۸ تفریح غیر توریستی که می‌ توان در بلگراد تجربه کرد

اگرچه بلگراد در سال‌های اخیر با تغییرات گسترده‌ای همراه بوده، اما همچنان بسیاری از گردشگران سفر به این شهر را یک تفریح توریستی نمی‌دانند.

بلگراد علی‌رغم تبدیل شدن به یک پایتخت مهم بین‌المللی و قدرت منطقه‌ای، همچنان فاصله‌ی زیادی تا نامیده شدن به‌عنوان یک «شهر توریستی» دارد. دیدار از این شهر تقریباً در سطح سفرهای «غیر توریستی» دسته‌بندی می‌شود، اما گزینه‌های جایگزین برای همین سفرهای غیر توریستی چه هستند؟ این مقاله را دنبال کنید.

به کاوش در میان ساختمان ها بپردازید

بلگرادِ جدید شلوغ‌ترین منطقه‌ی پایتخت به شمار می‌آید، اما همچنان در میان مردم محلی و گردشگران محبوبیت چندانی ندارد. جاذبه‌های زیبایی‌شناختی زمختِ متعلق به ساخت‌وسازهای قرن بیستم عمده دلیل بی‌توجهی مردم به این منطقه است. به‌ندرت می‌توان افراد زیادی را دید که نقشه در دست در حال قدم زدن در بلوارهای این منطقه هستند. البته آن‌ها اشتباه می‌کنند، زیرا بلگراد جدید جاذبه‌های فراوانی برای ارائه دارد.

بلگراد جدید به خاطر ساختمان‌های غول‌آسا و خاکستری‌رنگی مشهور است که این منطقه را به تصرف خود درآورده‌اند. گردشگران احتمالاً از اینکه می‌بینند خیابان‌های طویل بلگراد جدید این‌قدر سرسبز هستند شگفت‌زده می‌شوند. این زندگی واقعی در بلگراد است که فاصله‌ی اندکی تا مرکز شهر دارد. به‌علاوه در بلگراد جدید برخی از بهترین رستوران‌ ها برای سرو انواع غذاهای ملی و بین‌المللی یافت می‌شود.

ساختمان‌های این منطقه در نوع خود نمادی ترسناک از یک عصر معماری ناخوشایند هستند که امروزه به مرکز توجه تمامی نسل‌های صرب تبدیل شده‌اند. بلگراد جدید نسخه‌ای از اشتباهات و نقایص بلگراد است و بازدیدکننده یا عاشق آن خواهد شد یا متنفر.

غول های معماری سوسیالیستی

حالا که هنوز در بلگراد جدید هستیم، باید به این موضوع اشاره کنیم که معماری سوسیالیستی بلگراد همواره یکی از دلایل عدم علاقه‌ی توریست‌ها به این شهر بوده است. چرا؟ ساختار زمخت و نبود رنگ‌های شاد در بناهایی چون کاخ صربستان و برج شگفت‌انگیز جنِکس (Genex) درکی منحصربه‌فرد از دوران شکوه بلگراد برای مردم این شهر در گذشته به ما منتقل می‌کند. شاید روزی فرا برسد که چنین بناهایی مورد توجه قرار بگیرند، بنابراین به سراغ آن‌ها رفته و یک قدم از دیگران جلوتر باشید.

یک مسابقه فوتبال تماشا کنید

شهرآورد ابدی میان دو تیم ستاره‌سرخ بلگراد و پارتیزان بلگراد به یک جاذبه‌ی محبوب در میان گردشگران تبدیل شده است، اما این مسابقه چهره‌ی واقعی فوتبال در صربستان را به تصویر نمی‌کشد. ستاره‌سرخ و پارتیزان دو تیم مطرح در لیگ صربستان هستند، اما شهر بلگراد ۴ تیم دیگر نیز در لیگ برتر دارد.

نظر شما برای تماشای یک مسابقه در استادیومی بر فراز یک مرکز خرید در منطقه‌ی وُزدواک (Voždovac) چیست؟ طرفداران تیم اِف کِی راد (FK Rad) شرورترین‌ها در کشور هستند، پس چرا خودتان از نزدیک شاهد رفتار آن‌ها نباشید؟ آیا استقلال آتشین منطقه‌ی زِمون (Zemun) به فوتبال آن هم سرایت کرده است؟ اِف کِی چوکاریچکی (Čukarički) اولین باشگاه خصوصی در صربستان محسوب می‌شود و بازیکنانی چون الکساندر کولاروف را به فوتبال معرفی کرده است.

اصلاً چرا به‌جای فوتبال از یک مسابقه‌ی راگبی دیدن نمی‌کنید؟ اتحادیه‌ی ورزش راگبی در صربستان بسیار کوچک است، اما باشگاه پارتیزان بلگراد شهرت فراوانی در این ورزش داشته و تیم آن‌ها هسته‌ی خوبی را تشکیل داده است. بازی‌های این ورزش در استادیوم آدا سیگانلیا (Ciganlija) برگزار می‌شود، بنابراین می‌توان با انجام یک کار غیر توریستی از این جاذبه‌ی توریستی دیدن کرد.

از موزه روما دیدن کنید

موزه‌ی تاریخ یوگسلاوی و موزه نیکولا تسلا بازدیدکنندگان فراوانی را به خود جذب می‌کنند، اما یکی از شگفت‌انگیزترین خانه‌های فرهنگ بلگراد در آپارتمانی در مرکز شهر مخفی شده است. یافتن موزه‌ی روما (Roma) کار راحتی نیست، اما ارزش کمی تلاش را دارد. جاذبه‌ها، نمایشگاه‌ها و توجه به تاریخ شرورترین مردان اروپا در این موزه، وسعت اندک روما را جبران می‌کند. این موزه همچنان یکی از مهجورترین جاذبه‌های عصر مدرن به شمار می‌آید.

از شهر خارج شوید

بلگراد شهر بزرگی است، اما این موضوع در صورتی صحت دارد که شما منطقه‌ی زمون و بلگراد جدید را به‌عنوان پایان این شهر در نظر بگیرید. با این‌حال، بلگراد فراتر از این دو منطقه است و زندگی هرچه از مرکز شهر دورتر می‌شویم، به‌مراتب سخت‌تر می‌شود. جاذبه‌های توریستی در مناطق خارج از شهر نظیر میریِوو (Mirijevo)، کارابورما (Karaburma) و کُنجارنیک (Konjarnik) بسیار اندک است، اما زندگی حقیقی و داستان‌های مهیج در همه‌جا به چشم می‌خورد.

ترسناک ترین دوران از تاریخی ترسناک

بلگراد در طول قرن‌ها سهم خود از نکبت و بیچارگی را به چشم دیده است، اما این دوران سخت به‌ندرت قابل‌مقایسه با دوران اشغال این شهر توسط نازی‌ها در دهه‌ی ۱۹۴۰ هستند. دو اردوگاه اجباری مهم نازی‌ها در خلال جنگ جهانی دوم در بلگراد واقع شده‌اند. اردوگاه سایمیشته (Sajmište) در خارج از منطقه‌ی زمون قرار داشت و حدود ۲۳۰۰۰ نفر را به کام مرگ کشاند. امروزه در این محوطه بنای یادبودی به احترام کشته‌شدگان وجود دارد.

دِدینجه (Dedinje) مرفه‌ترین منطقه‌ی حومه‌ای در بلگراد است، اما ثروت و شوکت هیچ‌جایی در ذهن اسرای اردوگاه بانجیکا (Banjica) در این منطقه نداشت. حدوداً ۲۴۰۰۰ نفر در این کمپ اسیر بودند و تقریباً ۴۰۰۰ نفر از آن‌ها به قتل رسیدند. بسیاری از نخبگان برجسته‌ی صرب در این کمپ، به‌عنوان بدنام‌ترین اردوگاه کار اجباری در منطقه‌ی صربستان، زندانی شدند. بنای یادبود این افراد در این اردوگاه به چشم می‌خورد.

دیدار از اردوگاه‌های کار اجباری بلگراد یک تجربه‌ی جذاب نیست، اما آن دوران سیاه از تاریخ نقش مهمی در اضمحلال و فروپاشی یوگسلاوی سابق ایفا کرد.

به یک تظاهرات بپیوندید

گردشگری اعتراضی چیزی است که هرگز وجود نداشته است، اما افرادی که همواره به جنبش‌های اجتماعی باور دارند باید چشمان خود را برای یافتن یک تظاهرات در بلگراد تیز کنند. یکی از جاذبه‌های فرهنگی بلگراد در آستانه‌ی تخریب شدن به‌منظور ساخت یک بنای بسیار لوکس است که هیچ‌کس و هیچ گروهی خواستار آن نیست. در این میان گروه نِه داویمو بوئِگراد (Ne Davimo Beograd) آخرین سنگر برای مبارزه با این تغییر است.

تظاهرات و رویدادها مرتباً در این شهر برگزار می‌شوند، اما علاقه‌مندان به حمایت از این جنبش‌ها باید همواره برای حضور در دسترس باشند. چه کسی دوست ندارد که در تظاهرات پیراهنی با تصویر یک اردک بزرگ زردرنگ به تن کند؟

از متروی بلگراد دیدن کنید

اگر شهری وجود داشته باشد که مترو در آن ضروری به نظر برسد، آن شهر بلگراد است. با این‌حال، این موضوع به دلایلی چون کمبود منابع و قرارگیری بلگراد جدید در منطقه‌ای باتلاقی محقق نشده است. هرچند یک ایستگاه قطار زیرزمینی در بنای یادبود ووک (Vuk) به چشم می‌خورد. این ایستگاه که در بدترین دوران از تاریخ این شهر ساخته شده، به‌عنوان یکی از زیباترین بخش‌های سیستم حمل‌ونقل ریلی بلگراد توصیف می‌شود.

بلگراد بزرگ‌ترین شهر اروپا از نظر جمعیت است که مترو ندارد و ایستگاه ووک نگاهی غم‌انگیز از آینده‌ای را به تصویر می‌کشد که گویی هرگز نخواهد آمد.