انواع نان های معروف دنیا

نان مهم ترین خوراکی میز صبحانه‌ی مردم جهان را تشکیل می‌دهد و هر چند انواع متفاوتی دارد اما عشق به نان تازه و لذت بردن از آن در همه جای دنیا یکی است.

نان‌های متفاوتی در سرتاسر دنیا یافت می‌شوند؛ بسیاری از آن‌ها به مناطق خاصی در جهان یا غذای ویژه‌ای تعلق دارند. در این مقاله قصد داریم معروف‌ترین انواع نان در جهان را به شما معرفی کنیم که احتمالاً یا طعم‌شان را چشیده‌اید یا وصف آن‌ها را شنیده‌اید.

بیگل

نان بیگل (Bagel) به کشور هلند تعلق دارد. بیگل نانی حلقوی شکلی است که معمولاً آن را برای صبحانه با پنیر خامه‌ای تست یا به صورت ساندویچ میل می‌کنند. پخت این نوع نان از اقلیت‌های یهودی هلند ریشه گرفته است و به سال‌های ۱۶۱۰ بازمی‌گردد.

بیگل‌ها می‌توانند ساده باشند و از خمیر مایه‌های متفاوتی تهیه شوند، روی آن‌ها مغزجات و دانه‌های گیاهی بپاشند یا در طبخ آن از انواع توت‌فرنگی یا شکلات استفاده کنند.

نان باگت

نان باگت یک نوع نان باریک و بلند فرانسوی است که معمولا روی آن مربا یا کره می‌مالند و نوش جان می‌کنند. باگت به معنای چوب‌دستی یا باتون است. این نان کلاسیک فرانسوی در ابتدا، گرد با پوسته‌ای خوش طعم و درون آن حجیم و متراکم بود. به تدریج که مردم سطح ترد بیرونی را به درون آن ترجیح دادند، نان باگت رفته‌رفته به شکل بیضوی و کشیده‌ی امروزی درآمد.

نان موزی

اصالت نان موزی به ایالات متحده می‌رسد. این نان شیرین از موز له‌شده تهیه می‌شود و تقریبا مثل بافت کیک مرطوب است. دستور پخت این نوع نان، به دلیل تولید انبوه بکینگ پودر و جوش شیرین (دو ماده‌ی ضروری پخت نان موزی) در دهه‌ی ۱۹۳۰ متداول شد.

در طول دوران رکود بزرگ اقتصادی آمریکا، مردم برای جلوگیری از اسراف مواد غذایی، از موزهای مانده‌ی خود نان تهیه می‌کردند. دستور طبخ مختلفی برای تهیه‌ی نان موزی وجود دارد و می‌توان در پخت آن، از شکلات، کشمش، آجیل و مغزجات استفاده کرد یا آن را به صورت کیک مافین پخت.

برد استیک

نان برِد استیک (Bread stick) یا نان چوبی که در زبان ایتالیایی به آن گریسینی (Grissini) می‌گویند، به شکل چوب‌های باریک و بلندی است و معمولا در کنار غذاهای خوشمزه‌ی ایتالیایی یا به عنوان پیش غذا سرو می‌شود.

برد استیک توسط یک نانوای ایتالیایی اهل تورین در دهه‌ی ۱۶۷۰ ابداع شد. این نوع نان در اکثر مواقع، گرم سرو می‌شود و روی آن سیر یا پنیر قرار می‌دهند. همچنین آن را در شکر دارچینی می‌غلتانند و به عنوان دسر میل می‌کنند.

نان بریوش

نان غنی و نازک بریوش (Brioche) به خاطر دارا بودن میزان زیاد کره و تخم‌مرغ در ترکیباتش سبک، پفی و ترد است. قدمت این نان فرانسوی به چندین قرن‌ می‌رسد و تا به حدی غنی و خوشمزه است که میتوان آن را به‌سادگی با کره میل کرد.

با‌این‌وجود، اگر دسرهایی مثل پودینگ نان یا نان بریوش شکلاتی از آن درست کنند، حتی طعم بهتری هم پیدا می‌کند. همچنین خوردن نان بریوش در کنار فوی گراس یا جگر چرب کره‌دار هم بسیار محبوب است.

نان قهوه‌ای

نان قهوه‌ای یک نان ایرلندی است که آن را از آرد گندم کامل ( سبوس‌دار)، جوانه‌ی گندم و شکر قهوه‌ای تهیه می‌کنند و می‌تواند به عنوان بخشی از صبحانه‌ی سنتی ایرلندی همراه با کره و مربا میل شود. نان قهوه‌ای به خاطر قیمت ارزان از دیرباز، موردعلاقه‌ی طبقه‌ی فرودست جامعه بوده است.

نان چاباتا

چاباتا (Ciabatta) یک نوع نان سفید ایتالیایی است که از آرد گندم، نمک، مایه‌ی خمیر و آب درست می‌شود. این نان به خاطر بافت پف‌دار‌ درونی و سطح خارجی تردش که به نان باگت فرانسوی شباهت دارد، به راحتی قابل تشخیص است.

چاباتا معمولا در کنار روغن‌زیتون سرو می‌شود و به خاطر بافت اسفنجی داخلش فوراً روغن را جذب می‌کند. این نان نسبتاً یک نوع نان جدید است که در سال ۱۹۸۲ ابداع شد اما تا دهه‌ی ۱۹۹۰ محبوبیت پیدا نکرد.

نان ذرت

نان ذرت یک نان خوشمزه‌ی آمریکایی است که بر خلاف بیشتر نان‌ها در تهیه‌ی آن، از خمیر مایه استفاده نمی‌کنند. در عوض به منظور تخمیر و افزایش حجم نان، بکینگ پودر را به آرد ذرت می‌افزایند. این دستور پخت متعلق به بومی‌های آمریکایی بود که بعدها توسط مهاجران انگلیسی به وام گرفته شد. امروزه، نان ذرت از محبوبیت خاصی در جنوب ایالات متحده برخوردار است.

نان

اصالت نان (Naan)‌ مسطحِ تخمیر‌شده به آسیای جنوبی، آسیای مرکزی و خاورمیانه باز می‌گردد. نان یک ماده‌ی غذایی پرمصرف در آشپزی هندی به شمار می‌رود و با انواع چاشنی‌ها، پودرهای مختلف کاری، ادویه جات و غذاهای متفاوت سرو می‌شود اما معمولا آن را گرم کرده و سپس با کره میل می‌کنند.

نان پیتا

اصالت نان پیتا به ۲۵۰۰۰ سال قبل از میلاد و ناحیه‌ای در بین‌النهرین، موسوم به مزوپوتامیا (Mesopotamia) باز می‌گردد. امروزه اسم این نان به طور سنتی با غذاهای یونانی و خاورمیانه پیوند خورده است. پیتا نوعی نان نازک ورآمده‌ی نسبتاً مسطح است که بعد از پخت، درون آن، به شکل یک پاکت پفی در می‌آید و مثل ساندویچ با مواد غذایی پر می‌شود.

نان پیتا را بیشتر با غذاهایی مثل گیرو (gyro)، فلافل و کباب سرو می‌کنند. همچنین این نوع نان را همراه با پیش‌غذایی مثل هوموس و در یونان با سس زاتزیکی می‌خورند.

نان پرتزل

پرتزل‌های نرم آلمانی نوعی نان به شکل گره پیچ‌خورده هستند که روی آن نمک می‌پاشند. نان پرتزل قدمتی طولانی دارد و پخت آن از ادوار گذشته رایج بوده است. در کنار شکل پیچ‌دار کلاسیک پرتزل انواع دیگری هم مثل پزترل بان (pretzel bun) یا نان گرد پزترل، ناگت پرتزل و پرتزل داگز (pretzel dogs) وجود دارند. نان کلاسیک پرتزل به شیوه‌های زیادی با سس‌ها و چاشنی‌های مختلف سرو می‌شود و روی آن مواد مختلفی می‌ریزند و حتی به شکل ساندویچ هم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نان پومپرنیکل

پومپرنیکل (Pumpernickel) یک نوع نان چاودار حجیم، تیره و شیرین است که از آلمان کنونی ریشه می‌گیرد. داستان‌های زیادی درباره‌ نحوه‌ی نام‌گذاری نان پومپرنیکل وجود دارد.

یکی از این قصه‌های عامیانه دلیل نام‌گذاری این نان را به مردی فرانسوی نسبت می‌دهد که پس از خوردن این نان دشنام می‌داد: سِدو پون پور نیکل (C'est du pain pour Nicol) به این معنا که این نان فقط به درد اسبش نیکل می‌خورد.

هرچند این داستان تنها یک قصه‌ی مضحک است اما ماجرای واقعی هم دست ‌کمی از آن ندارد. پومپرنیکل معانی دیگری هم در زبان آلمانی دارد که یکی از آن‌ها به معنی «باد معده‌ی شیطان» است. گفته می‌شود، بعدازآنکه نان پومپرنیکل، در طول جنگ سی ساله، برای سربازان آلمانی سرو شد، به این نام شهرت یافت؛ زیرا سربازان بیچاره پس از خوردن این نان روستایی دچار سوءهاضمه شدند.

نان چاودار

نان چاودار در طول قرون وسطی از محبوبیت خاصی در سرتاسر اروپا برخوردار بود. این نان به روش‌های گوناگونی از جمله نان مسطح چاودار، نان چندغله‌ی مخلوط با زیره یا مثل نان پومپرنیکل آلمانی درست می‌شود و می‌توان آن را با انواع غذاها میل کرد.

طعم، بافت و حتی رنگ نان چاودار به ترکیبات آن بستگی دارد. برای اینکه یک نان در گروه نان‌های چاودار قرار بگیرد، دست کم بخشی از آرد آن باید از آرد چاودار تهیه شود.

نان خمیرترش

نان خمیرترش یک نوع نان باستانی است و قدمتی طولانی‌تر از پیدایش فلز دارد. هرچند مبدا تولید این نان مشخص نیست اما قدیمی‌ترین نان خمیرترش در سوئد یافت شده است و به حدود ۳۵۰۰ سال قبل از میلاد باز می‌گردد. همچنین تصور می‌شود که مصریان باستان هم به پخت این نوع نان علاقه‌مند بوده‌اند. نان خمیرترش با عمل آوردن طبیعی و آرام خمیر به‌وسیله‌ی مخمر و باکتری صورت می‌گیرد و طعم ترش ملایمی دارد.

نان تورتیلا

تورتیلا (Tortilla) یا ترتیا نوعی نان نازک، مسطح و بدون تخمیر مکزیکی است که به طور سنتی از ذرت کاملاً آسیاب شده تهیه می‌شود؛ البته امروزه از آرد ساده یا آرد گندم کامل هم برای پخت آن استفاده می‌کنند.

گمان می‌رود که تورتیلا ۱۰ هزار سال قبل از میلاد مسیح توسط آزتک‌ها و مایاها در کو‌هستان‌های مکزیک ابداع ‌شده است. این نان یکی از مواد غذایی پر مصرف در مکزیک به شمار می‌رود و بخش مهمی از غذاهای مکزیکی مثل بوریتو، تاماله، کیسادیا (quesadilla) و تاکو را تشکیل می‌دهد.

نان سفید

نان سفید که اغلب بسته‌های زیادی از آن در گوشه‌ای از سوپرمارکت‌ محله‌تان روی هم تلنبار شده‌اند، در آمریکا به عنوان «نان ساندویچی» و اینجا به عنوان «نان تست» شناخته می‌شوند.

این نان آمریکایی یک نوع نان سبک است که از آرد گندم فاقد سبوس و جوانه پخته می‌شود. از زمان پیدایش نان سفید در دهه‌ی ۱۹۵۰ تا دهه‌ی ۱۹۶۰، برش‌های آن در آمریکا محبوبیت زیادی پیدا کرد و هر آمریکایی به طور متوسط ۶۸۰ گرم از این نان را در هر هفته میل می‌کرد. تنها در سال‌های اخیر است که از محبوبیت نان سفید به علت وجود گزینه‌های دیگری مثل نان گندم کاسته شده است.

نان گندم کامل

نان گندم کامل یک نوع نان قهوه‌ای آمریکایی است که قسمتی از آرد یا تمام آن از غلات گندم سبوس‌دار تهیه می‌شود.

در گذشته، ثروتمندان نان سفید می‌خوردند و فقرا به نان قهوه‌ای بسنده می‌کردند اما در قرن بیستم، وقتی‌که ارزش بالای مواد مغذی نان گندم کامل از جمله منابع غنی فیبر، آهن و منیزیم در آن کشف شد، این طرز فکر به کلی تغییر کرد.