قبرستان پرلاشز و مقبره‌ های معروف پاریس

اگر هر قبرستان داستانی را بازگو می‌کند، قبرستان پرلاشز فرانسه کتابخانه‌ای از داستان‌های متعدد است. ارواح در میان دیوارهای سنگی این قبرستان پرسه می‌زنند و قصه‌های‌شان را برای گوش‌های شنوا بازگو می‌کنند. 

در امتداد مسیرهایی با ردیف درختان، تأثیرگذارترین نویسندگان، نقاشان، موسیقیدانان و سیاستمداران تاریخ آرمیده‌اند. بسیاری از آنان حتی بعد از مرگ هم به خلق شگفتی ادامه می‌دهند.

قبرستان پرلاشز (Père Lachaise) بزرگ‌ترین گورستان پاریس و شاید مشهور‌ترین و پربازدید‌ترین گورستان جهان باشد. هرساله حدود ۲ میلیون توریست در کنار پاریسی‌ها از این باغِ چند هکتاری که ۵ هزار درخت دارد و بیشتر شبیه به پارکی بزرگ است تا قبرستان، بازدید می‌کنند.

غلامحسین ساعدی و صادق هدایت، از سرشناس‌ترین نویسنده‌های ایرانی، در این قبرستان آرمیده‌اند. در ادامه به معرفی برخی از سرشناس‌ترین افرادی که در این گورستان دفن شده‌اند، خواهیم پرداخت. اگر با تور فرانسه به پاریس سفر کردید، حتما بازدید از پرلاشز که از جاهای دیدنی فرانسه است را در برنامه‌های‌تان قرار دهید.

انوره دو بالزاک - نویسنده (۱۸۵۰-۱۷۹۹)

اُنوره دو بالزاک (Honoré de Balzac) نویسنده‌ی معروف فرانسوی بود که در قرن نوزدهم می‌زیست. بالزاک به مجموعه نوشته‌هایش که شامل ۹۱ اثرِ به اتمام رسیده و ۴۸ اثر ناتمام است، عنوان کمدی انسانی داده است؛ داستان‌هایی که زندگی بورژوایی در فرانسه را بازنمایی می‌کنند. بر روی سنگ قبر بالزاک سردیس برنزی او بر پایه‌ای سنگی قرار گرفته است. این مقبره در قسمت آرامی از قبرستان قرار گرفته و درختان و قبرهای کوچک‌تری آن را محصور کرده‌اند.

صادق هدایت - نویسنده (۱۹۵۱-۱۹۰۳)

صادق هدایت (Sadegh Hedayat) در سال ۱۹۰۳ میلادی در تهران به دنیا آمد و یکی از معروف‌ترین نویسندگان و مترجمان ایرانی شناخته می‌شود. او از پیشگامان داستان‌نویسی نوین ایران به حساب می‌آید و رمان غیرمتعارف او، بوف کور در سال ۱۹۵۳ در فرانسه به چاپ رسید که سورئالیست‌ها را مجذوب خود کرد.

هدایت تلخی زندگی در ایرانِ پس از کودتای اسفند ۱۲۹۹ را چشیده بود و تلخیِ تنهایی در فرانسه و هندوستان را. او درنهایت در سال ۱۹۵۱ و در پاریس، به زندگی خود خاتمه داد و در قطعه‌ی ۸۵ قبرستان پرلاشز به خاک سپرده شد. مقبره‌ی او سنگ سیاه‌رنگ ساده‌ای به شکل هِرم است و تصویر کوچکی از جغد بر روی آن دیده می‌شود که به کتاب بوف کور وی اشاره دارد.

غلامحسین ساعدی - نویسنده (۱۹۳۶-۱۹۸۵)

غلامحسین ساعدی (Gholam-Hossein Sa'edi) نیز از نویسندگان و نمایشنامه‌نویسان ایرانی مشهور بود که در پرلاشز آرمیده است. او را بیشتر با نمایش‌نامه گاو می‌شناسند. وی به دلیل عقایدش مجبور به ترک کشور شد و در سال ۱۹۸۵ در پاریس درگذشت.

آلفونس برتیون - متخصص جرم‌شناسی (۱۹۱۴-۱۸۵۳)

آلفونس بِرتیون (Alphonse Bertillon) فرانسوی متولد سال ۱۸۵۳، خود را وقف جرم‌شناسی کرد. او کسی است که روش پیچیده‌ای برای شناسایی مجرمین به‌وجود آورد؛ بخش زیادی از چیزی که امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرد. یک بند قانونی که بِرتیون مطرح کرد، گرفتن عکس مجرمین از زوایای روبه‌رو و نیمرخ است که امروزه با اصطلاح ماگ شات هم شناخته می‌شود.

قبر بِرتیون با حکاکی‌های پرنقشی تزئین شده که بر اثر تماس با عوامل مختلف آسیب دیده‌اند. روی مقبره با خزه‌ها مانند پتو پوشیده شده و در پای آن ردیفی از گل‌های لاله به چشم می‌خورد.

ژرژ بیزه - آهنگساز (۱۸۷۵-۱۸۳۸)

ژرژ بیزه (Georges Bizet) آهنگساز فرانسوی اپرا و متولد سال ۱۸۳۸ بود. اپرای کارمِن یکی از مشهورترین آثار او است. او کودکی بسیار با استعداد بود که در سن ۹ سالگی توانست وارد کنسرواتوار پاریس شود. در سال ۱۸۵۷ وی بورس تحصیلی پری دو رم را برد؛ بورسی که اجازه تحصیل هنر در رم را به او می‌داد.

مقبره این هنرمند شهیر، مشرف به شیب تپه‌ای با درختان باشکوه بوده و در سایه‌ی یک مقبره بزرگ‌تر قرار گرفته است، با این وجود، سادگی آن بسیار چشم‌نواز است. در بالای قبر، ستونی سنگی با مجسمه‌ی برنزی پر نقشی از یک چنگ با حلقه‌ای به دورش، قرار داده شده است.

تئودور ژریکو - نقاش (۱۸۲۴-۱۷۹۱)

تئودور ژریکو (Théodore Géricault) نقاش با استعداد سبک رمانتیک بود که در سال ۱۸۲۴ در سن ۳۲ سالگی درگذشت. حتی اگر با آثار این استاد جوان آشنا نباشید، هیچ شکی نخواهید داشت که در اینجا یک هنرمند آرمیده است. بخشی از مقبره این هنرمند مزین به نقش برجسته‌ای از اثر تخته‌پاره‌های کشتی مدوسا است که امروزه در موزه لوور نگهداری می‌شود.

فلیکس گالیپو - بازیگر و نمایش‌نامه‌نویس (۱۹۳۱-۱۸۶۰)

فلیکس گالیپو (Félix Galipaux) بازیگر و نمایش‌نامه‌نویس فرانسوی در دهه ۱۸۸۰ بود. او در اواخر قرن ۱۹ به سمت بازیگری در فیلم‌ها رفت و در برخی از اولین فیلم‌های غیرصامت تاریخ ایفای نقش کرد. مقبره گالیپو مزین به تندیسی از وی است. هرچند این قبر بسیار ساده می‌نماید، اما این سادگی بخشی از امتیاز و زیبایی آن محسوب می‌شود.

فردریک شوپن - آهنگساز (۱۸۴۹-۱۸۱۰)

فردریک شوپن (Frédéric Chopin)، آهنگساز لهستانی و یک اعجوبه در پیانو نوازی بود که در کنسرواتوار ورشو تحصیل می‌کرد. اگرچه وی نوازنده‌ای هنرمند بود، اما ترجیح می‌داد به تدریس و آهنگسازی بپردازد.

مقبره این آهنگساز برجسته در قسمتی از تپه قرار دارد که اندکی رسیدن به آن دشوار است، اما زمانی‌که در مسیر درست باشید، پیدا کردن آن کار چندان سختی نیست. حصار پرنقشی که دور این قبر نصب شده معمولاً پوشیده از گل است.

جیم موریسون - خواننده و شاعر (۱۹۷۱-۱۹۴۳)

جیم موریسون (Jim Morrison) خواننده‌ی اصلی گروه موسیقی دِ دُرز بود که در سال ۱۹۷۱ در پاریس درگذشت. نامه‌های دست‌نویس و دسته‌ گل‌های پخش شده بر روی این قبر در دهه‌های ۷۰ و ۸۰، از سادگی و بی‌تکلفی آن می‌کاستند.

در بالای قبر موریسون، مجسمه‌ای از چهره‌اش با گرافیتی‌های متعدد قرار داشت که در سال ۱۹۸۱ برای بزرگداشت دهمین سالگرد فوتش نصب شده بود. این مجسمه در سال ۱۹۸۸ دزدیده شد.

ادیت پیاف - خواننده (۱۹۶۳-۱۹۱۵)

ادیت پیاف (Édith Piaf)، خواننده فرانسوی، متولد سال ۱۹۱۵ است؛ کسی‌که قدرت صدایش او را به یکی از ستاره‌های موسیقی فرانسه تبدیل کرد.

محل دفن این خواننده‌ی محبوب، در مسیر باریکی منشعب شده از مسیر اصلی قبرستان است. آرامگاه وی در میان قبرهایی شبیه به‌هم قرار دارد و مزین به یک مجسمه مسیح مصلوب ساده است. گل‌های رزی که بازدیدکنندگان بر روی مقبره او قرار می‌دهند، بسیار خودنمایی می‌کنند. زمانی‌‌که در کنار قبر پیاف ایستاده‌اید احتمال شنیدن یکی از آهنگ‌هایش که در دوردست پخش می‌شود، بسیار زیاد است.

ژرژ رودنباخ - نویسنده (۱۸۹۸-۱۸۵۵)

شاعر و رمان‌نویس متولد بلژیک، ژرژ رودنباخ (Georges Rodenbach) در اواخر عمرش به پاریس نقل مکان کرد. در اینجا بود که وی بر جنبش رنسانس ادبی بلژیک تأثیر گذاشت.

از آثار مشهور این نویسنده می‌توان به رمان‌های بروژ، شهر مرده و ناقوس‌بان اشاره کرد. آرامگاه رودنباخ نگاه‌ها را جذب خود می‌کند، چراکه حتی در این پرلاشز بزرگ هم چیزی شبیه به آن پیدا نمی‌شود. همانند سبک نوشتاری دراماتیک وی، قبرش نیز پیکر مردی را به نمایش می‌گذارد که گفته می‌شود خود نویسنده است که از قبر برخاسته و گل رزی در دست دارد.