تاریخچه‌ عجیب میدان کنکورد پاریس

میدان کُنکورد در مرکز پاریس فرانسه واقع شده است. اگر با تور فرانسه به پاریس رفتید، می‌توانید آن را در منطقه ۸ در انتهای خیابان شانزلیزه پیدا کنید. یکی از راه‌های آسان دسترسی به این میدان استفاده از مترو و پیاده شدن در ایستگاه کُنکورد است.

تاریخ میدان وسیعِ ۸۶۴۰۰ مترمربعیِ کُنکورد (Place de la Concorde) به میانه‌ی قرن ۱۸ باز می‌گردد. میدان کُنکورد برای کامل کردن مجسمه پادشاه فرانسوی، لویی پانزدهم ساخته شد. این مجسمه را برای سلامتی شاه، پس از یک بیماری سخت در محوطه نصب کردند، اما میدان بعدتر در سال ۱۷۷۲ بنا شد که آن‌را با نام اصلی‌اش، یعنی میدان لویی پانزدهم می‌شناختند.

نام میدان لویی پانزدهم و مجسمه شاه مدت زیادی دوام نیاورد. طی انقلاب فرانسه، بسیاری از ساختمان‌ها و محوطه‌هایی که در ارتباط با خاندان سلطنتی بودند، مورد حمله و نابودی قرار گرفتند و مجسمه لویی پانزدهم نیز از این قاعده مستثنی نبود.

میدان اطراف مجسمه، بعد از پایین کشیدن مجسمه‌ی لویی پانزدهم، به میدان انقلاب تغییر نام داد. این میدان درست در نقطه مقابل میدان اعتصاب قرار داشت که میدانی برای تفریح اشراف‌زادگان برای تماشای سلاخی شدن مجرمین به‌صورت زنده بود.

میدان کُنکورد در آن زمان درست برعکس میدان اعتصاب، جایی بود که اشراف‌زادگان را به‌خاطر جنایات‌شان مجازات می‌کردند. تغییر نام نمادین و ارجاع به میدان اعتصاب پیامی ترسناک و ناخوشایند برای اشراف‌زادگان بود تا بدانند چه چیزی انتظارشان را می‌کشد.

میدان کُنکورد جایی بود که گیوتین مشهور انقلاب فرانسه در آن قرار داشت. اولین قربانی معروف آن فرزند لویی پانزدهم یعنی لویی شانزدهم بود. بعدها هم بسیاری از اشراف‌زادگان زیر تیغ گیوتین رفته و اکثر این اعدام‌ها در مقابل جمعیت شاد و مسرور مردم صورت می‌گرفت.

بیشترین زمان فعالیت گیوتین، در تابستان سال ۱۷۹۴ بود؛ دورانی که به حکومت ترس و وحشت نیز شناخته می‌شود. در یک ماه تابستان بیش از ۱۴۰۰ نفر با گیوتین کشته شدند. گفته می‌شود که بوی خون به قدری قوی و محسوس شده بود که گله‌ی گاوها هم تن به عبور از آن‌جا نمی‌دادند.

گیوتین یک سال بعد از دوران حکومت ترس و وحشت برچیده شد و نام میدان نیز به نام امروزی‌اش تغییر یافت. این تغییرات به‌‌عنوان نمادی از مصالحه‌ی ملی و پایان دادن به گذشته‌ی دهشتناک کشور صورت گرفت. واژه فرانسوی کُنکورد به معنی توافق و هماهنگی است؛ در واقع نام میدان از انقلاب به توافق تغییر پیدا کرد.

چرا باید از میدان کنکورد بازدید کنید؟

امروزه میدان کُنکورد چیزهای زیادی برای پیشکش به گردشگران دارد. مرکز میدان با یک ستون تزئین شده اُبِلیسْک اشغال شده است. با نگاهی نزدیک‌تر، متوجه می‌شوید که سطح آن با چیزی شبیه به خط هیروگلیف مصری پوشیده شده است. هرچند ممکن است عجیب به نظر برسد، اما این ستون در واقع یک ابلیسک ۳۳۰۰ ساله‌ی مصری با نوشته هیروگلیفی در ستایش حکومت رامسِس دوم است.

اُبِلیسْک یا سوزن کلئوپاترا یکی از دو اُبِلیسْکی است که در سال ۱۸۲۹ توسط رهبر عثمانی و بنیان‌گذار مصر مدرن به فرانسه اهدا شد. این اُبِلیسْک ۲۳ متری از گرانیت قرمز، در گذشته یکی از دو ستون ورودی معبد الاقصر مصر بوده و به همین خاطر به اُبِلیسْک الاقصر شناخته می‌شود.

امروزه این معبد مصری یکی از مقاصد معروف گردشگری است، اما در ورودی‌اش تنها یک اُبِلیسْک قرار دارد. اگر به آن‌جا سفر کردید، شما نیز جزء عده‌ی بسیار معدودی خواهید بود که می‌دانید نیمه‌ی دیگر را کجا می‌توان پیدا کرد. قسمت بالایی این اُبِلیسْک بعد از رسیدنش به فرانسه مفقود شد، اما در سال ۱۹۹۸ دولت فرانسه یک کلاهک با روکشی طلایی برای تکمیل آن به نوکش اضافه کرد.

همان‌طور که حدس می‌زنید، جابه‌جایی این قطعه ۲۳۰ تنی طی قرن ۱۹ کار ساده‌ای نبوده است. با نگاه نزدیک‌تر به شالوده‌ای که اُبِلیسْک روی آن قرار گرفته، بازدیدکنندگان می‌توانند تصاویری را ببینند که تکنیک مورد استفاده برای حمل و نقل آن را شرح می‌دهد. این دردسرهای جابه‌جایی علتی بود که باعث شد اُبِلیسْک دوم در مصر بماند، چراکه وزن آن از سوزن کلئوپاترای میدان کُنکورد نیز بیشتر بود.

آب‌ نماها و تندیس‌‌ها

یکی دیگر از مشخصات اصلی میدان کُنکورد، دو آب‌نمای بزرگ آن است که توسط ژاک اینیاس هیتورف طراحی ‌شده‌اند. بررسی دقیق‌تر این آب‌نماها طرح دریایی‌شان را آشکار می‌کند. فواره جنوبی که به رود سن نزدیک‌تر است، به دریاها هدیه شده‎‌ است و پیکره‌های آن نمایانگر اطلس و مدیترانه هستند.

فواره شمالی هم وقف رودها شده است و پیکره‌هایش رودهای رون و راین را نشان می‌دهند. همان طراحی که آب‌نماها را خلق کرده، روی پیکره‌هایی که در گوشه‌های هشت‌ضلعی میدان کُنکورد قرار دارند هم کار کرده است. این مجسمه‌ها در سال ۱۸۳۶ نصب شده و نمادی از شهرهای بوردو، برِست، لیل، لیون، مارسی، نانت، روان و استراسبورگ هستند.

درست در شمال میدان کُنکورد، دو ساختمان سنگی شبیه به هم قرار دارند که با خیابان رویال از هم جدا می‌شوند. ساختمان شرقی، وزارت نیروی دریایی بوده و ساختمان غربی هتل کلاسیک کرِیون است.

این هتل در گذشته فرماندهان ارتش آلمان اشغال‌گر را طی جنگ جهانی دوم میزبانی می‌کرد. در کنار ساختمان هتل می‌توانید سفارت آمریکا را نیز پیدا کنید.