همه چیز درباره فستیوال های رنگارنگ بریتانیا

بریتانیا هرساله با برگزاری فستیوال‌های متنوع، شور و شادی را به خیابان‌های سراسر سرزمین خود می‌آورد. این فستیوال‌ها غالباً با رقص، موسیقی و پای‌کوبی همراه هستند.

از هوگمانِی (Hogmanay) در ادینبورو تا شب آتش‌بازی بزرگ در شهر لوئیس (Lewes)، بریتانیا خانه‌ی طیف گسترده‌ای از فستیوال‌ها و رویدادهای عالی و رنگارنگ در سراسر سال است. اگر قصد سفر به بریتانیا در آینده‌ی نزدیک را دارید، به شما توصیه می‌کنیم برنامه‌ی سفر خود را پیرامون فستیوال‌های پیش‌رو ترتیب دهید.

کارناوال ناتینگ هیل در لندن

این کارناوال در صبح روز یکشنبه در خیابان‌های خلوت و خالی از ماشین برگزار می‌شود؛ صدای سیستم‌های صوتی جوان‌ترها به گوش می‌رسد، درحالی‌که چشمان همه به خاطر میهمانی‌های دیرهنگام دیشب هنوز خواب‌آلود است. دود ناشی از کبابِ مرغِ سرآشپزان سحرخیز در همه‌جا می‌پیچد. سپس صدایی بم در هوای صبحگاهی شنیده می‌شود و قطارها شروع به خالی کردن جمعیتی می‌کنند که سعی دارند با لباس‌های خود و چرخاندن سوت‌ها و بوق‌هایشان در هوا همه را شگفت‌زده کنند. برخی از آن‌ها مستقیماً به سمت سیستم‌های صوتی می‌روند و تمام روز خود را صرف وقت گذراندن با آن‌ها می‌کنند. خیابان‌ها پر از عمارت‌هایی است که تبدیل به کانونی برای موسیقی شده‌اند. تمام چیزی که می‌توان در این کارناوال دید، دریایی از مردمی است که در حال بالا و پایین پریدن هستند و سوت‌ می‌زنند.

اما شالوده‌ی این کارناوال با بالماسکه و تغییر قیافه آمیخته شده است. در خلال این فستیوال جمعیتی از مردم با لباس‌های مبدل راهی مرکز این رویداد می‌شوند. جمعیت در خیابان‌ها به‌صف شده و جاده‌ی لادبروک گرُو (Ladbroke Grove) تبدیل به صحنه‌ی نمایش گروه‌ها، پرچم‌ها و لباس‌های رزم می‌شود. با حرکت گروه‌های در حال رقص، تماشاگران نیز به رقص و پای‌کوبی پرداخته و با موزیک‌های پخش‌شده از داخل کامیون‌های مخصوص این کار همراهی می‌کنند. در دو روز آینده، تنها چیزی که در این فستیوال اهمیت دارد، غذاهای لذیذ و آزادی بی‌هرج‌ومرج برای رقصیدن در خیابان‌های لندن است. کارناوال ناتینگ هیل (Notting Hill) در یکشنبه و دوشنبه‌ی منتهی به آخر هفته‌ی تعطیلات ماه اوت برگزار می‌شود.

هوگمانی در ادینبورو

از انبوهی از آتش‌بازی‌ها در بالای قلعه‌ای سنگی گرفته تا صحنه‌هایی آشکار از بوسیدن یکدیگر، در هنگام به صدا درآمدن ناقوس نیمه‌شب و تبدیل ستون‌های کلاسیک آکادمی سلطنتی اسکاتلند به یک دستشویی بزرگ، ادینبورو در شب عید سال نو یکی از خاطره‌انگیزترین میهمانی‌های جهان را رقم می‌زند. این یک میهمانی در وسعتی عظیم با حضور ۸۰,۰۰۰ بازدیدکننده از سراسر جهان است.

شب با یک کنسرت چراغانی شده با شمع در کلیسای سنت گیلز (St Giles) آغاز می‌شود. این کلیسای قرون‌وسطایی در منطقه‌ی رویال مایل (Royal Mile) قرار دارد. از این لحظه فستیوال سرعت بیشتری به خود می‌گیرد و یک میهمانی بزرگ خیابانی در پرینسس استریت (Princes Street) به همراه یک مراسم سنتی اسکاتلندی در باغ‌های این خیابان را مشاهده خواهیم کرد. پس از این میهمانی‌ها نوبت به کنسرتی بزرگ می‌رسد. در هنگام نیمه‌شب، آتش‌بازی‌ها شروع شده و مردم در سراسر سطح شهر، از کافه‌ها گرفته تا درون قلعه‌ها، به آسمان خیره می‌شوند. شعر مشهور اولد لانگ ساین (Auld Lang Syne) به زبان اسکاتلندی در همه‌جا طنین‌انداز شده و مردم با بغل کردن و بوسیدن یکدیگر آخرین نمادهای وابسته به کلیسای مشایخی پروتستان (Presbyterian) را از رونق می‌اندازند.

دیوالی در لستر

بزرگ‌ترین فستیوال دیوالی در خارج از هند، در لِستر، یکی از متنوع‌ترین شهرهای بریتانیا، برگزار می‌شود. هرساله در فصل پاییز، هزاران نفر از مذاهب سیک (Sikh) و جین (Jain) که دیوالی را جشن می‌گیرند، راهی خیابان بِلگرِیو (Belgrave) در قلب جامعه‌ی هندی‌های لستر شده و فستیوال نورها را گرامی می‌دارند.

پس از پخش موسیقی، رقص و سخنرانی مردم محلی به زبان‌های انگلیسی، هندی و گُجَراتی، شمارش معکوس همراه با صدایی بلند آغاز می‌شود و رأس ساعت ۷:۳۰ شب، ۶,۵۰۰ چراغ رنگارنگ روشن شده و انفجاری از شادی و سرور را با خود به همراه می‌آورد. درنهایت، جمعیت راهی پایین خیابان، موسوم به گلدن مایل (Golden Mile)، در نزدیکی زمین بازی خیابان کاسینگتون (Cossington) می‌شوند و در آنجا آتش‌بازی‌های گسترده را تماشا می‌کنند.

فستیوال رابین هود در جنگل شروود

هرساله در اولین هفته‌ی ماه اوت، جنگل شروود به‌منظور گرامی‌داشت شورش افسانه‌ای ناتینگهام‌شایر (Nottinghamshire)، به قرن سیزدهم میلادی بازمی‌گردد. فستیوال رابین‌هود برای مدت بیش از یک ربع قرن است که همراه با غرفه‌ها و جاذبه‌های خود در فضایی به مساحت ۱۳۰ هکتار از این جنگل، روستایی با ظاهری قدیمی را شکل داده است. روستایی که می‌توان به‌راحتی از آن در مدت‌زمان یک ساعت یا بیشتر دیدن کرد.

برنامه‌های این دهکده هر روز تغییر می‌کنند، اما کلاس‌های تیراندازی همواره با پرداخت مبلغی ناچیز در دسترس هستند. به‌علاوه، این دهکده در اغلب روزها میزبان یک نبرد جذاب و با کمی زدوخورد میان ارتش رابین‌هود و سربازان داروغه در زیر سایه‌ی درخت بزرگ بلوط است. درختی که گفته می‌شود بیش از ۸۰۰ سال سن دارد و بسیاری از بازدیدکنندگان صرفاً به خاطر آن به اینجا می‌آیند. این فستیوال بهشتی برای دختر و پسرهای کوچکی است که همواره آرزوی رابین‌هود و ماریان شدن را در سر می‌پرورانده‌اند. در این دهکده کلاه‌خودها، کمان‌ها، نیزه‌ها و تاج‌هایی از گل به چشم می‌خورد و هر روز فرصت‌های فراوانی برای کودکان به‌منظور شرکت در صحنه‌های بازآفرینی داستان رابین‌هود، در مقابل چشم پدر و مادرها، وجود دارد.

رژه غرور در برایتون

اجازه دهید تا در ابتدا یک موضوع را شفاف بیان کنیم؛ رژه‌ی تابستانی غرور در فستیوال برایتون و هوو (Hove) در دسته‌ی بزرگ‌ترین رژه‌های غرور جایی ندارد. البته که می‌توان شاهد رژه‌ای بزرگ و رنگارنگ بود، اما نباید انتظار فستیوالی با سبک کارناوال ریو را داشت. این یک فستیوال تقریباً معمولی است که گروه‌هایی از دوستان و همکاران با لباس‌های متحدالشکل و رنگارنگ در آن شرکت کرده، پیتزاهای پنیری خورده یا اینکه خود را آماده‌ی شرکت در مراسم رقص و پای‌کوبی می‌کنند. بله درست است، یک میهمانی مخصوص رقص در سراسر بعدازظهر در بزرگ‌ترین پارک شهر برگزار می‌شود.

موضوعی که در رژه‌ی غرور برایتون و هوو به چشم می‌خورد، جامعیت آن است. این رژه برخلاف رژه‌ی سیدنی که تنها دگرباش‌های جنسی در آن شرکت می‌کنند، به همه اجازه‌ی حضور می‌دهد. به‌علاوه نیازی به پوشیدن لباس خاصی در این رژه نیست، اما اگر می‌خواهید عکس‌هایتان در گالری تمامی وب‌سایت‌هایی که این رویداد را پوشش می‌دهند دیده شود، حتماً لباس مخصوصی به تن کنید.

ادینبورو فرینج

به‌طور مشخص، فستیوال ادینبورو شامل ۵ فستیوال می‌شود. فستیوال کتاب ادینبورو میزبان نویسندگان و مفسران برتر در میدان پردرخت شارلوت (Charlotte) است؛ فستیوال بین‌المللی ادینبورو از برترین آثار هنری میزبانی می‌کند؛ فستیوال هنر، گالری‌ها و نمایشگاه‌های ویژه را گرد هم می‌آورد؛ و فستیوال فرینج (Fringe) با اجراهای کمدی، نمایشی و موزیکال از هنرمندان مطرح و آماتور همراه است. نکته‌ی جذاب این فستیوال، این است که هیچ‌کس در مورد شرکت‌کنندگان حاضر در فرینج تصمیمی نمی‌گیرد. بلکه اجراکنندگان باید به‌منظور شرکت در این فستیوال مبلغی را پرداخت کنند. می‌توان شاهد اجرای نمایش هملت از سوی دانش‌آموزانی بود که تنها با پرداخت چند پوند موفق به شرکت در این فستیوال شده‌اند؛ یا اینکه یک استندآپ کمدی فوق‌العاده هوشمندانه یا کاملاً احمقانه را تماشا کرد.

اوبی اوس در کورنوال

یکی از شگفت‌انگیزترین فستیوال‌ها در روز اول ماه مه در بریتانیا، اوبی اوس (Obby Oss) به لهجه‌ی اسکاتلندی یا هابی هورس (hobby horse) به معنای اسب کوچک است. این رویداد سنتی قرن‌هاست که در تقویم شهر پدستو (Padstow) دیده می‌شود.

سرمنشأ این فستیوال منحصربه‌فرد که به باور عموم نوعی رسم کهن از نژاد سلت‌ها برای باروری و حاصلخیزی است، اساساً به فستیوال سلتیک (Celtic) در روز بِلتِین (Beltane) بازمی‌گردد. در این روز دو عروسک غول‌پیکر با دامن‌هایی بزرگ و گرد همراه با ساز و آواز در سراسر خیابان‌ها گام برمی‌دارند. بهتر است زیاد به معنی و مقصود حضور این عروسک‌ها توجهی نکنید و بیشتر از جشن‌های این فستیوال لذت ببرید. به‌سختی می‌توان از خیابان‌های تزئین شده همراه با جمعیت فراوان تماشاگران در این ایام صرف‌نظر کرد.

سال نوی چینی در لیورپول

لیورپول با داشتن قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین جامعه‌ی چینی‌های اروپا که قدمت آن‌ها به اواسط قرن نوزدهم بازمی‌گردد، مقصدی جذاب برای جشن گرفتن سال نوی چینی، بدون سفر به شانگهای با هواپیما، است. نقطه‌ی کانونی این مراسم، دروازه‌ی بزرگ و شگفت‌انگیز چینی‌ها در خیابان نلسون است. این دروازه که ۱۵ متر ارتفاع دارد، در سال ۲۰۰۰ تکه‌تکه شده و از شانگهای به اینجا آورده شده است. این دروازه با تزئینات بسیار ظریفی، ازجمله ۲۰۰ اژدها، آراسته شده و مطابق با قوانین فنگ‌شویی به‌منظور آوردن خیر و برکت برای جامعه‌ی چینی‌های لیورپول در این خیابان نصب شده است.

این جشن در اوایل صبح اولین روز سال جدید چینی با رقص حیرت‌انگیز شیرها، اسب‌های تک‌شاخ و اژدهایان، آتش‌بازی در میدان سنت جورج، نمایش‌های هنر رزمی تای‌چی و حضور حداقل ۱۸,۰۰۰ شرکت‌کننده در مرکز لیورپول آغاز می‌شود. البته هرسال تاریخ این جشن تغییر می‌کند. شیر بخش جدایی‌ناپذیری از این جشن است و به باور چینی‌ها شیرهای قرمزرنگ نماد خوش‌شانسی هستند؛ بنابراین رنگ قرمز در اکثر تزئینات این مراسم دیده می‌شود. این فرصتی عالی برای آشنایی بیشتر با برخی از بهترین غذاهای خیابانی چینی است که به مناسبت ایام سال نو تهیه می‌شوند.

مسابقه قایق سواری در فوئی و پلروان

این برنامه‌ی یک‌هفته‌ای با کارناوالی برای علاقه‌مندان به قایق‌سواری آغاز می‌شود. خدمه‌ی مشتاق کافه‌ها، خانواده‌ها با لباس‌های مخصوص و گروه‌های موسیقی نیمه‌حرفه‌ای همگی با سروصدای زیاد راهی خیابان‌های باریک و شلوغ می‌شوند. یک دختر محلی آراسته شده با گل ادریس که در ماه اوت در شهر کورنوال (Cornwall) شکوفه می‌زند، ملکه‌ی تاجدار این کارناوال است. درنهایت روزها با برپایی میهمانی‌ها در اسکله و نمایش‌های آتش‌بازی همراه با سروصدا و دود به پایان می‌رسند.

بااین‌حال، خلیج این منطقه است که فوئی (Fowey) را جادویی می‌کند. این شهر کوچک در کنار یک آبدره‌ی مینیاتوری واقع شده که در نوع خود یک آمفی‌تئاتر بی‌نظیر است. وقتی‌که گروه‌های موسیقی با نواختن یا تفنگ‌ها با شلیک کردن، لحظه‌ی شروع مسابقات را اعلام می‌کنند، سروصدا و هیاهو بالا می‌گیرد. با آمدن قایق‌های بزرگ لوکس از فالموث (Falmouth)، حرکت دیوانه‌وار پاروی قایق‌ها در آب یا نمایش دسته‌جمعی مشعل‌های شناور در شب پایانی، تمامی قایق‌ها در امتداد بندرگاه رژه‌ای بزرگ را ترتیب می‌دهند.

اگر به دنبال مراسمی ساده و بی‌آلایش هستید، از مسابقه‌ی برگزارشده در پُلروان (Polruan) در همسایگی فوئی دیدن کنید. این دهکده تنها دو دقیقه با قایق از طریق آب با فوئی فاصله دارد. مراسم آوازخوانی، مسابقه‌ی ساخت قلعه‌های شنی و یک مسابقه‌ی شرط‌بندی برای کمک به حیات سنت قایقرانی ازجمله برنامه‌های برگزارشده در این بندرگاه هستند. حال و هوای اینجا شبیه به بریتانیا در دهه‌ی ۱۹۵۰ است و ارزش بازدید را دارد.

شب آتش بزرگ در لوئیس

اگر از جمعیت فراوان گریزان هستید، از آتش وحشت دارید، از تاریکی می‌ترسید و بدتر از همه، از صدای کرکننده و ناگهانی ترقه‌ها متنفرید، فکر آمدن به اینجا را از سر بیرون کنید؛ اما اگر عاشق سروصدا، دود و آتش‌بازی هستید، در اینجا به آرزوی خود می‌رسید. شهر لوئیس در سراسر سال در حال جمع کردن پول برای برگزاری این مراسم بزرگ آتش‌بازی است. شرکت‌کنندگان در این مراسم در خیابان‌ها رژه رفته و همراه با طبل زدن، مشعل‌های فروزان و صلیب‌های شعله‌ور را در دست حمل می‌کنند. برخی در این مراسم بشکه‌هایی از زغال داغ به همراه دارند و برخی دیگر صورتک‌هایی طنزآمیز از چهره‌های مشهور به‌منظور آتش زدن در انتهای شب در دست دارند. نقطه‌ی اوج این شب، پرواز صدها راکت به آسمان و نورافشانی فضای اطراف است.

سه شنبه قبل از چهارشنبه توبه

در باور مسیحیت، ایام روزه‌داری دوره‌ای ۴۰ روزه است که از روز چهارشنبه‌ی خاکستر (اولین روز ایام روزه‌داری) آغاز شده و تا عید پاک ادامه دارد. در آمریکا بسیاری از مردم روز قبل از شروع ایام روزه‌داری را سه‌شنبه‌ی چاق می‌نامند. این روزی است که مردم در آن از خود با تمامی غذاهای منع شده در ایام روزه‌داری پذیرایی می‌کنند. سه‌شنبه‌ی قبل از چهارشنبه‌ی توبه یا روز پنکیک یک ایده‌ی مشترک را دنبال می‌کنند. در روز ماقبل چهارشنبه، مردم در لندن به‌طور سنتی به استقبال خوراکی‌هایی چون تخم‌مرغ، شکر و شیر (خوراکی‌های منع‌شده در ایام روزه‌داری) می‌روند. به‌طور تصادفی، این سه خوراکی، ماده‌ی اصلی تهیه‌ی پنکیک نیز هستند؛ بنابراین بسیاری از مردم در این روز پنکیک می‌خورند. این سنت همچنان نیز در لندن و دیگر نقاط بریتانیا پابرجا است. آن‌ها اقدام به برگزاری مسابقات پنکیک کرده و شرکت‌کنندگان در خیابان‌ها به پختن پنکیک در یک ماهی‌تابه می‌پردازند.

فستیوال بزرگ تیمز

این فستیوال که در سراسر ماه سپتامبر برگزار می‌شود، رویدادی بزرگ برای گرامی‌داشت رودخانه‌ تیمز به شمار می‌آید. فستیوال بزرگ تیمز اساساً یک جشنواره‌ی یک‌ماهه پر از مسابقه در امتداد این رودخانه همراه با رویدادهای مختلف هنری، فرهنگی، زیست‌محیطی و ورزشی است.