میدان کنکورد پاریس؛ از گیوتین تا سوزن کلئوپاترا

میدان کنکورد بزرگترین میدان پایتخت شهر پاریس است که نامش با گیوتین، انقلاب، آزادی و تاریخ گره خورده است.

«میدان کنکورد» (Place de la Concorde) بزرگ‌ترین میدان شهر پاریس است. یک میدان هشت ضلعی که ۷٫۶ هکتار وسعت دارد و باغ‌های تویلری را به خیابان شانزلیزه متصل می‌کند. شاید تصورش سخت باشد؛ اما روزگاری این میدان وسیع، میزبان گیوتین‌هایی بود که سرهای بسیاری را از تن جدا می‌کرد. حالا خبری از گیوتین نیست؛ بلکه یک ابلیسک مصری چند هزار ساله، دو فواره زیبا، مجسمه‌های دیدنی و بناهایی با معماری نئوکلاسیک آن را فراگرفته‌اند. اگر مسافر تور پاریس هستید، بازدید از میدان کنکورد یکی از اصلی‌ترین کارهایی است که باید انجام دهید. با ایوار همراه باشید تا هر آنچه درباره میدان کنکورد نیاز دارید را به شما بگوییم.

میدان کنکورد کجاست؟

برای دیدن میدان کنکورد باید به منطقه هشتم پاریس بروید. این میدان در مرکز شهر پاریس، سمت راست رودخانه سن و بین خیابان شانزلیزه و باغ تویلری قرار دارد. کنکورد میدان وسیعی است و بیش از ۷ هکتار وسعت دارد. بخش زیادی از این میدان به‌صورت مسیرهای پیاده‌روی قابل دسترس است.

دسترسی به میدان کنکورد پاریس

برای رسیدن به میدان کنکورد می‌توانید روی وسایل حمل‌ونقل عمومی حساب کنید. علاوه‌بر تاکسی، دیگر گزینه‌های دسترسی به میدان کنکورد عبارتند از:

• مترو پاریس: خطوط ۱، ۸ و ۱۲ مترو پاریس از میدان کنکورد عبور می‌کنند. این شیوه یکی از ارزان‌ترین راه‌های دسترسی به میدان کنکورد است.
• اتوبوس: اگر دوست دارید تا رسیدن به میدان کنکورد، از معماری شهری پاریس دیدن کنید، سوار اتوبوس شوید. اتوبوس‌های شماره ۲۰، ۷۳، ۷۲ و ۹۴ شما را به میدان کنکورد می‌برند.
• اتومبیل شخصی: میدان کنکورد یک میدان بزرگ است که به همه جای پاریس متصل می‌شود. بنابراین به‌راحتی می‌توانید با یک اتومبیل کرایه‌ای، از هر منطقه‌ای به این میدان برسید.

تاریخچه میدان کنکورد پاریس

سال ۱۷۴۸ میلادی بود که تاجران پاریسی به شکرانه بهبود لویی پانزدهم از یک بیماری سخت، سفارش ساخت مجسمه‌ای را دادند. مجسمه‌ای که پادشاه را در «نبرد فونته نوا» (Battle of Fontenoy) به تصویر می‌کشید. لویی پانزدهم سوار بر اسب، لباس یک ژنرال رومی را بر تن و یک تاج گل بر سر داشت. چهار مجسمه برنزی هم در پایه مجسمه تعبیه شده بود که نمایانگر قدرت، عدالت، درایت و صلح پادشاه بود.

ساخت مجسمه تا سال ۱۷۶۳ میلادی به‌طول کشید. در آن روزها هنوز خبری از میدان کنکورد، پل کنکورد یا خیابان ریوولی (Rue de Rivoli) نبود. برای نصب مجسمه، فضای بین «باغ تویلری» (Tuileries Garden) و پارک عمومی «کور لا رِن» (Cour-la-Reine) انتخاب شد. فضایی سرسبز و وسیع که در حاشیه شهر قرار داشت و برای سوارکاری بسیار مناسب بود.

البته نصب مجسمه زیاد به مذاق پاریسی‌ها خوش نیامد. چند روزی از نصب مجسمه نگذشته بود که یک نفر پلاکاردی روی گردن آن انداخت که مضمونش این بود: «چه مجسمه زیبایی؛ چه پایه زیبایی؛ رذیلت روی زین و فضایل زیر پا!»

آغاز طراحی میدان کنکورد

مجسمه در آن فضا قرار داشت تا اینکه معماری به‌نام آنژ-ژاک گابریل (Ange-Jacques Gabriel) پیشنهاد طراحی میدانی هشت‌ضلعی در آنجا را داد. مجسمه در مرکز میدان قرار می‌گرفت و دورتادور آن خندقی عریض تعبیه می‌شد که پل‌های سنگی از روی آن عبور می‌کردند. در هشت گوشه میدان نیز راه‌پله‌ای تعبیه می‌شد که مستقیم در میدان فرود می‌آمد. ساخت میدان در سال ۱۷۷۲ میلادی به پایان رسید. حالا دیگر همه میدان لویی پانزدهم را می‌شناختند.

طراحی ساختمان های اطراف میدان کنکورد

گابریل که طراحی میدان را انجام داده بود، تصمیم گرفت در ضلع شمالی میدان، دو ساختمان باشکوه بسازد. ساختمان‌ها نماهای یکسانی داشتند و به میدان نظم می‌دادند. بعد از ۱۵ سال کار فشرده، ساخت این دو بنا در سال ۱۷۷۵ میلادی به‌ پایان رسید. ساختمان‌ها قرار بود محل استقرار سفارتخانه کشورهای مختلف باشد؛ اما در نهایت ساختمان شرقی به انبار اثاثیه سلطنتی تبدیل شد؛ ساختمان غربی هم به چند نفر از اشراف رسید. ساختمان شرقی بعدها به نیروهای دریایی فرانسه تحویل داده شد که به آن «هتل د لا مارین» (Hôtel de la Marine) می‌گفتند.

تغییر نام میدان لویی پانزدهم به میدان انقلاب

با آغاز انقلاب فرانسه، میدان لویی پانزدهم صحنه‌ی رویدادهای فراوانی بود. سال ۱۷۸۹ میلادی بود که انقلابیون به «هتل د لا مارین» یورش برده و همه سلاح‌ها را غارت کردند. در سال ۱۷۹۰ میلادی، پل کنکورد ساخته شد. علاوه‌بر این، دو مجسمه به‌نام‌ «اسب‌های مارلی» (Marly Horses) در ورودی خیابان شانزلیزه قرار گرفتند. سال ۱۷۹۲ میلادی بود که بالاخره مجسمه لویی پانزدهم از وسط میدان پایین کشیده شد و پاریسی‌ها آن را ذوب کردند!

مرکز میدان چند ماهی خالی بود تا اینکه مجسمه جدیدی برای میدان طراحی شد و نام آن را «آزادی» (Liberty) گذاشتند؛ نام میدان هم از میدان لویی پانزدهم به «میدان انقلاب» (Revolution Square) تغییر کرد.

یورش گیوتین ها به میدان انقلاب

اولین‌بار در سال ۱۷۹۲ میلادی، یک گیوتین در میدان انقلاب مستقر شد. حالا دیگر مردم برای تماشای اعدام با گیوتین به این میدان می‌آمدند. لویی شانزدهم و ملکه ماری آنتوانت ازجمله افرادی بودند که در این میدان اعدام شدند. سال ۱۷۹۳ میلادی بود که بین مجسمه آزادی و پل ورودی باغ تویلری، یک گیوتین جدید مستقر شد. فرانسوی‌ها از آن دوران با نام حکومت وحشت یاد می‌کنند و حدود ۲۵۰۰ نفر اعدام شدند. از این تعداد سر ۱۱۱۹ نفر در میدان انقلاب از تن جدا شد. این اعدام‌ها در سال ۱۷۹۵ میلادی پایان یافت.

توافق فرانسوی ها بر سر کنکورد

سال ۱۷۹۵ میلادی بود که حکومت وحشت در پاریس پایان گرفت. حالا فرانسه نیاز به نمادی داشت که آشتی ملی را رقم بزند و دوستی‌ها را زنده کند. برای همین پیشنهاد داده شد تا نام میدان از «انقلاب» به «کنکورد» تغییر پیدا کنید. کنکورد واژه‌ای فرانسوی به‌معنی توافق بود و نشان می‌داد که همه فرانسه برای متحدشدن با یکدیگر هم‌پیمان شده‌اند.

با بازگشت خاندان اشرافی بوربون‌ به فرانسه، این خانواده در سال ۱۸۱۴ میلادی نام میدان را به میدان لویی پانزدهم و در سال ۱۸۲۶ میلادی به میدان لویی شانزدهم تغییر دادند تا جلال این خاندان سلطنتی زنده شود؛ اما با انقلاب مجدد فرانسوی‌ها در سال ۱۸۳۰ میلادی، بار دیگر این میدان کنکورد نام گرفت.

بازسازی میدان کنکورد

وقتی شاه لویی فیلیپ، آخرین پادشاه فرانسه، روی تخت نشست، تصمیم به بازسازی میدان گرفت. او این مسئولیت را به ژاک ایگناس هیتورف (Jacques Ignace Hittorff)، معمار معروف فرانسوی، محول کرد. سال ۱۸۳۵ میلادی بود و هیتورف در اولین گام ابلیسک بزرگی در وسط میدان نصب کرد؛ درست همان جایی که مجسمه آزادی قرار داشت. این ابلیسک هدیه والی مصر به پادشاه فرانسه بود.

در اطراف میدان، هشت اتاقک کوچک سنگی قرار داشت که معمار اول میدان آن‌ها را طراحی کرده بود. هیتورف هم چند مجسمه‌ساز را مامور کرد تا هشت مجسمه بسازند. مجسمه‌ها بالای اتاقک‌ها نصب شد. علاوه‌بر این چندین ستون سنگی روسترال نیز در اطراف میدان تعبیه شد که مزین به فانوس بودند و میدان را روشن می‌کردند.

دو فواره عظیم نیز طراحی شد که از روی فواره‌های میدان سنت پیتر رم الگوبرداری شده بودند. در زمان ناپلئون سوم، خندق‌ اطراف میدان پر شد.

میدان کنکورد در قرن بیستم

پاریس با آغاز قرن بیستم میزبان دو نمایشگاه بزرگ بود؛ نمایشگاه جهانی پاریس (Paris Universal Exposition) و نمایشگاه بین‌المللی هنرهای تزئینی و صنعتی مدرن (International Exhibition of Modern Decorative and Industrial Arts). در هر دوی این رویدادها، میدان کنکورد نقطه ورودی اصلی به نمایشگاه بود. این میدان همچنین شاهد جشن‌های بزرگی مثل جشن پایان جنگ جهانی اول، آزادی پاریس از اشغال نازی‌ها در جنگ جهانی دوم و پیروزی تیم ملی فرانسه در جام جهانی ۱۹۹۸ میلادی بود.

میدان کنکورد در قرن بیست و یکم

امروزه میدان کنکورد برای پاریسی‌ها اهمیت زیادی دارد. این میدان هر سال محل برگزاری رژه «روز باستیل»، جشن ملی فرانسوی‌ها، است. این میدان همچنین در سال ۲۰۲۴ میلادی میزبان بازی‌های المپیک تابستانی و جشن افتتاحیه بازی‌های پارالمپیک بود.

دیدنی های میدان کنکورد پاریس

جاذبه‌های میدان کنکورد آنقدر جزئیات دارند که شنیدن داستان هرکدامشان حیرت‌انگیز است. بیایید گشت‌وگذارمان را در این میدان شروع کنیم:

ابلیسک لوکسور

بدون‌شک «ابلیسک لوکسور» یا «ابلیسک الاقصر» (Luxor Obelisk) نقطه عطف میدان کنکورد است. این سازه گرانیتی زردرنگ، با احتساب پایه آن، ۲۳ متر ارتفاع دارد. وزن ابلیسک نیز حدود ۲۵۰ تن است. ماجرا از جایی جالب‌تر می‌شود که بدانید این ابلیسک روزگاری در ورودی معبد اقصر قرار داشت و از مصر به میدان کنکورد منتقل شده است!

قدمت ابلیسک لوکسور به دوران سلطنت رامسس دوم، در حدود ۱۲۵۰ سال قبل از میلاد، بازمی‌گردد. سال ۱۸۲۹ میلادی بود که محمد علی پاشا، والی مصر، در راستای ارتقای روابط دیپلماتیک با فرانسه، ابلیسک ۳۳۰۰ ساله اقصر را به پادشاه فرانسه هدیه داد. حمل چنین هدیه‌ای کار بسیار دشواری بود و انتقال آن به پاریس تا سال ۱۸۳۳ میلادی به‌طول کشید. چالش بعدی، نصب مجسمه بود. این کار سه سال تمام زمان برد. اگر نگاهی به پایه ابلیسک بیندازید، خواهید دید که روند انتقال و نصب ابلیسک آنجا مکتوب شده است. نگاهی به بدنه ابلیسک هم که بیندازید، نوشته‌هایی به خط هیروگلیف خواهید دید که به ستایش رامسس دوم پرداخته است. بالای ابلیسک هم کلاهکی طلایی قرار دارد که در سال ۱۹۹۸ میلادی دولت فرانسه آن را نصب کرده است. این کلاهک جایگزین کلاهک مفقودی شد که طبق اسناد تاریخی هزاران سال پیش به سرقت رفته بود.

ابلیسک لوکسور یکی از دو ابلیسک اهدایی والی مصر به پادشاه فرانسه بود. فرانسوی‌ها که می‌دانستند آوردن چنین هدیه‌ای به خانه، چقدر دردسر دارد، عطای دومین ابلیسک را به لقایش بخشیدند و آن را در اواخر قرن بیستم به مصری‌ها بازگرداندند. این ابلیسک یکی از سه ابلیسکی است که غربی‌ها به آن‌ها «سوزن کلئوپاترا» (Cleopatra’s Needle) می‌گویند. دو ابلیسک دیگر در لندن و نیویورک نگهداری می‌شوند.

مجسمه های میدان کنکورد

مجسمه‌ها از دیدنی‌ های اصلی میدان کنکورد هستند. در هشت ضلع میدان، اتاقک‌های سنگی کوچکی قرار دارند که روی هر اتاقک، مجسمه‌ای با چهره‌ای زنانه قرار دارد. این مجسمه‌ها نماینده هشت شهر بزرگ فرانسه یعنی لیون، لیل، مارسی، بوردو، برست، نانت، روآن و استراسبورگ هستند. مجسمه‌ها مشرف به میدان‌اند و نماد وحدت در سراسر فرانسه به شمار می‌روند.

اسب های مارلی

اگر به ورودی خیابان شانزلیزه بروید، در دو طرف خیابان، دو مجسمه خواهید دید که به «اسب‌های مارلی» معروف هستند. جنس مجسمه‌ها از سنگ مرمر است و مهترها را در حال مراقبت از اسب‌ها به تصویر می‌کشند. این مجسمه‌ها در سال‌های ۱۷۴۳ تا ۱۷۴۵ میلادی به دستور شاه لویی پانزدهم ساخته شدند تا در ورودی کاخ مارلی نصب شوند. پس از تخریب کاخ مارلی این دو مجسمه به نزدیکی کاخ ورسای انتقال و مدتی آنجا نصب شدند. سال ۱۷۹۵ میلادی بود که مجسمه‌ها به میدان کنکورد و محل فعلی‌شان منتقل شدند. البته امروزه کپی مجسمه‌های اصلی در میدان قرار دارد و نمونه اصلی در موزه لوور نگهداری می‌شود.

فواره های میدان کنکورد

در میدان کنکورد دو فواره بزرگ قرار دارد که از دوردست‌ها خودنمایی می‌کنند. فواره‌ها شکل یکسانی دارند و ارتفاع هر کدام از آن‌ها ۹ متر است که با ارتفاع مجسمه‌های اطراف میدان مطابقت دارد. هر دو فواره در وسط یک حوض سنگی بزرگ قرار دارند. ۶ پیکره در ۶ گوشه حوض تعبیه شده است. این مجسمه‌ها نماد تریتون‌ است و هر کدام یک ماهی در دست دارند. در وسط حوض فواره قرار گرفته است. در پای فواره ۶ پیکره نشسته قرار دارند که پاهایشان را روی دماغه کشتی‌ گذاشته‌اند. بالای سر این پیکره‌ها، کاسه‌ای بزرگ قرار گرفته است. وسط کاسه ستونی قرار دارد که مجسمه چهار الهه در پای آن واقع شده است. یک کاسه وارون بالای سر این الهه‌ها تعبیه کرده‌اند. آب از کاسه بالایی فواره می‌زند، به کاسه پایینی می‌ریزد و سپس وارد حوض می‌شود.

فواره دریایی

اولین فواره میدان کنکورد «فواره دریایی» (Maritime Fountain) است که در جنوب میدان و بین ابلیسک و رودخانه سن جای گرفته است. این فواره نماد آب‌های هم‌مرز با فرانسه، یعنی اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه، است. پیکره‌های اطراف فواره نیز نمایانگر صید مرجان، ماهی، صدف و مروارید هستند و الهه‌های کشتیرانی، نجوم و تجارت را به تصویر می‌کشند.

فواره رودخانه ای

به فواره دوم میدان کنکورد، «فواره رودخانه‌‌ای» (Fluvial Fountains) می‌گویند. این فواره در شمال میدان، بین ابلیسک و خیابان رویال، قرار گرفته است. فواره رودخانه نماد رودخانه‌های بزرگ فرانسه، رون (Rhone) و راین (Rhine)، است. این فواره در همان مکانی قرار دارد که لویی شانزدهم اعدام شد. پیکره‌های اطراف فواره نیز نمایانگر برداشت گل، میوه و انگور و همچنین الهه‌های کشتیرانی، کشاورزی و صنعت است.

چراغ های خیابانی روسترال

دورتادور میدان کنکورد را هجده چراغ خیابانی فراگرفته‌اند که در سال ۱۸۳۷ میلادی طراحی و نصب شده‌اند. این چراغ‌های ستونی روی پایه‌های سنگی زیبایی نصب شده‌اند و «ستون‌های روسترال» (Rostral Columns) نامیده می‌شوند. ساخت ستون‌های چراغی روسترال در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم میلادی بسیار رایج بود. این ستون‌های تزئینی معمولا با تصاویر پیروزی‌های دریایی یا کشتی‌ها تزئین می‌شد. تم دریایی چراغ‌ها در اصل اشاره‌ به ساختمان «هتل د لا مارین» در میدان کنکورد دارد که از سال ۱۷۸۹ میلادی، نیروی دریایی فرانسه در آنجا مستقر بود.

هتل د لا مارین

در ضلع شمالی میدان کنکورد، دو ساختمان باشکوه با نمای نئوکلاسیک قرار دارند که خیابان رویال آن‌ها را از هم جدا کرده است. ساختمان شرقی، «هتل د لا مارین» نام دارد. این ساختمان در ابتدا «انبار مبلمان سلطنتی» (royal Garde-Meuble) بود که مسئولیت انبارکردن اثاثیه سلطنتی را برعهده داشت. ملکه ماری آنتوانت هم در این ساختمان یک آپارتمان کوچک داشت.

با آغاز انقلاب فرانسه در سال ۱۷۹۲ میلادی، ساختمان را تخلیه کردند. این بنا از آن روز تا سال ۲۰۱۵ میلادی در اختیار نیروی دریایی فرانسه بود. امروزه این ساختمان تاریخی پس از یک دوره بازسازی اساسی، به موزه تبدیل شده است. «هتل د لا مارین» از سال ۲۰۲۱ میلادی محل نمایش «کلکسیون آل ثانی» (Al Thani Collection) است که شامل آثار باستانی از دوره‌های مختلف تاریخی است.

هتل دو کریون

ساختمان غربی ضلع شمالی میدان کنکورد، «هتل دو کریون» (Hotel de Crillon) نام دارد. این ساختمان از چهار بنای مجزا تشکیل شده است:

• ساختمان شماره ۴ در ابتدا محل اقامت معشوقه لویی پانزدهم بود؛ از سال ۱۸۰۵ تا ۱۸۰۷ میلادی نیز فرانسوا-رنه دو شاتوبریان، نویسنده و سیاستمدار فرانسوی در آنجا اقامت می‌کرد.
• ساختمان شماره ۶ محل اقامت منشی پادشاه بود تا اینکه یک زن اشراف‌زاده فرانسوی در آن ساکن شد. این زن آپارتمان را به پاپ لئون سیزدهم هدیه کرد. پاپ نیز در سال ۱۹۰۱ میلادی این آپارتمان را به باشگاه اتومبیل‌رانی فرانسه فروخت. این ساختمان هنوز در تملک این باشگاه است.
• ساختمان شماره ۸ محل اقامت معمار سلطنتی بود؛ امروزه فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی (FIA) در این ساختمان مستقر است.
• ساختمان شماره ۱۰ در سال ۱۷۷۵ میلادی محل اقامت دوک آمونت (Duke of Aumont) بود. این بنا در سال ۱۷۸۸ میلادی به دوک کریون (Duke of Crillon) رسید. سال ۱۹۰۹ میلادی بود که ساختمان کریون تبدیل به هتلی مجلل شد. این هتل هنوز هم از لوکس‌ترین هتل‌های پاریس است.

بهترین زمان بازدید از میدان کنکورد پاریس

پاریس مقصدی چهارفصل است که شامل میدان کنکورد نیز می‌شود. چه هوا برفی باشد، چه آفتابی، دیدن میدان کنکورد و جاذبه‌هایش خالی از لطف نیست. با این حال، از آنجایی که میدان کنکورد یک جاذبه روباز است و ممکن است برخی مسافران حساسیت زیادی روی آب‌وهوا داشته باشند، می‌توان گفت بهترین زمان بازدید از میدان کنکورد ماه‌های آوریل تا ژوئن و سپتامبر تا نوامبر است.

بهار پاریس از ماه آوریل و فصل پاییز از ماه سپتامبر شروع می‌شود. آب‌وهوای پاریس در بهار و پاییز بسیار معتدل است. چنین هوایی برای گشت‌و‌گذار در مکان‌های روبازی مثل میدان کنکورد مناسب است.

جاهای دیدنی اطراف میدان کنکورد

میدان کنکورد در مسیر تاریخی خیابان شانزلیزه به باغ تویلری قرار دارد. سرتان را به هر طرف بچرخانید، جاذبه‌ای برای دیدن پیدا خواهید کرد. بیایید گشتی در اطراف این میدان تاریخی بزنیم تا ببینیم چه جاذبه‌هایی در این حوالی است.

باغ تویلری

در ضلع شرقی میدان کنکورد، پارکی سرسبز و دیدنی قرار دارد که با نام «باغ تویلری» شناخته می‌شود. باغ متعلق به خانواده سلطنتی بود که در کاخ لوور زندگی می‌کردند. در دل باغ هم کاخی زیبا قرار داشت که در سال ۱۸۷۱ میلادی کمون پاریس آن را به آتش کشید. حالا دیگر اثری از کاخ نیست؛ اما این باغ زیبا همچنان پابرجاست. فضایی سبز و آکنده از گل‌ها و گیاهان متنوع و فواره‌های زیبا که مسیرهای پیاده‌روی زیبایی دارد. اگر به ضلع شرقی پارک بروید حتی می‌توانید از موزه لوور هم بازدید کنید.

گالری ملی ژو دو پوم

از میدان کنکورد به‌سمت خیابان ریوولی حرکت کنید. اینجا می‌توانید «گالری ملی ژو دو پوم» (Galerie nationale du Jeu de Paume) را پیدا کنید. قدمت بنای گالری به سال ۱۸۶۱ میلادی بازمی‌گردد. در آن سال ناپلئون سوم دستور ساخت این بنا را داد تا به‌عنوان زمین تنیس امپراتوری استفاده شود. در طول جنگ جهانی دوم، آلمانی‌ها این ساختمان را تصاحب کردند. حالا دیگر این بنا محلی برای نگهداری آثار هنری غارت‌شده بود. با بیرون‌کردن نازی‌ها از پاریس و پایان جنگ جهانی دوم، از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۸۶ میلادی، برخی از تابلوهای نقاشی‌ موزه لوور به این گالری انتقال داده شد تا در معرض دید عموم قرار بگیرد. سال ۱۹۹۷ میلادی بود که پاریسی‌ها تصمیم گرفتند این ساختمان را به‌طور کامل بازسازی کنند. از آن سال به بعد، گالری ژو دو پوم میزبان نمایشگاه‌های هنر معاصر است.

موزه اورانژی

«موزه اورانژی» یا «موزه اورنجری» (Orangerie Museum) فاصله کوتاهی تا رود سن و میدان کنکورد دارد. قدمت بنای این موزه به سال ۱۸۵۲ میلادی و دوران حکومت ناپلئون سوم بازمی‌گردد. اورنجری پناهگاهی برای درختان مرکبات باغ تویلری بود تا آن‌ها را از سرما در امان نگه‌دارد. این بنا از سال ۱۹۲۷ میلادی به یک نمایشگاه هنری مهم تبدیل شد. موزه اورانژی اکنون محل نگهداری آثار نقاشان مطرح امپرسیونیستی و پست امپرسیونیستی، مثل مجموعه نقاشی‌های نیلوفرهای آبی اثر کلود مونه است.

حالا اگر سری به تراس موزه بزنید که مشرف به میدان کنکورد است، می‌توانید تعدادی از آثار مجسمه‌سازی مهم این موزه را ببینید. دو مجسمه شیر مرمرین هم در این تراس قرار دارند که قدمت آن‌ها به اوایل قرن هجدهم میلادی بازمی‌گردد.

خیابان سن انوره

چه قصد خرید داشته باشید، چه نداشته باشید، باید حتما از خیابان سن انوره (Rue St. Honoré) بازدید کنید. این خیابان یکی از محبوب‌ترین نقاط خرید در شهر پاریس است که فاصله کوتاهی تا میدان کنکورد دارد. سراسر خیابان مملو از بوتیک‌ها، کانسپت‌استورها، شکلات‌فروشی‌‌ها، عطرفروشی‌‌ها، کافه‌ها و فروشگاه‌های اکسسوری است. تماشای ویترین مغازه‌های خیابان سن انوره بهانه خوبی برای یک پیاده‌روی صبحگاهی یا عصرگاهی در پاریس است.

موزه اورسی

با عبور از پل کنکورد، فقط چند قدم تا شاهکارهای امپرسیونیستی «موزه اورسی» (Musée d'Orsay) فاصله دارید. این موزه صدها شاهکار هنری از هنرمندان پرآوازه‌ای مثل مونه، رنوآر، آنری ماتیس و غیره را زیر یک سقف گرد آورده است. بازدید از این موزه برای علاقه‌مندان به هنر مدرن ضروری است و نشان می‌دهد چطور این شاخه هنری متولد شده و چه تغییراتی را پشت سر گذاشته است.

میدان وندوم

اگر شلوغی میدان کنکورد آزارتان می‌دهد، به‌سمت خیابان کاستیلیونه (Rue Castiglione) بروید. در انتهای این خیابان میدان معروف «وندوم» (Place Vendome) قرار دارد که در آن خبری از ماشین‌ها نیست. بیشتر فضای این میدان مخصوص عابرپیاده است. قدمت میدان وندوم به اوایل قرن هجدهم میلادی بازمی‌گردد. این میدان بناهای تاریخی باشکوهی دارد که برخی‌ آن‌ها را با کاخ ورسای مقایسه می‌کنند. در مرکز میدان نیز ستون بلندی قرار دارد که بازسازی یک سازه برنزی قدیمی است که در سال ۱۸۷۴ میلادی به‌دستور ناپلئون اول ساخته شده بود. دورتادور میدان بوتیک‌های معروفی قرار دارند که دیدن ویترین‌شان خالی از لطف نیست. اگر از میدان وندوم به خیابان دو لا په (Rue de la Paix) بروید، در انتهای این خیابان به اپرای گارنیه خواهید رسید که یکی از زیباترین جاذبه‌ های پاریس است.

بهترین رستوران های میدان کنکورد

در اطراف میدان کنکورد، رستوران‌ها و گهگاه کافه‌های متنوعی به چشم می‌خورند. اگر قصد دارید تا یک غذای باکیفیت فرانسوی را در این میدان امتحان کنید، سری به رستوران‌های زیر بزنید.

• هتل کریون (Hôtel de Crillon): این هتل باشکوه و تاریخی سه رستوران و یک تراس در فضای باز دارد. اینجا می‌توانید انواع غذاهای اصیل فرانسوی را امتحان کنید.
• فلوت (Flottes): در این رستوران سنتی فرانسوی، می‌توانید غذاهای لذیذی مثل پاستا، خاویار، سالاد، کروک موسیو و غیره را سفارش دهید.
• فارنزینا (Farnesina): معماری این رستوران برگرفته از ویلای فارنسینا در شهر رم است. اینجا می‌توانید خوشمزه‌ترین غذاهای ایتالیایی را سفارش دهید؛ در حالی که، از تراس رستوران به تماشای منظره میدان کنکورد و رودخانه سن نشسته‌اید.

بهترین هتل های میدان کنکورد

پاریس سیستم حمل‌ونقل عمومی پیشرفته‌ای دارد و به‌لطف مترو پاریس می‌توانید به‌راحتی از هر نقطه از شهر به میدان کنکورد دسترسی پیدا کنید؛ اما اگر دوست دارید در نزدیکی میدان کنکورد اقامت کنید، یکی از این هتل‌ها را رزرو کنید.

• هتل کریون (Hôtel de Crillon): این هتل باشکوه واقع در میدان کنکورد در یک کاخ تاریخ قرار دارد که از اواخر قرن هجدهم میلادی به یادگار مانده است. کریون یکی از لوکس‌ترین هتل‌های پاریس است و میزبان مهمانان پرآوازه‌ای مثل چارلی چاپلین بوده است.
• هتل ریتز پاریس (Hôtel Ritz Paris): این هتل مجلل در مرکز شهر پاریس قرار دارد. هتل ریتز با ۱۵۰ اتاق، طیف وسیعی از امکانات مدرن را ارائه می‌کند.
• هتل وستین پاریس وندوم (Westin Paris Vendôme): این هتل کلاسیک، بین موزه لوور و میدان وندوم قرار گرفته است و فاصله کوتاهی تا باغ‌های تویلری دارد.
• هتل کاستیل پاریس (Castille Paris): این هتل ۵ ستاره در نزدیکی موزه لوور واقع شده است و فاصله کوتاهی تا میدان کنکورد دارد. یک رستوران ستاره میشلن و فضای داخلی دیدنی، از ویژگی‌های اصلی این هتل است.
• هتل برایتون اسپریت دو فرانس (Brighton Esprit de France): این هتل تاریخی از دهه اول قرن نوزدهم میلادی در نزدیکی خیابان شانزلیزه قرار دارد.