلا اسکالا ‌| Opera at Teatro alla Scala

این سالن باعظمت، یکی از معتبرترین مراکز اجرای اپرا در جهان به شمار می‌آید. این تالار میزبان اجرای مهم‌ترین قطعه‌های موسیقی و حضور موسیقی‌دانان، خواننده و نوازنده‌ها و همچنین بینندگان بی‌شمار آنها بوده است. این تالار گنجایش ۲۸۰۰ نفر را دارد که در کل ایتالیا، بی‌همتاست. فصل اجراها معمولاً از اوایل ماه دسامبر آغاز و تا ماه می ادامه می‌یابد؛ اما پیدا کردن بلیت اجراها به آسانی امکان پذیر نیست! فراموش نکنید که به «باکس آفیس» در موزه اسکالا هم سری بزنید؛ جایی که می‌توانید لباس‌های باشکوه و تاریخی و وسایل کسانی که روی این سن اجرا داشته‌اند را ببینید.

۵. قلعه اسفورزا  | Castello Sforzesco

این قلعه که توسط ویسکانتی و خانواده فورزا، حاکمان میلان در سال‌های ۱۲۷۷ تا ۱۴۴۷ میلادی اداره می‌شد، در سال ۱۳۶۸ ساخته و در سال ۱۴۵۰ میلادی بازسازی شد. موزه قلعه شامل مجموعه‌ای از موزه‌هاست که یکی از آنها به مجسمه‌ها اختصاص دارد؛ مجموعه‌ای شامل «پیتا روندانینی»، آخرین شاهکار میکل‌ آنژ که در سال ۱۹۵۳ از رم به این مکان منتقل شد از دیگر دیدنی‌های این قلعه به حساب می‌آید. سایر موزه ها دربرگیرنده آثار دکوراتیو و تزئینی شامل اشیای پیش از تاریخ و عتیقه‌های مصری و سلاح‌های ارتش و زره‌های قرون‌وسطی هستند.

۶. گالری نقاشی بررا | Pinacoteca di Brera

عمارت رنسانسی بررا، بین سال‌های ۱۶۵۱ تا ۱۷۷۳، با کاربری یک مدرسه یهودی ساخته شد؛ اما از سال ۱۷۷۶، تبدیل به آکادمی هنرهای زیبا شد و در نهایت به موزه بررا، یکی از بهترین موزه هنر در ایتالیا بدل گشت. بسیاری از آثار این گالری از کلیساهای متروک یا تخریب شده به اینجا منتقل شده‌اند. به محض ورود به حیاط، مجسمه ساخته شده از ناپلئون اول در سال ۱۸۰۹ اثر «کانوا» را خواهید دید. از جمله آثار قابل‌توجه در مجموعه نقاشی‌های قرن پانزدهم، اثر «بانو درمیان حلقه ای از فرشتگان» است. از دیگر آثار می توان به تابلوی «دو بانو» اثر جیووانی بلینی، همچنین آثاری از پائولو ورونسه، تیتان، تینتورتو و چهره‌نگاری‌های لورنزو لوتو و جیووانی باتیستا مورونی اشاره کرد اما بی شک مهم‌ترین تابلوی این مجموعه، تابلو «ازدواج باکره» اثر رافائل است.

۷. کلیسای آمبروز مقدس | Sant'Ambrogio

کلیسای آمبروز که شاهکاری از هنر معماری رومانسک است، در سال ۳۶۸ میلادی توسط آمبروز مقدس ساخته شد. وی در میلان متولد شد و از حامیان ساخت و توسعه میلان بود. چیزهای زیادی برای دیدن در این کلیسا وجود دارد؛ در ابتدای ورود، رواق بلندی چشم انسان را خیره می‌کند که متعلق به قرن نهم میلادی است، همچنین سنگ‌های تراش خورده تالار میانی بر اعتبار سبک رومانسک این بنا افزوده است. مطمئن شوید که در داخل بنا، منبر تراش خورده به سبک رومانسک و همچنین تابوتی که از قرن چهرم میلادی در زیر آن قرار دارد را ببینید. محراب بلند این کلیسا یک شاهکار هنری کارولینگین است که به سال ۸۳۵ میلادی تعلق دارد.

۸. پیاتزا دی مرکانتی | Piazza dei Mercanti

با تمام آسمان خراش‌هایی که دیدن آسمان را غیرممکن کرده‌اند، پیدا کردن فضاهایی که حس میلان قرون وسطی را به گردشگر بدهند، دشوار است؛ اما تنها با پنج دقیقه پیاده‌روی از «پیاتزا دل دوئومو»، می‌توانید جایی را بیابید که شما را قرن‌ها به عقب بر می‌گرداند. پیاتزا دی مرکانتی با تالار ساخته شده در سال ۱۲۳۳ میلادی، میدانی کوچک را در قلب سیاسی میلان ایجاد کرده است. نمای این عمارت از سنگ مرمر سیاه و سفید ساخته شده است و با کاربری دادگاه و محلی برای قضاوت ساخته شده بود. دریاچه لوگانو و درخت‌های نخل از سال ۱۲۷۲ میلادی، از دیگر جزئیاتی هستند که در این مجموعه فضای قرون وسطی را تداعی می‌کنند.

۹. موزه باگاتی والسچی | Museo Bagatti Valsecchi

عوامل بسیاری دست به دست هم داده‌اند تا این موزه را به یکی از مقاصد برتر گردشگری میلان تبدیل کنند. دو برادر در قرن ۱۹ میلادی، عمر خود را صرف جمع‌آوری اسباب و اثاث منزل و هنرهای تزئینی کرده تا فضای داخلی قصر خود را طوری چیدمان کنند که انگار در دوره رنسانس زندگی می‌کنند. حال شما نه تنها می‌توانید یک عمارت با چیدمان کاملاً رنسانسی را با دیوارهای نقاشی شده ببینید، بلکه می‌توانید فرآیند جمع‌آوری اسباب را نیز به سبک انگلیسی دنبال کنید؛ بنابراین حس کنجکاوی شما هنگام گشت‌وگذار درمیان هر یک از آثار تاریخی و هنری تحریک می‌شود.

۱۰. موزه پلدی پتزولی | Poldi-Pezzoli Museum

یک خانه اشرافی قدیمی، امروزه میزبان نقاشی‌های بوتیچلی، مانتنا، پیرو دلا فرانچسکا، گواردی و آثار هنرمندان دیگر است که شامل جواهرات، نقره، برنز، ظروف چینی، سفال‌های آتروسک، زره و لباس‌های جنگی و ... است. کف سالن‌ها با فرش‌های ایرانی پوشانده شده و پرده‌های نقش‌دار بر روی پنجره‌ها توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می‌کند. همچنین مجموعه بزرگی از توری‌های دست‌ساز اثر بوتیچلی نیز در این موزه نگهداری می‌شود.

۱۱. گالری هنر مدرن | Civica Galleria d'Arte Moderna

ساختمان «گالری هنر مدرن میلان»، محل اقامت ناپلئون هنگام حضورش در این شهر است. امروزه تزئینات داخلی این بنا به همان سبک و سیاق قبل باقی مانده است. تمرکز این موزه بر هنر مخصوص ایتالیایی، از رومانتیسیسم قرن ۱۹ میلادی تا پست امپرسیونیسم است؛ اما مجموعه گسترده‌تر از این‌هاست! در حیاط این گالری، یک باغ به سبک انگلیسی و همچنین یک باغ گیاه‌شناسی نیز وجود دارد که به موزه تاریخ طبیعی منتهی می‌شود.

۱۲. استورجیوی مقدس | Sant'Eustorgio

«استورژیو» باسیلیکای سبک رومانسک، در قرن ۱۲ و ۱۳ میلادی ساخته شد؛ اما برج آن یک قرن بعد به آن افزوده و درنهایت نمای بیرونی آن در سال ۱۸۶۸ تکمیل گردید. اگر به آواز گروه کر به دقت گوش فرا دهید، می‌توانید هنر «میچلوتزو» در یک فضای معمارانه‌ی بی‌نظیر، با نقاشی‌های دیواری وینسنزو فوپا را درک کنید. کلیسای لورنزو ماگیوره مقدس نیز خیلی از اینجا دور نیست. قدمت آن به صدر مسیحیت باز می‌گردد اما ساخت گنبد سبک رنسانسی آن به سال ۱۵۷۴ می‌رسد.