پارک ادوارد هفتم، فرشی سبز رنگ بر زمین لیسبون

پارک ادوارد هفتم، بزرگ ترین پارک و از جاذبه های شهر لیسبون است که می تواند یک بعد از ظهر زیبا را برایتان رقم بزند.

سفر به شهر رنگارنگ لیسبون در تورهای پرتغال

پارک ادوارد هفتم در اواخر قرن ۱۹ میلادی به عنوان بخشی از توسعه‌ی «خیابان آزادی» (Avenida da Liberdade) ساخته شد. این پارک را در ابتدا با نام «پارک آزادی» می‌شناختند اما در سال ۱۹۰۳ به احترام پادشاه ادوارد هفتم که یک سال قبل برای تقویت پیوند تاریخی میان پرتغال و بریتانیا از لیسبون دیدن کرده بود، نام آن را به ادوارد هفتم تغییر دادند.

پارک ادوارد هفتم با مساحت بیست و شش هکتاری در شیبی واقع در شمال میدان «مارکوس از پمبال» (Marquês de Pombal) -نخست وزیر کشور پرتغال که لیسبون را پس از تخریب‌های زلزله‌ی سال ۱۷۵۵ بازسازی کرد- قرار گرفته است. این پارک به سه بخش تقسیم می‌شود، در وسط آن یک منطقه سرسبز قرار دارد که پرچین‌های آن دارای الگوی اشکال هندسی است و در هر سمت آن دو باغ زیبا وجود دارد. در قسمت شمال شرقی پارک یک باغچه‌ی کوچک و رنگارنگ قرار گرفته که با تعدادی مجسمه تزئین شده است. در نزدیکی این باغچه «قصر کارلوس لوپز» را خواهید دید، قصری قدیمی که با کاشی‌های بزرگ و براق رنگارنگ تزئین شده است. در بخش غربی پارک یه تالاب ماهی و چندین گلخانه وجود دارد که با نام «استوفا فریا» (Estufa Fria) به معنای گلخانه سرد شناخته می‌شوند.

یادبود ۲۵ آوریل

در بالاترین قسمت شیب و بر روی گردشگاه کوچکی که با چهار ستون بزرگ مشخص شده است یک بنای یادبود مدرن قرار داده شده که خاطره انقلاب ۱۹۷۴ را گرامی می‌دارد. این بنای یادبود توسط «ژوآ کوچه‌ لیرو» (João Cutileiro)، مجسمه‌ساز پرتغالی ساخته شد که شامل یک فواره به شکل تخته سنگ است که با پایه‌های بزرگ پشتیبانی شده و درون حوضچه‌ای با یک دیوار فرو ریخته و ستون‌های شکسته قرار گرفته است. اگر از این گردشگاه به سمت جنوب و رودخانه «تاقوس» (به اسپانیایی: تاخو) (Tagus) نگاه کنید، منظره‌ی زیبایی از شهر را خواهید دید.

قصر کارلوس لوپز

قصر کارلوس لوپز در اصل برای نمایشگاه سال ۱۹۲۳-۱۹۲۲ در شهر «ریودوژانیرو» ساخته شد که یکصدمین سال «استقلال برزیل» را جشن می‌گرفت. پس از اتمام این نمایشگاه، قصر در پارک ادوارد هفتم بازسازی شده و در سال ۱۹۳۲ فقط برای «نمایشگاه صنعتی پرتغال» بازگشایی شد. پس از آن، از این قصر به عنوان محل برگزاری همایش، سالن کنسرت و حتی سالن ورزشی استفاده می‌شد. این محل را در ابتدا با نام «قصر نمایشگاه» می‌شناختند اما در سال ۱۹۴۸ به احترام کارلوس لوپز، برنده‌ی اولین مدال طلای پرتغال در مسابقات المپیک، این قصر به نام او نام‌گذاری شد.

رنگ آمیزی قصر به رنگ‌های سفید و اُخرایی توسط معماران پرتغالی به نام «گیلرمی» (Guilherme)، «کارلوس رِبِلو» و «آلفردو آسونسائو سانتوس» انجام شده است. قصر کارلوس لوپز به زیبایی با سرامیک‌های بزرگ براق تزئین شده و در دو طرف ورودی اصلی، مجسمه‌هایی اثر «رائول خاویر»، مجسمه‌ساز پرتغالی قرار دارد. در سال ۲۰۰۳ این قصر به مخروبه تبدیل شده بود اما در سال 2016 به طور کامل باسازی شد.

استوفا فریا

استوفا فریا را به جرأت می‌توان مهم‌ترین بخش پارک ادوارد هفتم در نظر گرفت. این بخش یک باغ گلخانه‌ای هشت هکتاری است که بین سال‌های ۱۹۲۶ تا ۱۹۳۰ توسط معمار «رائول کاراپینا» (Raul Carapinha) ساخته شده است. این باغ از سه گلخانه‌ی مختلف تشکیل شده است؛ بزرگ‌ترین گلخانه‌ی آن خود استوفا فریا است که گلخانه‌‌ای سرد با درختان بزرگ و مسیر‌های مارپیچ است. «استوفا کِنچ» (Estufa Quente) یک گلخانه‌ی گرم شامل انواع گیاهان گرمسیری است. گلخانه‌ی سوم هم «استوفا دوس» (Estufa Doce) به معنای گلخانه‌ی شیرین نام دارد و گیاهانی مانند کاکتوس و سایر گیاهان آبدار را در خود نگهداری می‌کند.

گلخانه‌ها در فصل تابستان بعد از آخرین تعطیلات آخر هفته در ماه مارس از ساعت ۱۰ صبح تا ۷ شب و در فصل زمستان بعد از آخرین تعطیلات آخر هفته در ماه اکتبر از ساعت ۹ صبح تا ۵ عصر برای بازدید عموم باز هستند. می‌توانید با استفاده از مترو و پیاده شدن در ایستگاه‌های مارکوس پمبال و پارک به پارک ادوارد هفتم دسترسی داشته باشید. همچنین خطوط اتوبوس ۱۲، ۲۲، ۳۶، ۴۴، ۷۰۲ یا ۷۴۵ در میدان مارکوس پمبال ایستگاه دارند.