میدان پلازا مایور و ساختمان‌‌های متقارن آن

پلازا مایور، میدانی با گذرگاه‌های طاقی در شهر مادرید است که بین گردشگران و مردم محلی به یک اندازه مشهور است و ساختمان‌های فضای مستطیلی متقارن آن، نظام معماری یکدستی دارند.

سفر به شهر سرزنده‌ مادرید در تور ۸ روزه اسپانیا

در زمان قرون وسطی محوطه میدان مایور مادرید تنها فضایی برای یک بازار در بیرون دیوارهای شهر بود. در دهه ۱۵۶۰ شاه فیلیپ دوم از «خوان دِررا» (Juan de Herrera)، معمار «اسکوریال» (Escorial) درخواست کرد تا بازار را تبدیل به یک میدان واقعی کند. این امر تا سال ۱۶۱۷ و دوران حکومت شاه فیلیپ سوم به طول انجامید. در آن زمان میدانی جدید توسط جانشین دِررا به نام «خوان گومز دلا مورا» (Juan Gómez de la Mora) در طول ۲ سال ساخته شد. حاصل کار وی میدانی بزرگ به ابعاد حدود ۱۲۰ در ۹۰ متر بود که ساختمان‌هایی چوبی دورش قرار داشت. تمام بناهای دور میدان سه بار در سال‌های ۱۶۳۱، ۱۶۷۲ و ۱۷۹۰ توسط آتش ‌سوزی به طور کامل سوختند. آخرین بازسازی چیزی است که امروزه شاهدش هستیم.

نام پلازا مایور طی زمان، بارها دستخوش تغییر شد و در اصل نام آن، میدان «آرابال» (Arrabal) بود. این میدان در دوران «هاپسبورگ» ساخته شده و تنها در فاصله اندکی از میدان مشهور دیگری به نام «میدان سول» قرار دارد. ابعاد آن ۱۲۹ متر در ۹۴ متر بوده و توسط ساختمان‌های مسکونی سه طبقه‌ای محصور شده است که ۲۳۷ بالکن رو به میدان دارند. برای ورود به این ساختمان‌ها ۹ ورودی قابل دسترس هستند. در گذشته میدان با باغ‌هایی تزئین شد، اما بعدتر در سال ۱۹۳۶ آن‌ها را حذف کردند. در مرکز پلازا مایور تندیسی برنزی از شاه فیلیپ سوم، ساخته شده در سال ۱۶۱۶ توسط دو مجسمه ساز ایتالیایی به نام‌های «جوانی د بولونیا» (Giovanni de Bologna) و «پیترو تاکا» (Pietro Tacca) را خواهید دید. این تندیس تا سال ۱۸۴۸ در میدان نصب نشد.

در آن سال بود که محیط پلازا مایور را با باغ‌هایی تزئین کرده بودند. میدان را آن طور که امروز می‌بینید، معماری به نام «خوان د ویانوئوا» (Juan de Villanueva) طراحی کرده که در سال ۱۷۹۰ نیز بعد از آتش‌سوزی‌های بزرگ مسئولیت بازسازی آن را به عهده گرفت. این معمار، ساختمانی که امروزه «موزه پرادو» در آن قرار دارد را نیز طراحی کرده است.

کاسا دِلا پانادِریا (شیرینی پزی سلطنتی)

ساختمان «کاسا دلا پانادریا» (Casa de la Panadería) یک بنای مهم شهری و فرهنگی در ضلع شمالی پلازا مایور است. در طبقه همکف این ساختمان چهار طبقه رواق‌ها و در دو طرف آن برج‌هایی نوک تیز را خواهید دید. در بالای مرکز ساختمان کاسا دلا پانادریا، نشان رسمی اسپانیا وجود دارد که نشان سلطنتی این کشور از دوران حکومت شاه کارلوس دوم است. ساختمان پانادریا در سال ۱۵۹۰ قبل از ساخت میدان بنا نهاده شد، اما طراحی امروزی آن متعلق به سال ۱۷۹۰، بعد از آخرین آتش سوزی است. این بنا در گذشته برای اهداف مختلفی مورد استفاده قرار گرفته که از این میان می‌توان به نانوایی و شیرینی پزی اصلی شهر، آکادمی سلطنتی هنرهای تجسمی سن فرناندو و آکادمی تاریخ اشاره کرد. امروزه از این مجموعه به عنوان مرکز گردشگری پلازا مایور استفاده می‌شود. دیوارنگاری‌های رنگارنگی که روی آن می‌بینید اثر «کارلوس فرانکو» (Carlos Franco) بوده و در سال ۱۹۹۲ به آن اضافه شدند.

پلازا مایور شاهد رویدادهای متنوعی در طی سال بوده که از میان آن‌ها می‌توان به بازارهایی مانند بازار کریسمس در ماه دسامبر، گاوبازی، فوتبال، اعدام‌های عمومی و غیره اشاره کرد. در زمان رویدادهای عمومی جمعیتی بیش از ۵۰,۰۰۰ نفر در میدان جمع می‌شدند. این میدان با فضایی وسیع در دل خیابان‌های شلوغ مرکز مادرید، یکی از زیباترین فضاهای باز اسپانیا به شمار می‌رود که معماری فاخر و دیدنی، داستان‌های تاریخی و زندگی پر شوری را در کنار هم به نمایش می‌گذارد. هر چند کافه‌ها و رستوران‌های زیر گذرگاه طاقی میدان گران هستند، اما استراحت و صرف یک تاپاس خوشمزه در آن‌ها در حال تماشای رهگذران خالی از لطف نخواهد بود.