بهترین موزه های میلان؛ سفری به قلب هنر، تاریخ و نوآوری

بهترین موزه های میلان از نظر هر کسی می تواند متفاوت باشد؛ اما برخی از موزه های میلان آنقدر متنوع و غنی هستند که نظر همه را جلب می کنند.

بهترین موزه های میلان

احتمالا وقتی از میلان حرف می‌زنیم، موزه آخرین جایی باشد که به نظرتان باید از آن بازدید کنید. میلان پایتخت مد جهان و مهد هنر ایتالیا است. شهری تاریخی با کاخ‌های چندصدساله و ساختمان‌های مدرن و گالری‌های هنری فراوان که نمی‌توانید نادیده‌شان بگیرید. اما اگر فکر می‌کنید می‌توانید میلان را بدون دیدن موزه‌هایش ترک کنید، باید دست نگه‌دارید. اگر بگوییم جاذبه‌های دیدنی در سطح شهر، نیمی از هویت میلان را تشکل می‌دهد، نیمی دیگر را باید در موزه‌هایش پیدا کنید. اگر مسافر تور ایتالیا هستید، در این مطلب ۲۳ تا از بهترین موزه های میلان را معرفی کرده‌ایم. این موزه‌ها طیف وسیعی از آثار تاریخ و هنری را پوشش می‌دهند. پس حتی اگر خیلی سخت‌گیر باشید، بازهم در این لیست، موزه موردعلاقه‌تان را پیدا خواهید کرد. با ایوار همراه باشید.

۱. پیناکوتکا دی بررا

برای بازدید از این موزه مهم، باید به محله هنرمندان شهر میلان بروید که به آن بررا می‌گویند. «کاخ بررا» (Palazzo di Brera) با معماری باشکوهش، نقطه عطف این محله هنری است. این کاخ، میزبان موزه هنری «گالری هنری بررا» یا «پیناکوتکا دی بررا» (Pinacoteca di Brera) است. موزه‌ای که در بدو تاسیس، آثار هنری‌ را به نمایش می‌گذاشت که ارتش فرانسه از مناطق مختلف غارت کرده بود. این آثار اغلب از کلیساها و صومعه‌ها غارت شده بودند؛ بنابراین، طیف وسیعی از آن‌ها مضامینی مذهبی داشت. «ازدواج زن عفیف» اثر رافائل، «در سوگ مسیح» اثر آندرئا مانتنیا و «بوسه» اثر فرانچسکو هایتس، ازجمله این تابلوهای ارزشمند است.

حالا پس از گذشت سال‌ها، موزه پیناکوتکا دی بررا مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از آثار هنری مشهور ایتالیا را به نمایش می‌گذارد. اینجا می‌توانید به‌طور ویژه آثار نقاشی‌ مکاتب ونیزی و لومباردی را پیدا کنید. اگر به نقاشانی مثل جووانی بلینی و تینتورتو علاقه دارید، این موزه بهترین انتخاب است. بخش مدرن موزه هم نگاهی به آثار هنرمندان معروفی مثل اومبرتو بوچونی، آمادئو مودیلیانی و جینو سورینی دارد.

بازدید از این موزه، یکشنبه اول هر ماه رایگان است. یادتان باشد باید حداقل ۲ تا ۳ ساعت برای بازدید از این موزه وقت کنار بگذارید.

۲. گالری هنری قلعه اسفورزا

قدمت تاسیس موزه «گالری هنری قلعه اسفورزا» یا «پیناکوتکا دل کاستلو اسفورزسکو» (Pinacoteca del Castello Sforzesco) به سال ۱۸۷۸ میلادی بازمی‌گردد. این موزه‌ درست در قلب قلعه زیبای اسفورزا (Castello Sforzesco) قرار گرفته است که خودش یک اثر معماری و هنری دیدنی است.

اینجا می‌توانید بیش از ۱,۵۰۰ تابلوی نقاشی را تماشا کنید که قدمت آن‌ها به قرن سیزدهم تا هجدهم میلادی برمی‌گردد. تابلوها در ۶ سالن مختلف پراکنده شده‌اند. یک بخش از موزه نیز به نقاشی‌های گوتیک متأخر لومبارد (Lombard’s late Gothic) اختصاص داده شده است؛ دورانی که خاندان‌های ویسکونتی و اسفورزا، از هنرمندان میلانی حمایت می‌کردند.

برونتسینو، تینتورتو و تیسین، از جمله هنرمندانی هستند که آثارشان در این گالری هنری حضوری پررنگ دارد. علاوه‌بر این می‌توانید تابلوهای معروفی مثل «مدونا دل لیبرو» اثر وینچنزو فوپا و «اسکله به سمت ریوا دلی اسکیاوونه با ستون سنت مارک» (The Pier Towards Riva degli Schiavoni with the Column of Saint Mark) اثر کانالتو را اینجا تماشا کنید.

خوب حالا باید به شما بگوییم که این موزه، تنها یکی از چندین موزه قلعه اسفورزا است. اگر گشتی در این قلعه بزنید می‌توانید از موزه‌ مبلمان، موزه ادوات موسیقی، کلکسیون مجسمه‌های رنسانس و موزه‌ اختصاصی پیتای روندانینی (Rondanini Pietà)، آخرین اثر میکل‌آنژ، بازدید کنید.

۳. موزه قرن بیستم

اگر به دیدن کلیسای جامع میلان رفته‌اید، از فرصت استفاده کنید و سری به «موزه قرن بیستم» (Museo del Novecento) بزنید که چند قدمی با کلیسا فاصله دارد. این موزه هم حال‌وهوای هنری دارد و روی هنر قرن بیستم متمرکز است. موزه قرن بیستم یا موزه دل نوسنتو نگاهی ویژه به هنرمندان ایتالیایی دارد و به شما می‌گوید هنر مدرن ایتالیا چه سیری را پشت سر گذاشته است. پس اگر طرفدار سبک هنری انتزاعی یا پست امپرسیونیست هستید، این موزه همان‌جایی است که آرزو می‌کردید روزی از نزدیک ببینید.

۴۰۰ اثری که در این موزه به نمایش درآمده‌اند، به‌ترتیب زمانی چیده شده‌اند. قدمت اولین آثار به سال ۱۹۰۲ میلادی بازمی‌گردد و هرچه جلوتر می‌روید، با سبک‌های هنری مدرن مثل فوتوریسم، انتزاعی، هنر غیررسمی، آثار دهه‌ ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ و آرته پوورا آشنا می‌شوید. این سیر تاریخی با رسیدن به سبک هنر پاپ به پایان می‌رسد.

یک طبقه کامل از موزه قرن بیستم به لوچو فونتانا، مجسمه‌ساز معروف ایتالیایی و بنیان‌گذار سبک فضاگرایی، اختصاص دارد. البته این نمایشگاه تنها مختص هنرمندان ایتالیایی نیست و نیم‌نگاهی به سایر جنبش‌های هنری آوانگارد در سراسر جهان دارد. پس اگر چشمتان به تابلویی از پابلو پیکاسو، پاول کله یا پیت موندریان افتاد، تعجب نکنید. بازدید از این موزه، ۲ تا ۳ ساعت زمان می‌برد.

۴. گالری آمبروزیانا

اگر شنیدن نام لئوناردو داوینچی شما را کنجکاو کرده است، باید از «گالری آمبروزیانا» (Ambrosiana Gallery) بازدید کنید. این گالری محل نگهداری یک مجموعه ۱۲ جلدی از آثار مکتوب داوینچی است که با نام «قوانین آتلانتیک» شناخته می‌شوند. در واقع این پومپئو لئونی بود که این کتاب را گردآوری کرد و حالا به‌لطف تلاش‌های او ما می‌توانیم از نزدیک با ایده‌ها و آثار داوینچی آشنا شویم و به اعماق دوره رنسانس و قرون‌ وسطی برویم. علاوه‌بر آثار داوینچی، این موزه آثار هنرمندان مطرح دیگری را نیز به نمایش می‌گذارد.

بازدید از گالری را با بازدید از کتابخانه آمبروزیانا تکمیل کنید. اینجا می‌توانید کتاب‌هایی را پیدا کنید که مشهورتر از آثار گالری مجاور هستند! برای بازدید کامل از این مجموعه، ۲ تا ۳ ساعت زمان نیاز دارید.

۵. کلیسای جامع میلان

«کلیسای جامع میلان» (Duomo Milan) یکی از معروف‌ترین جاهای دیدنی میلان است که هر گردشگری حتما یک‌بار از آن بازدید می‌کند. حتما تابه‌حال به این کلیسای زیبا با معماری باشکوهش، به‌چشم یک موزه نگاه نکرده‌اید. اما واقعیت این است که این کلیسا علاوه‌بر اینکه یک شاهکار معماری است، کلکسیونی از آثار باستانی ارزشمند دارد که در موزه‌ کلیسا قرار دارند. اینجا می‌توانید مجسمه طلایی «مادونینا» را ببینید که میلانی‌ها روی سرش قسم می‌خورند. میخ مقدس، دیگر جاذبه مطرح این کلیسا است که ادعا می‌شود در مصلوب‌کردن حضرت عیسی (ع) استفاده شده است.

وقتی از تماشای معماری کلیسا به‌اندازه کافی لذت بردید، راهی موزه شوید تا از گنجینه‌های تاریخی باارزش آن دیدن کنید که داستان‌های زیادی برای گفتن دارند. حالا وقت آن است که به بام کلیسا بروید و تازه ببینید میلان چقدر زیبا است. همه این کارهایی که باید در کلیسای جامع میلان انجام دهید، حداقل ۲ ساعت زمان می‌برد.

۶. کلیسای سنت آمبروجو

«کلیسای سنت آمبروجو» (Basilica of Sant'Ambrogio) با معماری زیبا و محرابی چندصد ساله، یکی از نمونه‌های بارز و دیدنی معماری رومانسک در شهر میلان است. اورلیوس آمبروسیوس، قدیس حامی میلان، در قرن چهارم میلادی این کلیسا را پایه‌گذاری کرده است و میلانی‌ها تعصب زیادی روی آن دارند. یک ساعت وقت بگذارید و به دیدن این کلیسا بروید. معماری چشم‌نواز، موزاییک‌ها و آثار باستانی سنت آمبروجو به شما کمک می‌کنند تا نگاهی به تاریخ مسیحیت در میلان بیندازید و درک کنید چرا این کلیسا به یکی از مهم‌ترین مکان‌های تاریخی شهر میلان تبدیل شده است.

۷. کاخ سلطنتی میلان

«کاخ سلطنتی میلان» (Palazzo Reale di Milano)، درست به ‌اندازه همسایه‌اش، کلیسای جامع میلان، معروف است. این کاخ که قدمت زیادی دارد، روزگاری محل فرمانروایی حاکمان میلان بود. پلکان‌های مرمرین عریض، سالن‌های باشکوه و میادینی که روزگاری محل برگزاری جشن‌های سلطنتی بوده است، این کاخ را دیدنی‌تر می‌کند. اگر در کاخ قدم بزنید خواهید دانست چرا ماریا ترزا، امپراتریس مقدس روم، از حضور در این کاخ لذت می‌برد. یا چرا بنیتو موسولینی در طول جنگ جهانی دوم، اینجا را به‌عنوان محل استقرار حزب ملی فاشیست، به‌کار برد.

امروزه این کاخ بیشتر شهرتش را مدیون نمایشگاه‌های هنری متنوعش است. داخل کاخ پر از موزه‌ و گالری‌های تاریخی مختلف است که اطلاعات زیادی را از کاخ به شما می‌دهند. ۲ تا ۳ ساعتی زمان کنار بگذارید و با خیالی آسوده از گشت‌وگذار در کاخ سلطنتی میلان لذت ببرید.

۸. کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه

«کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه» (Santa Maria delle Grazie) اگرچه یک موزه نیست، اما آنقدر ارزش هنری و تاریخی دارد که در لیست بهترین موزه های میلان قرار می‌گیرد. کلیسایی با معماری خیره‌کننده که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت‌ شده است و هر ساله هزاران نفر به آنجا می‌آیند که یک شاهکار بزرگ را ببینید.

دلیلی اصلی شهرت این کلیسا، نقاشی‌ دیواری مشهور آن است که حتما بارها و بارها نامش را شنیده‌اید؛ تابلوی «شام آخر» اثر لئوناردو داوینچی. این تابلو درست در سالن غذاخوری کلیسا قرار دارد و در هر ساعت تعداد محدودی گردشگر می‌توانند از آن بازدید کنند. علاوه‌بر این تابلو، سانتا ماریا دله گرتزیه صومعه و گنجینه‌های تاریخی دیدنی دارد که شگفت‌زده‌تان خواهند کرد. بازدید از این کلیسا و جاذبه‌هایش، یک تا ۲ ساعت زمان می‌برد. یادتان باشد برای بازدید از نقاشی شام آخر، باید از قبل رزرو کنید.

۹. موزه مودک

مقصد بعدی ما در بهترین موزه های میلان به مذاق علاقه‌مندان به هنر معاصر و فرهنگ خوش خواهد آمد. «موزه مودک» (Mudec Museum) یا «موزه فرهنگ‌ها» (Museo delle Culture) یکی از جوان‌ترین موزه‌های میلان است که قدمت چندانی ندارد. موزه در محل کارخانه‌ای قدیمی برپا شده است. نمای شیشه‌ای این موزه کار معمار مینیمالیست بریتانیایی، دیوید چیپرفیلد، است.

 این موزه علی‌رغم تازگی، بسیار پرطرفدار است. اینجا می‌توانید طیف وسیعی از آثار هنری بین‌المللی را ببینید. از نمایشگاه‌های رودن گرفته تا نمایشگاه کیپاپ و آثار هنرمندانی مثل ژان میشل باسکیا، واسیلی کاندینسکی و پل گوگن، نمایشگاه‌های موقت این موزه به پرفروش‌ترین و پیشرفته‌ترین آثار هنری جهان اختصاص دارد. نمایشگاه مصر باستان و نمایشگاه تاریخ مهاجرت چینی‌ها به میلان، در کنار چندین نمایشگاه هنر معاصر و انواع نمایشگاه‌های موقت، از دیگر جاذبه‌های این موزه است. خبر خوش اینکه، بازدید از مجموعه‌های دائمی این موزه رایگان است.

موزه مودک به‌واسطه داشتن یک مجتمع آموزشی بزرگ، یک مقصد خانوادگی محبوب نیز است. پس بهتر است ۲ تا ۳ ساعتی برای بازدید از این موزه و نمایشگاه‌های مختلفش، زمان در نظر بگیرید.

۱۰. موزه ملی علم و فناوری

برای خانواده‌هایی که با فرزندانشان سفر می‌کنند، هیچ‌جا بهتر از «موزه ملی علم و فناوری» (National Museum of Science and Technology) میلان نیست. داوینچی، بهانه اصلی بازدید از این موزه است. موزه ملی علم و فناوری میلان یک سالن نمایشگاهی بسیار بزرگ دارد که از ابتدا تا انتها به داوینچی اختصاص یافته است. اینجا می‌توانید طیف وسیعی از اختراعات این دانشمند مشهور را پیدا کنید. حتی آن‌هایی که خودش هیچگاه فرصت ساختن‌شان را پیدا نکرد.

در واقع این نمایشگاه به‌دنبال نمایش سیر تکامل فناوری در تاریخ ایتالیا است. اینجا می‌توانید قطار، هواپیما، ساعت‌های قرون‌وسطایی و ماشین‌آلات مختلفی را ببینید که به‌شیوه‌ای به تاریخ ایتالیا ارتباط دارند. ماشین‌های برند خودروسازی آلفا رومئو هم اینجا یک سالن ویژه دارند تا به شما نشان دهند سیر تکامل صنعت خودروسازی ایتالیا چه‌ شکلی بوده است.

علاوه‌بر این، می‌توانید در آزمایشگاه‌های ویژه کودکان یا بزرگسالان دست به کار شوید و با انواع علوم مثل بیوتکنولوژی، ریاضی، انرژی و غیره سروکله بزنید. این موزه آنقدر جذاب است که ۳ تا ۴ ساعتی سرگرمتان می‌کند. توصیه ما این است که از قبل بلیط رزرو کنید.

۱۱. زیردریایی انریکو توتی

«زیردریایی انریکو توتی» (Enrico Toti Submarine) واقعا یک زیردریایی است. این زیردریایی که در موزه ملی علم و فناوری میلان قرار گرفته است، جایگاه مهمی در نیروی دریایی ایتالیا دارد. انریکو توتی اولین‌بار در سال ۱۹۶۷ میلادی به آب انداخته شد و بالاخره در سال ۱۹۹۲ میلادی از رده خارج شد. از آن روز تاکنون، این زیردریایی تبدیل به یک کشتی-موزه شده است. جایی که می‌توانید اولین‌ زیردریایی کلاس توتی ایتالیا را از نزدیک ببینید، از پریسکوپ نگاهی به بیرون بیندازید و درباره سیستم کنترل هدایت اژدر بیاموزید. بازدید از این زیردریایی و آموختن درباره آن یک ساعتی زمان می‌برد.

۱۲. موزه لئوناردو۳

هرچه یک موزه تعاملی‌تر باشد، بازدید از آن هیجان‌انگیزتر است. این موضوع در موزه «لئوناردو۳» (Leonardo3) به‌خوبی صدق می‌کند. حتما از روی نام موزه می‌توانید حدس بزنید که این موزه‌ منحصربه‌فرد، نگاهی ویژه به اختراعات لئوناردو داوینچی دارد. البته فقط قرار نیست تماشا کنید؛ نمایشگاه‌های تعاملی و باز‌ی‌های دیجیتال موزه لئوناردو۳، شما را به چالش می‌کشد و مجبورتان می‌کند از دریچه ذهن داوینچی به جهان نگاه کنید. موزه پر از ماکت‌ هواپیماهای مختلف، کمان‌های پولادی، زیردریایی‌ها و طیف وسیعی از ابزارهای مکانیکی است. در این موزه حتی می‌توانید مدل‌های اجراشده اختراعات معروف داوینچی را ببینید و به‌تماشای نسخه دیجیتالی بازسازی‌شده تابلوی «شام آخر» بنشینید. به‌نظر می‌رسد یک تا ۲ ساعت برای بازدید از این موزه جذاب کافی است.

۱۳. کلیسا سن برناردینو آل اوسا

کلیسای «سن برناردینو آل اوسا» (San Bernardino alle Ossa) احتمالا یکی از ترسناک‌ترین کلیساهای روی زمین است. جایی که در و دیوارش با جمجمه و استخوان هزاران انسان آراسته شده است! البته استخوان‌ها تنها دلیل بازدید از این کلیسا نیست. اینجا می‌توانید از تماشای معماری تاریخی کلیسا لذت ببرید. علاوه‌بر این، کلیسای سن برناردینو آل اوسا چندین مجموعه نقاشی ارزشمند، مثل نقاشی‌های دیواری قرن هجدهمی، اثر سباستیانو ریچی، را در خود جای داده است. یک ساعت وقت بگذارید و در بین استخوان‌ها و آثار هنری، کاوش کنید.

۱۴. موزه ورزشگاه سن سیرو

میلان یکی از قطب‌های فوتبال اروپا است. اگر اهل فوتبال باشید، نمی‌توانید چشم روی لیگ ایتالیا و تیم‌های پرطرفدار میلانی ببندید. برای علاقه‌مندان به فوتبال بازدید از «موزه ورزشگاه سن سیرو» (San Siro Stadium Museum)، مناسکی است که باید آن را به جا بیاورند. این موزه مروری بر تاریخ و افتخارات تاریخ فوتبال میلان است. علاوه‌بر این می‌توانید سری به یادگاری‌های تیم‌های آ.ث.میلان و اینتر میلان بگذارید، که برد و باختشان برای میلانی‌ها حکم مرگ و زندگی را دارد. این موزه پر از پیراهن بازیکنان، جام‌ها، مدال‌ها و عکس‌های یادگاری است که جای دیگری پیدا نمی‌شوند. حتی می‌توانید در تور بازدید از ورزشگاه شرکت کنید و سری به رختکن بزنید یا حتی از تونل ورود بازیکنان به زمین چمن، عبور کنید. صرف دو ساعت وقت برای بازدید از این موزه، ارزشش را دارد.

۱۵. موزه سالن اپرا لا اسکالا

میلان همانقدر که شهر مد و فشن است، شهر اپرا و موسیقی نیز است. برای اینکه بدانید موسیقی چطور با تاروپود این شهر تنیده شده است، بهتر است سری به موزه سالن اپرای «لا اسکالا» (La Scala Museum) بزنید. این سالن زیبا با معماری چشم‌نواز میزبان نخستین اپرای بلینی، وردی و پوچینی بوده است. به‌همین دلیل لا اسکالا نقش محوری در صنعت موسیقی میلان دارد. می‌توانید در یکی از تورهای بازدید از این سالن شرکت کنید با تاریخ آن آشنا شوید و حتی اگر شانس بیاورید، نوازنده‌ها را در حال تمرین تماشا کنید؛ اما اگر اهل تجریه‌های غیرمنتظره هستید، وقت بگذارید و یک بلیط بخرید و شب را با یکی از اجراهای عاشقانه لا اسکالا سپری کنید.

۱۶. ویلا نیکی کامپیلیو

موزه «ویلا نیکی کامپیلیو» (Villa Necchi Campiglio) عمارتی تاریخی و مجلل است که در نزدیکی منطقه مد میلان قرار دارد. ساختمان موزه در دهه ۱۹۳۰ میلادی ساخته شده است و به‌خوبی نشان می‌دهد معماری قرن بیستم میلان، چه شکلی بوده است.

ویلا نیکی کامپیلیو حالا تبدیل به یک موزه هنر مدرن شده است. وقتی نمای بیرونی عمارت را دیدید و در باغ‌های سرسبزش قدم زدید، وارد خانه شوید تا از تماشای تزئینات آرت دکو و مبلمان قرن بیستمی آن لذت ببرید. یک تا دو ساعت برای بازديد از موزه و باغ‌ها و صرف نوشیدنی در کافه روباز آن کافی است.

۱۷. موزه تری یناله دی میلانو

موزه «تری‌یناله دی میلانو» (Triennale di Milano)، بهترین جای دنیا برای علاقه‌مندان به طراحی و مد است. نیازی به گفتن نیست که میلان سرآمد شهرهای ایتالیا در زمینه طراحی است؛ بنابراین دور از انتظار نیست که یکی از اولین موزه‌های طراحی ایتالیا را در این شهر پیدا کنید.

 موزه تری‌یناله دی میلانو مروری بر تاریخ طراحی در ایتالیا است و به معرفی افرادی می‌پردازد که نقش مهمی در پیشرفت طراحی در تاریخ این کشور داشته‌اند. این موزه چندین مجموعه دائمی دارد؛ اما این مجموعه‌ها هر سال با یک تم خاص بازآرایی می‌شوند؛ بنابراین، حتی اگر دو سال پشت سر هم از این موزه بازدید کنید، بازهم برایتان تازه خواهد بود.

برای دیدن موزه طراحی میلان باید به «کاخ پالاتزو دل‌آرته» یا همان «کاخ هنر» بروید. خوشبختانه این موزه در نزدیکی کلیسای جامع و کاخ سلطنتی میلان قرار دارد و می‌توانید با یک‌بار مراجعه از هر سه آن‌ها بازدید کنید. دو ساعت زمان مناسبی برای بازدید از این موزه و کاخ هنر است.

۱۸. بنیاد پرادا

وقتی به موزه «بنیاد پرادا» (Fondazione Prada) برسید، خواهید دید که معماری آن چقدر با بناهای مجاورش متفاوت است. در واقع این موزه در محل کارخانه‌‌ای متروکه برپا شده است که یک ساختمان طلایی‌رنگ بر فراز آن ساخته‌اند؛ ترکیبی از بناهای قدیمی و فضاهای مدرن که محیط عجیبی را پدید آورده است. ساختمان ترکیبی از سالن‌های نمایشگاهی مختلف، یک سینما و یک کافه به‌سبک میلانی-آمریکایی است. کافه عجیب این موزه را وس اندرسون، کارگردان معروف سینما، طراحی کرده است.

داخل موزه هم می‌توانید آثار هنرمندان برجسته قرن بیستم و بیست‌ویکم را تماشا کنید.  آنیش کاپور، لوئیز بورژوآ و دن فلی‌وین، ازجمله هنرمندانی هستند که آثار مختلف‌شان در این نمایشگاه در معرض دید عموم قرارگرفته است.

۱۹. موزه تاریخ طبیعی میلان

لقب قدیمی‌ترین موزه شهری میلان به «موزه تاریخ طبیعی» (Museo di Storia Naturale di Milano) می‌رسد. سال ۱۸۳۸ میلادی بود که ساختمانی زیبا در «پارک ایندرو مونتانلی» (Indro Montanelli) میزبان موزه تاریخی طبیعی شد. از آن روز تاکنون، ۱۸۰ سال است که این موزه بدون توقف به جمع‌آوری نمونه‌های مختلف مشغول است. همین قدمت نیز موزه تاریخ طبیعی میلان را به یکی از مهم‌ترین موزه‌های تاریخ طبیعی در سراسر ایتالیا و اروپا تبدیل کرده است.

این موزه ۵,۰۰۰ مترمربعی، ۲۳ سالن نمایشگاهی دارد که به موضوعات مختلفی مثل دیرینه‌شناسی، انسان‌شناسی، کانی‌شناسی، جانورشناسی و غیره پرداخته‌اند. بخشی از موزه هم به نمایش اسکلت دایناسورها و حیوانات عظیم‌الجثه اختصاص دارد که در بین کودکان و نوجوانان بسیار محبوب است. لازم به ذکر است که اغلب فعالیت‌های آموزشی و همچنین تابلوهای راهنمای این موزه به زبان ایتالیایی است.

۲۰. موزه ریزورجیمنتو

حتما تعجب می‌کنید اگر بشنوید که ایتالیای فعلی قدمت چندانی ندارد و شکل‌گیری مرزهای امروزی آن به میانه قرن نوزدهم میلادی بازمی‌گردد! همه گردشگرانی که به ایتالیا می‌آیند، محو تماشای آثار باستانی و هنری چند هزار ساله این کشور می‌شوند و کمتر کسی فکر می‌کند که ایتالیا یکی از جوان‌ترین کشورهای اروپایی است. در واقع شهرهای مختلف ایتالیا قدمت طولانی دارند؛ اما شکل‌گیری ایتالیای فعلی معجزه‌ای بود که اهالی این کشور از آن باعنوان «وحدت ایتالیا» (Risorgimento) یاد می‌کنند. از قضا، میلانی‌ها نقش مهمی در این وحدت ایفا کرده‌اند.

این دوران نقش مهمی در سرنوشت معاصر ایتالیا داشته است؛ بنابراین منطقی است که موزه‌ای برای پرداختن به این دوران مهم برپا شود. «موزه وحدت ایتالیا» یا «موزه ریزورجیمنتو» (Museo del Risorgimento) داستان تولد ایتالیا را روایت می‌کند و با کمک آثار هنری و اشیای باقیمانده از آن دوران، مثل اولین پرچم ایتالیا، نشان می‌دهد چطور این ملت واحد شکل گرفته است.

۲۱. موزه آرمانی سیلوس

نمی‌شود اهل مد باشید، اما نام «جورجیو آرمانی» را نشنیده باشد. این طراح مد مشهور ایتالیایی مثل یک قدیس است که صنعت مد ایتالیا را متحول کرد. «موزه آرمانی سیلوس» (Armani Silos) ادای احترام میلانی‌ها به این طراح نامدار است. برای دیدن این موزه باید به محله‌ معروف تورتونا (Zona Tortona) بروید.

در این موزه خواهید دید که آرمانی کجا متولد شده است و چرا در سال ۱۹۷۵ میلادی تصمیم گرفت شرکت خود را تاسیس کند. حتی می‌توانید اولین خط تولید کت‌وشلوارهای «پاور سوت» (Power Suit) در سال ۱۹۸۰ میلادی را ببینید که به کت شلوار قدرت معروفند. تماشای آثار آرمانی از دهه ۱۹۸۰ میلادی تا به امروز دیگر دیدنی‌های این موزه است.

۲۲. موزه بوسکی دی استفانو

برای دیدن آثار هنری «خانه موزه بوسکی دی استفانو» (Casa Museo Boschi Di Stefano) باید به خانه آنتونیو بوسکی و ماریدا دی استفانو بروید که در قرن بیستم اینجا زندگی می‌کردند. این خانه در سال ۱۹۳۰ میلادی ساخته شده است؛ اما آنقدر سرحال است که باور نمی‌کنید نزدیک به یک قرن از عمر آن می‌گذرد.

موزه بوسکی دی استفانو در اصل مجموعه شخصی این زوج معروف و ثروتمند است. سال ۱۹۷۴ میلادی بود که این زوج هنردوست با سخاوتمندی تمام مجموعه خود را به شهر مادری‌شان، میلان، اهدا کردند.  آثار موزه حول هنر ایتالیایی در قرن بیستم است و بیش از ۳۰۰ اثر هنری از دهه ۱۹۰۰ تا ۱۹۶۰ میلادی را شامل می‌شود.

خانه درست مثل سالن‌های موزه آراسته‌شده و دیوارهایش پر از آثار هنری است؛ اما هنوز هم حال‌وهوای یک آپارتمان شیک قرن بیستمی را دارد. اینجا می‌توانید آثار هنری را در کنار مبلمان آن دوران ببینید. تصور کنید وقتی در حال تماشای کابینت‌های آرت دکو هستید، به یکباره به تابلوی نقاشی ماریو سیرونی می‌رسید! برای بازدید از این موزه حداقل یک ساعتی زمان لازم است.

۲۳. موزه پیرلی هنگر بیکوکا

برای بازدید از موزه هنر معاصر «پیرلی هنگر بیکوکا» (Pirelli HangarBicocca) باید به حومه شمال میلان برویم. جایی‌که یک کارخانه بزرگ و متروکه بازسازی‌شده و حالا یک گالری هنری محبوب و پر سروصدا است. یکی از دلایلی که این کارخانه را تبدیل به گالری کرده‌اند، فضای وسیع آن است که اجازه می‌دهد طیف وسیعی از چیدمان هنری و آثار در مقیاس بزرگ را به نمایش گذاشت.

در این گالری می‌توانید آثار هنر محیطی لوچو فونتانا را ببینید که از هنرمندان پیشرو ایتالیایی در قرن بیستم بود. همچنین می‌توانید اثر کارستن هولر با نام «شک» را تماشا کنید که از سال ۲۰۱۶ میلادی در اینجا به نمایش گذاشته شده است. علاوه‌بر این، ۲۰ اثر تاریخی دیگر به‌همراه تابلوی «هفت کاخ آسمانی» (Seven Heavenly Palaces) اثر انزلم کیفر (۲۰۰۴-۲۰۱۵) به‌طور دائم در این گالری در معرض دید عموم قرار دارند.

اگر فرصت کافی دارید در یکی از برنامه‌های آموزشی موزه شرکت کنید تا قوه خلاقیت خود را به چالش بکشید. بعد از بازدید از گالری، سری به رستوران شیک آن بزنید. به‌ویژه اگر هوا خوب است و می‌توانید در فضای بیرونی رستوران بنشینید.