گشتی در میان جاذبه‌ های معماری بوداپست

بوداپست با داشتن ساختمان‌های تاریخی فراوان، از نظر معماری، جواهری در اروپا محسوب می‌شود. ملغمه‌ای از معماری‌های مدرن و قدیمی، این شهر را به مقصدی محبوب در میان علاقه‌مندان به سازه‌های شگفت‌انگیز تبدیل کرده است.

در شهری پر از جاذبه‌های حیرت‌انگیز معماری، یافتن محلی برای شروع یک گشت تماشایی بسیار دشوار است. ساختمان‌های بوداپست با ترکیبی از معماری جدید و قدیم با سبک‌های متنوع، از هنر مدرن گرفته تا گوتیک، آسمان این شهر را زینت بخشیده‌اند. این مقاله با معرفی برخی از بهترین جاذبه‌های معماری بوداپست، شما را در یافتن برترین گزینه‌ها، به هنگام سفر به این شهر، یاری می‌رساند.

شروع سفر ما از سنگر ماهیگیر آغاز می‌شود. تماشای طلوع آفتاب از بالای این قلعه بسیار شگفت‌انگیز است، اما در سراسر این دژ زیبایی‌های بی‌نظیری برای افرادی که علاقه‌ای به زود بیدار شدن ندارند هم وجود دارد. کار ساخت قلعه در سال ۱۹۰۲ به پایان رسید و استفاده از معماری‌های سبک نئوگوتیگ و نئو رومی به زیبایی آن افزود. اینجا که به‌عنوان یک بالکنِ تماشا ساخته شده است، با قرار گرفتن در منطقه‌ی بودا، نمای حیرت‌انگیزی به رودخانه‌ی دانوب و منطقه‌ی پِست دارد. حالا که در این منطقه هستید، نگاهی به کلیسای ماتیاس با معماری سبک گوتیک و سقف گنبدی و رنگارنگ آن نیز بیندازید.

از اینجا، می‌توان به سراغ قلعه‌ی بودا رفت؛ قلعه‌ای شگفت‌انگیز با معماری سبک باروک و ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی یونسکو. دیدار از اطراف قلعه رایگان است، اما گردشگران باید برای ورود به یکی از موزه‌های داخلی آن مبلغی را بپردازند. گالری ملی مجارستان در این قلعه واقع شده و یکی از بهترین راه‌ها برای آشنایی با هنرمندان این کشور است.

مقصد بعدی پل زنجیری در حوالی قلعه‌ی گاردن بازار (Garden Bazaar) است؛ می‌توان در این منطقه ایستاد و به تحسین معماری شگفت‌انگیز و بقایایی از دوران حکمرانی ترک‌ها پرداخت؛ برخی از دیوارها و بقایای کشف‌شده از این منطقه به دوران عثمانی تعلق دارند. وقتی‌که به پل زنجیری رسیدید، چند لحظه صبر کرده و پیش از عبور از آن برای رفتن به منطقه‌ی پِست در آن‌طرف رودخانه، از دو شیر سنگی روی پل دیدن کنید.

در انتهای پل، نمای بیرونی کاخ چهار فصل گرشام (Gresham) با معماری سبک هنر مدرن خودنمایی می‌کند. دیدار از این کاخ به‌هنگام حرکت به‌سوی کلیسای سنت استفان ارزش خود را دارد. کلیسای سنت استفان نیز که در سال ۱۹۰۵ ساخته شده، یکی از بلندترین ساختمان‌های بوداپست بوده و چشم‌اندازی شگرف از معماری شهر است. اینجا همچنین به‌عنوان یک کلیسای کاتولیک رومی، بخش اداری عبادتگاه نیز محسوب می‌شود. پیش از ادامه‌ی سفر خود به‌سوی جاذبه‌های معماری بوداپست، در اطراف کلیسا می‌توان رستوران‌ها و کافه‌های فراوانی را برای کسب انرژی ازدست‌رفته پیدا کرد.

در اطراف میدان آزادی در بوداپست، نمای حیرت‌انگیز بانک سلطنتی مجارستان به‌چشم می‌خورد؛ بانکی که با سبک معماری هنر مدرن به‌دست اودون لِچنِر (Ödön Lechner) طراحی شده و در نمای بیرونی آن کاشی‌های رنگارنگ و نقش و نگارهای گل‌دار دیده می‌شود.

کمی آن‌طرف تر، ساختمان مجلس مجارستان، یکی از مهم‌ترین بناهای معماری بوداپست، به‌چشم می‌خورد. اندازه‌ی این ساختمان در نوع خود بی‌نظیر است؛ اینجا سومین ساختمان بزرگ مجلس در جهان محسوب شده و با طراحی سبک نوین گوتیک، یکی از حیرت‌انگیزترین جاذبه‌های معماری شهر به‌شمار می‌آید. امره اِشتِیندِل (Imre Steindl) این ساختمانِ مشرف به رود دانوب را در سال ۱۹۰۴ ساخت و آن را به نماد حاکمیت مجارستان تبدیل کرد.

ایستگاه راه‌آهن غرب یا نیوگاتی (Nyugati) که فاصله‌ی اندکی تا ساختمان مجلس مجارستان دارد، در سال ۱۸۷۷ توسط شرکت ایفل (Eiffel) ساخته شده است. این ایستگاه یکی از مهم‌ترین قطب‌های حمل‌ونقل در بوداپست بوده و امروزه یک جاذبه‌ی معماری محبوب در شهر به‌شمار می‌آید. رستوران مک‌دونالد در مجاورت این ایستگاه، به‌عنوان یکی از زیباترین شعبه‌های دنیا در ساختمانی تاریخی، شهرت جهانی دارد.

سوار بر ترامواهای خط ۴ تا ۶ شده و به سراغ کشف خیابان آندراشی با خانه‌های بالکن‌دار و فروشگاه‌های لوکس بروید. با قدم زدن به‌طرف میدان دئاک فرانک (Deák Ferenc)، خانه‌ی اپرای مجارستان در مقابل شما ظاهر خواهد شد. این بنا با سبک معماری نئو رنسانس، به‌دست میکلوش یِبِل (Miklós Ybl) طراحی شده و یکی از زیباترین ساختمان‌های دنیا محسوب می‌شود. می‌توان از راهنمای گردشگری برای دیدار از داخل این ساختمان استفاده کرد و بیشتر با نقاشی‌های دیواری هنرمندان مجاری نظیر کارویی لوتز (Károly Lotz) آشنا شد.

در مقابل خانه‌ی اپرای مجارستان، کاخ متروکه‌ی درِشلر (Drechsler) قرار دارد. این کاخ که زمانی محل برگزاری رقص باله بود، از سال ۲۰۰۲ به بعد به حال خود رها شد. با این‌حال، معماری سبک نئورنسانسِ این بنا همچنان از بیرون خودنمایی می‌کند.

دیدار ما از چشم‌اندازهای معماری بوداپست شامل محله‌ی یهودیان، برای تحسین برخی از زیباترین صومعه‌های این منطقه، نیز می‌شود. در ابتدا به سراغ صومعه‌ی خیابان رومباخ (Rumbach) می‌رویم که با سبک معماری نوین موریش در سال ۱۸۷۲ ساخته شده و نمای بیرونی بسیار حیرت‌انگیزی دارد. اوتو واگنر (Otto Wagner)، معمار مشهور وینی، این صومعه را ساخته است. صومعه‌ی خیابان دوهانی (Dohány) جواهری پنهان بوده و در مقایسه با صومعه‌ی قبلی کمتر به‌چشم می‌آید. بااین‌حال، این صومعه دومین صومعه‌ی بزرگ دنیا محسوب می‌شود که لودویگ فِرستِر (Ludwig Förster) در طراحی آن از بناهای اسلامی الهام گرفته است.