یادمان دو میلیون فرانکی برانزویک در ژنو

یادبود برانزویک برای گرامیداشت چارلز دوم، دوک برانزویک، در سال ۱۸۷۹ میلادی ساخته شد. این آرامگاه با ارتفاع ۲۱ متر از سازه های نئوگوتیک محسوب می شود.

سفر به ژنو شگفت انگیز در تور ۹ روزه دور سوئیس

دوک برانزویک زبان‌شناس، موسیقیدان، سوارکار و شوالیه‌ای بود که در سال ۱۸۳۰ میلادی از قدرت خلع شد و به شهرهای مختلف اروپا از جمله پاریس فرار کرد و در این مدت توانست ثروت هنگفتی به هم بزند و در نهایت به شهر ژنو رفت. در ۵ مارس ۱۸۷۱ وصیت‌نامه جدیدی نوشت و همه اموال خود را به این شهر بخشید اما با این شرط که جسدش را در مقبره بزرگی بالاتر از سطح زمین دفن کنند. این مقبره باید در مکانی ارزشمند و مهم در شهر ژنو و توسط نمایندگان وی بنا می‌شد و مجسمه سوار بر اسب او در کنار پدر، پدربزرگ و ... در بالای این بنا نصب می‌گردید. طبق نقشه‌ی موجود در وصیت‌نامه، این بنا از روی مقبره خانواده اسکالیجر (Scaliger tombs) قرن چهاردهم در ورونا کپی شده بود.

در وصیت‌نامه قید شده‌ بود که مجریان ساخت این بنای یادبود باید هزینه‌ها را از میراث او تامین کرده و معروف‌ترین هنرمندان با استفاده از متریال برنز و سنگ مرمر اقدام به ساخت آن کنند. تا پیش از این هیچ بنای یابودی در ژنو ساخته نشده بود. باورکردنی نیست که دوک در آن زمان مبلغ قابل توجه ۲۴ میلیون فرانک را به ارث گذاشت. ۲ میلیون صرف ساخت این بنا شد و مقامات ژنو مابقی آن را برای ساخت و ساز ساختمان‌های متعددی مثل گراند تئاتر، دانشگاه، خانه اُپرا و ... خرج کردند.

معماری یادبود برانزویک

معمار این سازه «ژان فرانل» (Jean Franel) تصمیم گرفت نقشه آن را مشابه وصیت دوک پیاده کرده و تزیینات فراوان مقبره اسکالیجر را روی این بنای یادبود اجرا کند، هرچند مجسمه‌سازهای متعددی در این راه به او کمک کردند. این یادبود بخش‌های مختلفی دارد؛ در نگاه اول یک خیمه شش ضلعی از سنگ مرمر توجه شما را جلب خواهد کرد که از ۳ طبقه تشکیل شده و تابوت دوک در طبقه وسط قرار گرفته است، در چهار گوشه آن مجسمه فرشته‌ها را خواهید دید و در حاشیه دورتا دور تابوت، هشت نقش برجسته نصب شده که رویدادهای تاریخی شهر برانزویک را حکایت می‌کند. نکته جالب دیگر این بنا شش مجسمه مرمری در سازه‌های مخروطی شکل است که اجداد دوک را نشان می‌دهند. کمی که به بالاتر نگاه کنید شش مجسمه نیز در بالای مخروط‌ها وجود دارد که وظیفه حمل نشان‌های خانوادگی و ملی دوک را برعهده دارند. جالب‌تر آنکه در فواصل بین مخروط‌ها نیز فرورفتگی‌هایی دیده می‌شود که مجسمه شش زن در حالت نشسته در آن قرار دارد و در طرفین هر کدام نیز نشان‌های خانوادگی و ملی دوک نصب شده است.

تزیینات این بنای یادبود به همین‌جا ختم نمی‌شود در بخش تزیینی بالای این بنا هجده نشان بزرگ با سرهای تمثیلی از سنگ مرمر سفید حکاکی شده که شش سر بالای مجسمه زن‌ها و دوازده عدد دیگر در طرفین قوس‌های طبقه دوم قرار دارد. مجسمه سوار بر اسب دوک به عنوان جذاب‌ترین بخش‌ این سازه در بالای خیمه نصب شده که دوک را با لباس نظامی و کلاه فرانسوی روی اسب نشان می‌دهد. این اثر هنری از جنس برنز بوده که بخش‌هایی از آن طلاکاری دارد. بنای یادبود را روی سکوی عظیمی با ابعاد ۲۵*۶۵ متری ساختند و دو مجسمه شیر در طرفین آن گذاشتند تا نمادی برای محافظت از سازه باشد. به اطراف که نگاه کنید دو حوض مربع مرمری را خواهید دید که در گوشه‌های آن دو شیر از همین جنس قرار گرفته است.

این بنای یادبود در ۱۴ اکتبر ۱۸۷۹ افتتاح شد، اما هنوز  دو سال از این ماجرا نگذشته بود که به خاطر زلزله و سرمای شدید زمستان صدمه دید و هرم بالای بنا جابجا شد. به همین دلیل چون وزن مجسمه سوار بر اسب دوک برای این سازه زیاد بود آن را در سال ۱۸۸۳ از بالای بنای یادبود برداشتند و روی پایه‌ای مرمری گذاشته و در سمت راست تراس مقابل هتل بوءریواژ (Beau-Rivage) قرار دادند. حتی پایه این مجسمه نیز ساده رها نشده، روی پایه شش ضلعی این مجسمه می‌توانید دوازده طاقچه را ببینید که دوازده حواری در آن حکاکی شده است.

در سال ۱۸۹۰ تصمیم بر این شد که به جای مجسمه سوار بر اسب دوک، مجسمه جدیدی با وزن حداکثر ۱۰ تن بگذارند. در سال ۱۸۹۲ نیز سه گزینه مطرح شد: مجسمه سوار بر اسب دوک در ابعاد بسیار کوچک‌تر، تاج، یا یک مناره کوچک. در نهایت گزینه دوم انتخاب شد و روی آن یک تاج گذاشتند.