گردشگاه انگلیسی در ساحل آبی نیس

بدون شک «گردشگاه انگلیسی» شهر نیس در فرانسه یکی از زیباترین بلوارهای ساحلی این کشور به شمار می‌رود. می‌توانید روی نیمکت‌های آبی آن نشسته و از منظره زیبا و بیکران دریا لذت ببرید یا در پیاده‌روهای سنگفرش شده قدم زده و ریه‌هایتان را از هوای تازه دریایی پر کنید. 

سفر به شهر خوش منظر نیس در تورهای فرانسه

«بلوار انگلیسی‌» (Promenade des Anglais) که به طور عامیانه به آن «پروم» هم می‌گویند، یکی از زیباترین بلوارهای ساحلی فرانسه است. در پیاده‌رو عریض و بزرگ آن می‌توانید مردمی را ببینید که مشغول پیاده‌روی، قدم زدن، اسکیت یا دوچرخه سواری هستند (دوچرخه‌ها در ایستگاه‌های اجاره دوچرخه در سرتاسر مسیر قابل دسترس خواهند بود). بسیاری دیگر هم روی نیمکتی نشسته و از منظره آبی بیکران دریا، امواج و یا افرادی که مشغول آفتاب گرفتن هستند لذت می‌برند.

دریا تنها قسمت آبی این منظره نیست! احتمالاً در طی بازدیدتان متوجه خواهید شد که زمینه‌ای از رنگ آبی در این فضا غالب است. صندلی‌ها، بسیاری از سایبان‌ها، دوچرخه‌های کرایه‌ای و حتی سطل آشغال‌ها نیز رنگی هماهنگ با رنگ دریا و آسمان دارند.

شاید از خود بپرسید علت نام‌گذاری این بلوار چیست؟ یا یک خیابان انگلیسی در وسط یک شهر فرانسوی چه کار می‌کند؟ برای یافتن جواب سؤال‌هایتان باید به اوایل دهه ۱۸۰۰ برگردیم. در این زمان بسیاری از گردشگران ثروتمند انگلیسی برای گذراندن زمستان به شهر نیس سفر می‌کردند. بیشتر آن‌ها در این ناحیه تا قسمت غربی محله قدیمی نیس ساکن شدند و ویلا‌ها و هتل‌هایی در اینجا ساختند. آن‌ها حتی کلیسا و گورستانی انگلیسی نیز در منطقه بنا کردند. چون بسیاری از این جمعیت برای علل مربوط به سلامتی به نیس می‌آمدند، می‌خواستند امکان قدم زدن یا کالسکه سواری در کنار دریا را داشته و هوای تازه آن را تنفس کنند، اما این کار بسیار سخت به نظر می‌رسید زیرا نوار ساحلی نیس در آن زمان بسیار صخره‌ای و باتلاقی بود.

هم‌زمان با حضور بازدیدکنندگان انگلیسی که به کلیسا می‌رفتند و عاشق آفتاب بودند و رویای قدم زدن در کنار ساحل را در سر داشتند، مشکلی دیگر ظاهر شد. شهر نیس روزگار سختی را پشت سر می‌گذاشت؛ دو فصل بد محصول سبب شده بود بسیاری از مردم نیس به گدایی بیفتند و چه جایی برای این کار بهتر از محل اقامت انگلیسی‌های ثروتمند بود؟ اما صدقه دادن به افرادی که از نظر فیزیکی مشکلی برای کار نداشتند خلاف طرز فکر و رسومات قرن نوزدهمی انگلیس بود. آن‌ها عقیده داشتند این کار باعث تضعیف روحیه و شخصیت افراد ناتوان و ایجاد وابستگی به صدقه می‌شود.

کشیش انگلیسی منطقه نقشه عالی و درخشانی به ذهنش رسید. با پروژه‌ای که وی در سر داشت مشکل مردم نیس و انگلیسی‌ها یکجا حل می‌شد. او تعدادی از انگلیسی‌ها را که می‌خواستند گردشگاهی ساحلی برای خودشان بسازند انتخاب نموده و برای اجرای آن افراد فقیر و بیکار را استخدام کرد؛ این نقشه یک معامله دو سر برد محسوب می‌شد. هم انگلیسی‌ها می‌توانستند پیاده‌روی‌های دلچسبشان را داشته باشند و هم فقرا کاری شرافتمند پیدا می‌کردند. در سال ۱۸۲۴ بالاخره اولین گردشگاه کامل شد. پیاده‌روی ساده و سنگفرش نشده آن تنها ۲ متر عرض داشت و نامش در ابتدا جاده ساحلی بود اما اهالی نیس به علت اینکه هم سرمایه‌گذاری آن توسط انگلیسی‌ها صورت گرفت و هم افرادی که آن را استفاده می‌کردند انگلیسی‌ها بودند، آن را جاده انگلیسی‌ها نامیدند.

در سال ۱۸۳۵ شهر نیس این جاده را در اختیار گرفت و طی سال‌ها چندین بار آن را توسعه و گسترش داد. نتیجه آن چیزی است که امروز شاهد آن هستید: یک بلوار با مسیرهایی برای پیاده‌روی، دوچرخه سواری و ماشین‌هایی که در کنار ساحل فیروزه‌ای حرکت می‌کنند. این بلوار یکی از زیباترین‌هایی خواهد بود که می‌توانید پیدا کنید و نمادی از همکاری مردم برای یافتن راه حلی برای مشکلات است.