ونیز کجاست؟ با شهر شناور روی آب آشنا شوید

ونیز جایی است که خیابان ها به کانال تبدیل شده اند و زندگی روزمره روی آب جریان دارد؛ شهری تاریخی و رمانتیک که شبیه هیچ جای دیگر دنیا نیست.

ونیز، شهری که گویی از میان قصه‌های پریان و رؤیاهای عاشقانه بیرون آمده، مقصدی است که مرز میان واقعیت و خیال در آن گم می‌شود. این شهر که چون ملکه‌ای مغرور بر تخت روان دریای آدریاتیک تکیه زده است، تنها یک مقصد گردشگری نیست؛ موزه‌ای زنده است که در آن، پژواک تاریخ در دالان‌های آبی می‌پیچد. تور ونیز بلیط ورود به دنیایی است که در آن خیابان‌ها از جنس آب و خودروها، قایق‌های چوبی‌اند. اگر می‌خواهید بدانید چرا ناپلئون میدان سن مارکو را «زیباترین اتاق پذیرایی اروپا» نامید و چگونه شهری سنگی روی گل‌ولای دریا استوار مانده است، در این سفر مکتوب با ما همراه شوید تا رازهای این شهر شناور را کشف کنیم.

ونیز کجاست؟

ونیز در شمال شرقی کشور چکمه‌‌ای ایتالیا واقع شده و مرکز ناحیه ثروتمند ونتو (Veneto) است. این شهر در قلب تالابی هلالی‌شکل به نام «تالاب ونیز» (Venetian Lagoon) قرار دارد که خود بخشی از دریای آدریاتیک محسوب می‌شود. موقعیت جغرافیایی ونیز، آن را به مجمع‌الجزایری منحصربه‌فرد تبدیل کرده است که از طریق پل طولانی و ۴ کیلومتری «لیبرتا» (Ponte della Libertà) به سرزمین اصلی ایتالیا و شهر صنعتی مستره (Mestre) متصل می‌شود.

تالاب ونیز با مساحتی بالغ بر ۵۵۰ کیلومتر مربع، اکوسیستمی حساس و حیاتی است که شهر را در آغوش گرفته و قرن‌هاست که هم محافظ، هم تهدیدی برای بقای این تمدن دریایی بوده است. دسترسی به ونیز از طریق قطار، خودرو و اتوبوس تنها تا ورودی شهر (پیازاله روما) امکان‌پذیر است و پس از آن، باید تن به آب سپرد.

نقشه ونیز

جغرافیای ونیز برخلاف شهرهای معمولی که به شمال و جنوب تقسیم می‌شوند، بر اساس یک تقسیم‌بندی تاریخی شش‌گانه به نام «سستیره» (Sestiere) شکل گرفته است که روی نقشه شبیه به یک ماهی بزرگ شناور در آب است. کانال بزرگ (Grand Canal) به شکل یک S بزرگ و وارونه، شهر را به دو نیمه تقسیم می‌کند.

۱. چیترا

سه محله در سمت چپ و شمال کانال بزرگ قرار دارند که با نام منطقه «چیترا» (De Citra) شناخته می‌شود و اغلب شلوغ‌تر و توریستی‌تر هستند:

• محله سن مارکو: محله سن مارکو (San Marco) قلب تپنده شهر و توریستی‌ترین بخش آن است که کوچک‌ترین محله اما پر تراکم‌ترین آن‌ها از نظر جاذبه‌های تاریخی است. میدان سن مارکو و کاخ دوج در این بخش قرار دارند و رنگ طلایی شکوه ونیز را نمایندگی می‌کند.
• محله کانا‌رجو: محله کانا‌رجو (Cannaregio) در شمال غربی ونیز واقع شده و پرجمعیت‌ترین محله ونیز است. اینجا محل زندگی بسیاری از مردم محلی و همچنین مکان محله تاریخی یهودیان (Ghetto) است. کانارجو ترکیبی از خیابان‌های عریض توریستی و کوچه‌های دنج و ساکت مسکونی است.
• محله کاستلو: محله کاستلو (Castello) بزرگ‌ترین محله شهر محسوب می‌شود که مانند دم ماهی در شرق ونیز کشیده شده است. این منطقه دو چهره دارد؛ بخش غربی که به سن مارکو چسبیده و شلوغ است، و بخش شرقی که با باغ‌های سبز، کارخانه کشتی‌سازی قدیمی و فضای محلی آرام، تضادی جذاب ایجاد می‌کند.

۲. اولترا

سه محله در سمت راست و جنوب کانال بزرگ قرار دارند که با نام منطقه «اولترا» (De Ultra) شناخته می‌شود و فضایی اصیل‌تر و هنری‌تر دارند:

• محله سن پولو: کمحله سن پولو (San Polo) وچک‌ترین محله ونیز و یکی از قدیمی‌ترین بخش‌های آن است که در مرکز انحنای بالایی کانال بزرگ جای گرفته است. پل معروف ریالتو و هزارتویی از مغازه‌های کوچک و بارهای سنتی در اینجا قرار دارند.
• محله سانتا کروچه: محله سانتا کروچه (Santa Croce) تنها محله‌ای از ونیز که خودروها اجازه ورود به بخش کوچکی از آن (پیازاله روما) را دارند. این محله دروازه ورود به شهر و نقطه اتصال ونیز به خشکی است و بافت آن ترکیبی از فضای صنعتی قدیمی و مناطق مسکونی آرام است.
• محله دورسودورو: محله دورسودورو (Dorsoduro) محله‌ای با روحیه جوان و هنری است که در جنوب شهر قرار دارد. موزه‌های هنری مهم (مانند آکادمیا و پگی گوگنهایم) و دانشگاه ونیز در اینجا واقع شده‌اند. دورسودورو با کافه‌های زنده‌اش در میدان سانتا مارگریتا، پاتوق دانشجویان و روشنفکران است.

معرفی ونیز

ونیز، که به القابی چون «شهر کانال‌ها»، «شهر ماسک‌ها» و «سرنیسیما» (به معنای آرام‌ترین) شناخته می‌شود، شاهکاری از معماری انسانی در مبارزه با طبیعت است. این شهر روی ۱۱۸ جزیره کوچک بنا شده است که توسط شبکه‌ای پیچیده از ۱۵۰ کانال و بیش از ۴۰۰ پل به هم دوخته شده‌اند. ونیز با جمعیتی حدود ۲۶۰ هزار نفر (که تنها حدود ۵۰ هزار نفر آن در بخش تاریخی ساکن هستند)، یکی از مهم‌ترین مراکز هنری جهان است که تمامیت آن به همراه تالابش در فهرست میراث جهانی یونسکو می‌درخشد.

ونیز شهری است که زمان در آن به کندی می‌گذرد و هر گوشه‌اش داستانی از شکوه دوران رنسانس را روایت می‌کند. اینجا تنها یک شهر نیست؛ گنجینه‌ای از کلیساهای بیزانسی، کاخ‌های گوتیک و آثار هنری بی‌بدیل است که روی آب شناور مانده‌اند. کاهش جمعیت بومی به دلیل هزینه‌های بالای زندگی و فشار گردشگری، یکی از چالش‌های معاصر این موزه-شهر زنده است.

چرا شهر ونیز روی آب است؟

داستان شکل‌گیری ونیز روی آب، نه از سر تفریح و تجمل، بلکه از سر ناچاری و تدبیر برای بقا در برابر وحشت جنگ بود. در قرن پنجم میلادی، زمانی که امپراتوری روم غربی در حال فروپاشی بود و اقوام وحشی (مانند هون‌ها به رهبری آتیلا و لومباردها) به دشت‌های حاصلخیز شمال ایتالیا هجوم آوردند، ساکنان وحشت‌زده این مناطق به جزایر باتلاقی، گل‌آلود و غیرقابل نفوذ تالاب پناه بردند. آب‌های کم‌عمق و مسیرهای ناشناخته تالاب، سد دفاعی طبیعی و محکمی بود که سواره‌نظام سنگین دشمن قادر به عبور از آن نبودند. آنچه ابتدا یک پناهگاه موقتی و فلاکت‌بار به نظر می‌رسید، به مرور زمان با نبوغ ساکنانش به یکی از قدرتمندترین جمهوری‌های دریایی تاریخ تبدیل شد که قرن‌ها بر تجارت مدیترانه تسلط داشت.

عمق آب شهر ونیز

برخلاف تصور بسیاری که فکر می‌کنند ونیز روی اقیانوسی عمیق و بی‌انتها شناور است، این شهر در تالابی نسبتاً کم‌عمق قرار دارد. عمق متوسط کانال‌های داخلی ونیز تنها بین ۲ تا ۵ متر است که البته لایه‌روبی مداوم برای باز نگه داشتن آن‌ها ضروری است.

در کانال بزرگ (Grand Canal) که شریان اصلی ترافیک دریایی شهر است و اتوبوس‌های دریایی و کشتی‌های بزرگتر در آن تردد می‌کنند، عمق آب به حدود ۵ متر و گاهی کمی بیشتر می‌رسد. این عمق کم باعث می‌شود تالاب در برابر جزر و مد و تغییرات جوی بسیار حساس باشد؛ پدیده‌ای که گاهی در پاییز و زمستان منجر به بالا آمدن آب (Acqua Alta) می‌شود. در این شرایط، سطح آب دریا از سطح سنگفرش میادین بالاتر می‌آید و چکمه‌های پلاستیکی به بخشی از پوشش روزانه مردم و گردشگران تبدیل می‌شود.

سیستم فاضلاب شهر ونیز

یکی از عجایب مهندسی ونیز که اغلب از دید گردشگران پنهان می‌ماند، سیستم دفع فاضلاب تاریخی آن است که قرن‌ها بدون داشتن لوله‌کشی مدرن و تصفیه‌خانه مرکزی عمل می‌کرد. سیستم سنتی موسوم به «گاتولی» (Gattoli) شامل تونل‌های آجری زیرزمینی بود که فاضلاب ساختمان‌ها را جمع‌آوری می‌کرد. این مواد ابتدا در مخازنی ته‌نشین و سپس بخش مایع آن از طریق این تونل‌ها به کانال‌های اصلی ریخته می‌شد.

نکته کلیدی سیستم فاضلاب شهر ونیز، نیروی جزر و مد دریا بود که دو بار در روز آب کانال‌ها را تخلیه و با آب تازه دریا جایگزین می‌کرد؛ دقیقاً مانند یک سیفون طبیعی عظیم. امروزه اگرچه بسیاری از هتل‌ها و ساختمان‌های بازسازی‌شده به سیستم‌های تصفیه سپتیک مدرن مجهز شده‌اند تا استانداردهای زیست‌محیطی اروپا را رعایت کنند، اما هنوز هم جزر و مد نقش حیاتی در تنفس و پاکسازی رگ‌های آبی شهر ایفا می‌کند.

تاریخچه ونیز

ونیز بر خلاف بسیاری از شهرهای تاریخی ایتالیا، ریشه رومی ندارد بلکه زاییده هرج‌ومرج و ترس است. در قرن پنجم میلادی، زمانی که امپراتوری روم غربی در برابر هجوم اقوام بربر (مانند هون‌ها به رهبری آتیلا) در هم می‌شکست، ساکنان شهرهای ثروتمند شمال ایتالیا برای نجات جان خود به جزایر باتلاقی و غیرقابل سکونت تالاب گریختند. این پناهجویان که ابتدا تنها با ماهیگیری و استخراج نمک روزگار می‌گذراندند، به تدریج با تکیه بر موقعیت امن جغرافیایی خود، جامعه‌ای مستقل را شکل دادند و در سال ۶۹۷ میلادی اولین رهبر خود یا «دوج» را انتخاب کردند. ونیز که اسماً تحت حمایت امپراتوری بیزانس بود، با زیرکی از کشمکش میان شرق و غرب بهره برد و به‌واسطه ناوگان دریایی قدرتمندش، انحصار تجارت میان اروپا و آسیا را به دست گرفت و به «جمهوری سرنیسیما» یا آرام‌ترین جمهوری تبدیل شد.

دوران طلایی ونیز در قرون وسطی و رنسانس رقم خورد؛ زمانی که این شهر به ثروتمندترین دولت-شهر اروپا بدل شد. فتح قسطنطنیه در جنگ صلیبی چهارم (۱۲۰۴ میلادی) و آوردن غنایم بی‌شمار به شهر، اوج قدرت ونیز را نشان می‌داد. اما کشف قاره آمریکا و مسیرهای دریایی جدید در قرن پانزدهم، آغازگر افول تدریجی این امپراتوری دریایی بود. ونیز که دیگر مرکز تجارت جهانی نبود، به سمت هنر و معماری روی آورد و به پایتخت فرهنگی اروپا تبدیل شد تا اینکه در سال ۱۷۹۷ با حمله ناپلئون بناپارت، استقلال هزار و صد ساله‌اش به پایان رسید و جمهوری ونیز برای همیشه به تاریخ پیوست. امروزه، این شهر میراث‌دار آن شکوه تاریخی است و همچون موزه‌ای شناور، راوی داستان صعود از گل‌ولای به اوج قدرت و ثروت است.

شهر ونیز چگونه ساخته شد؟

یکی از مهم‌ترین پرسش‌هایی که به ذهن خطور می‌کند، این است که شهر ونیز چگونه ساخته شد؟ بنای شهری از سنگ مرمر و آجر روی بستری لرزان از گل و لای، معجزه مهندسی باستان است که هنوز هم متخصصان را شگفت‌زده می‌کند. ونیزی‌های اولیه برای ایجاد فونداسیون، میلیون‌ها تنه درخت بلوط، توسکا و کاج را (که عمدتاً از جنگل‌های اسلوونی و کرواسی آورده شده بود) به صورت عمودی، فشرده و در کنار هم در لایه‌های رسی و شنی کف دریا کوبیدند.

محیط بدون اکسیژن در زیر لایه‌های گل و لای باعث شد که این چوب‌ها پوسیده نشوند و البته با جذب مواد معدنی آب، به مرور زمان استخوانی شوند و به سختی سنگ درآیند. سپس روی این جنگل زیرزمینی انبوه، صفحاتی از سنگ آهک قرار دادند و پی ساختمان‌ها را روی آن بنا کردند. این روش هوشمندانه باعث انعطاف‌پذیری نسبی ساختمان‌ها در برابر نشست زمین شد و اجازه داد کاخ‌های چندطبقه قرن‌ها روی آب برقصند.

عجایب شهر ونیز

ونیز شهری است که قوانین معمول شهرسازی و زندگی شهری در آن صدق نمی‌کند و هر گوشه‌اش رازی نهفته دارد:

• اینجا تنها شهر بزرگ جهان است که کاملاً پیاده‌رو است و در آن حتی دوچرخه‌سواری، اسکیت و استفاده از موتوربرقی اکیداً ممنوع است.
• سیستم آدرس‌دهی در ونیز گیج‌کننده و منحصر‌به‌فرد است؛ خانه‌ها پلاک پستی متوالی بر اساس محله (Sestiere) دارند، نه بر اساس خیابان. ممکن است پلاک ۴۵۰۰ درست کنار پلاک ۲۰۰ باشد!
• گوندولاها (قایق‌های سنتی مشکی) تماماً دست‌ساز هستند و ساخت هر کدام ماه‌ها زمان می‌برد. آن‌ها از ۸ نوع چوب مختلف ساخته می‌شوند و طراحی نامتقارن دارند (سمت چپ پهن‌تر است) تا قایقران بتواند تنها با یک پارو در سمت راست، تعادل را حفظ و قایق را مستقیم هدایت کند.
• شهر به آرامی و با سرعت نگران‌کننده‌ای در حال غرق شدن است (حدود ۱ تا ۲ میلی‌متر در سال) و همزمان سطح آب دریاها به دلیل تغییرات اقلیمی بالا می‌آید. برای این موضوع، پروژه عظیم سد دریایی «موسه» (MOSE) برای مقابله با آن ساخته شده است.

فرهنگ مردم ونیز

فرهنگ ونیزی آمیزه‌ای غرورآفرین از تاریخ باشکوه، هنر متعالی و سرسختی زندگی دریایی است. مردم اصیل ونیز خود را وارثان «جمهوری سرنیسیما» می‌دانند که روزگاری ملکه مدیترانه بود. زبان و گویش «ونیزی» هنوز در میان محلی‌ها رواج دارد و شنیدن آن در بازارهای محلی نشان‌دهنده حس اصالت است.

زندگی ونیزی‌ها با ریتم آب تنظیم شده است؛ خریدهای سوپرمارکت با قایق حمل می‌شود، پستچی با قایق می‌آید و حتی آمبولانس، پلیس و ماشین حمل متوفی همگی قایق هستند. با وجود هجوم بی‌امان گردشگران که گاهی زندگی روزمره را مختل می‌کند، ونیزی‌ها سنت‌های دیرینه خود را حفظ کرده‌اند. فرهنگ «اپریتیوو» (Aperitivo؛ نوشیدنی قبل از شام) و ایستادن در کافه‌های کوچک محلی برای گپ‌زدن با دوستان، بخش جدایی‌ناپذیر سبک زندگی آن‌هاست که از روحیه اجتماعی و خونگرم این مردم حکایت می‌کند.

شغل مردم ونیز

اقتصاد ونیز در دوران اوج خود بر تجارت ادویه، ابریشم و کشتی‌سازی استوار بود؛ اما امروزه گردشگری موتور محرک و بی‌رقیب اقتصاد شهر است. بخش عمده‌ای از جمعیت فعال در هتل‌ها، رستوران‌ها، موزه‌ها و فروشگاه‌های سوغات مشغول به کار هستند. با این حال، مشاغل سنتی و هنری که ریشه در تاریخ دارند، همچنان جایگاه ویژه‌ خود را حفظ کرده‌اند و از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند.

استادکاران شیشه‌گر در جزیره مورانو با تکنیک‌های هزارساله شاهکار خلق می‌کنند، توری‌بافان در جزیره بورانو با صبر و حوصله هنرنمایی می‌کنند، و سازندگان ماسک‌های کارناوال با کاغذ ماشه و رنگ‌های زنده، هویت شهر را زنده نگه می‌دارند. رانندگی گوندولا نیز یکی از پردرآمدترین و سخت‌ترین مشاغل است که مجوزی محدود دارد و اغلب در انحصار خاندان‌های قدیمی قایقران است.

فستیوال های ونیز

ونیز شهری با صحنه نمایش دائمی است و همیشه بهانه‌ای برای جشن گرفتن و پوشیدن لباس‌های فاخر دارد:

• کارناوال ونیز: کارناوال ونیز (Carnival of Venice) مشهورترین جشن شهر است که دو هفته مانده به چهارشنبه خاکستر (معمولاً فوریه) برگزار می‌شود. در این ایام، شهر به یک تالار بالماسکه عظیم قرن هجدهمی تبدیل و خیابان‌ها مملو از ماسک‌های اسرارآمیز و لباس‌های اشرافی می‌شود.
• دوسالانه ونیز: دوسالانه یا بینال ونیز (La Biennale) المپیک دنیای هنر و معماری است که هر دو سال یک‌بار (سال‌های فرد هنر، سال‌های زوج معماری) هنرمندان پیشرو جهان را گرد هم می‌آورد تا جدیدترین آثار خود را در غرفه‌های ملی در باغ‌های جیاردینی به نمایش بگذارند.
• جشنواره فیلم ونیز: جشنواره فیلم ونیز قدیمی‌ترین جشنواره فیلم دنیا است که هر ساله در اواخر تابستان، ستارگان سینمای جهان را به جزیره لیدو می‌کشاند و شیر طلایی آن از معتبرترین جوایز سینمایی است.
• رگاتا استوریکا: رگاتا استوریکا (Regata Storica) مسابقه قایق‌رانی تاریخی و باشکوه در کانال بزرگ است که در ماه سپتامبر برگزار می‌شود و قایق‌های تزئین شده با سرنشینانی در لباس‌های سنتی رنسانس، تاریخ دریایی شهر را بازسازی می‌کنند.

  

بهترین زمان سفر به ونیز

برای تجربه بهترین آب‌وهوا و فرار از ازدحام طاقت‌فرسا، بهار (اردیبهشت و خرداد) و پاییز (مهر و آبان) ایده‌آل‌ترین زمان سفر هستند. در این ماه‌ها هوا نه گرمای شرجی و چسبناک تابستان را دارد که بوی کانال‌ها را تشدید می‌کند، نه سرمای استخوان‌سوز و رطوبت بالای زمستان را.

اگر بودجه محدودی دارید و می‌توانید سرما را تحمل کنید، زمستان (به‌جز ایام کریسمس و کارناوال) خلوت‌ترین و ارزان‌ترین زمان برای دیدن چهره‌ای دیگر از ونیز است؛ چهره‌ای مه‌آلود و مالیخولیایی که برای عکاسان جذاب است. البته در این فصل باید آماده مواجهه با پدیده «آکوا آلتا» و مراقب قدم زدن روی سکوهای چوبی باشید. تابستان‌ها نیز شهر به شدت شلوغ است و صف‌های طولانی جاذبه‌ها می‌تواند خسته‌کننده باشد.

راهنمای سفر ونیز

سفر به ونیز با سفر به هر جای دیگر در اروپا متفاوت است و آمادگی خاصی می‌طلبد. برای این منظور، بهتر است پیش از هر اقدامی با شیوه‌های سفر، اخذ ویزا و وضعیت پروازها آشنایی داشته باشید تا بتوانید سفری بدون نگرانی را برنامه‌ریزی کنید.

ویزا ایتالیا

از آنجا که ایتالیا عضو قدیمی پیمان شنگن است، ایرانیان برای ورود به خاک این کشور و بازدید از ونیز نیاز به دریافت ویزای شنگن (نوع C - توریستی) دارند. این ویزا به شما اجازه می‌دهد تا حداکثر ۹۰ روز در یک بازه زمانی ۶ ماهه در منطقه شنگن اقامت داشته باشید. ویزا شنگن به صورت لیبل (برچسب) در پاسپورت درج می‌شود.

سفر هوایی به ونیز

متأسفانه در حال حاضر پرواز مستقیم دائمی از فرودگاه امام خمینی تهران به فرودگاه مارکو پولو ونیز (Venice Marco Polo Airport) وجود ندارد. مسافران ایرانی باید از پروازهای دارای توقف استفاده کنند. محبوب‌ترین و منطقی‌ترین گزینه‌ها عبارتند از:

• ترکیش ایرلاینز: با توقف در فرودگاه جدید استانبول (معمولاً بهترین زمان‌بندی و قیمت را دارد).
• قطر ایرویز: با توقف در دوحه (لوکس‌ترین گزینه با خدمات عالی اما مسیری کمی طولانی‌تر).
• امارات: با توقف در دبی.
• پگاسوس: با توقف در فرودگاه صبیحا استانبول (گزینه‌ای اقتصادی‌تر اما با بار مجاز محدودتر).

مسافت هوایی مستقیم (اگر وجود داشت) حدود ۳۴۰۰ کیلومتر بود؛ اما با توقف‌ها کل سفر معمولاً بین ۱۰ تا ۱۵ ساعت طول می‌کشد.

تور ونیز

تورهای ونیز برای مسافران ایرانی اغلب به‌صورت تک‌مقصدی ارائه نمی‌شوند؛ بلکه در قالب پکیج‌های ترکیبی جذاب مانند «تور دور ایتالیا» (رم، فلورانس، ونیز) یا «تور ترکیبی اروپا» (مثلاً فرانسه و ایتالیا) برگزار می‌شوند. این تورها برای کسانی که بار اول سفر می‌کنند یا نگران پیچیدگی‌های سفر (زبان، مسیریابی، ویزا) هستند، عالی است.

خدمات استاندارد تورهای معتبر معمولاً شامل اخذ ویزای شنگن، پرواز رفت و برگشت، اقامت در هتل‌های ۴ ستاره، ترانسفر فرودگاهی و بین‌شهری، بیمه مسافرتی و گشت‌های شهری با همراهی راهنمای مجرب فارسی‌زبان است. مزیت اصلی تور، آرامش خیال و مدیریت بهینه زمان در سفر است.

هزینه سفر به ونیز

باید روراست بود؛ ونیز یکی از گران‌ترین شهرهای توریستی اروپاست. اما می‌توان با مدیریت هوشمندانه و انتخاب‌های درست، هزینه‌ها را کنترل کرد. عمده بودجه سفر شما، جدای از ویزا و پرواز، صرف اقامت (که در جزیره اصلی بسیار گران است) و خورد و خوراک خواهد شد.

هزینه ویزا ایتالیا

هزینه رسمی که سفارت ایتالیا برای بررسی پرونده ویزای شنگن دریافت می‌کند، در حال حاضر ۸۰ یورو برای بزرگسالان و ۴۰ یورو برای کودکان ۶ تا ۱۲ سال است (برای کودکان زیر ۶ سال رایگان است). علاوه بر این مبلغ ثابت، باید هزینه‌ای در حدود ۳۰ تا ۴۰ یورو نیز به شرکت کارگزار (CKGS) بابت خدمات اداری، نوبت‌دهی و بیومتریک پرداخت کنید. توجه داشته باشید که این مبالغ صرف‌نظر از نتیجه ویزا (قبولی یا ردی) غیرقابل استرداد هستند و باید به‌صورت نقدی (یورو) پرداخت شوند.

هزینه پرواز ونیز

قیمت بلیط هواپیما به شدت تابع فصل سفر، زمان خرید و قیمت ارز است. این قیمت‌ها برآورد زمستان ۱۴۰۴ است و با نوسانات ارزی و قیمت سوخت جهانی تغییر می‌کند.

• پروازهای اکونومی (پاییز/زمستان): اگر خوش‌شانس باشید و زود رزرو کنید، حدود ۳۵ تا ۵۰ میلیون تومان.
• پروازهای سیستمی و فصلی (تابستان/نوروز): در پیک سفر قیمت‌ها جهش دارد و بین ۵۰ تا ۸۰ میلیون تومان و حتی بیشتر متغیر است.

هزینه اقامت در ونیز

هزینه اقامت بزرگترین چالش بودجه‌بندی ونیز است و به موقعیت مکانی بستگی دارد:

هزینه خورد و خوراک در ونیز

هزینه حمل و نقل در ونیز

هزینه بازدید از دیدنی های ونیز

جاذبه های ونیز

ونیز، شهر افسانه‌ای ایتالیا، با شبکه پیچیده‌ای از کانال‌ها و جزایر کوچک، یکی از منحصربه‌فردترین مقاصد گردشگری جهان است. از کانال بزرگ و خانه‌های تاریخی گرفته تا میدان سن مارکو با کلیسای جامع و برج‌های ناقوس، جاهای دیدنی ونیز شگفت‌انگیز هستند و هر گوشه شهر پر از تاریخ و هنر است. پل‌های معروف مانند پل ریالتو و پل افسوس چشم‌اندازهایی رمانتیک و پس‌زمینه‌هایی بی‌نظیر برای عکاسی‌اند. قایق‌های گوندولا روی آب‌های آرام حرکت می‌کنند و فضایی شاعرانه و خیال‌انگیز می‌سازند؛ در حالی که کاخ‌های باشکوه، موزه‌ها و گالری‌ها علاقه‌مندان به هنر و معماری را مجذوب خود می‌کنند.

اقامت در ونیز

اقامت در ونیز تجربه‌ای از زندگی در تاریخ است و هتل‌ها، از هتل‌های لوکس و شاهانه گرفته تا هتل های ارزان ونیز، بخشی از جاذبه سفر هستند. اگر به دنبال فضایی آرام‌تر، هنری‌تر و کمی دور از هیاهوی توریستی هستید، بوتیک‌هتل‌های منطقه دورسودورو عالی هستند. برای کسانی که بودجه محدود دارند، اقامت در مستره و رفت‌وآمد روزانه با قطار (۱۰ دقیقه) به ونیز، راهکاری اقتصادی و عاقلانه است.

خرید در ونیز

خرید در ونیز تجربه‌ای فراتر از گشت‌وگذار در فروشگاه‌ها، ترکیبی از مد لوکس، هنر محلی و بازارهای سنتی در دل شهری تاریخی است. مراکز خرید ونیز از خیابان‌های پرزرق‌وبرق نزدیک میدان سن‌مارکو تا بازارهای قدیمی کنار کانال‌ها، پاسخ‌گوی سلیقه‌های متنوع گردشگران هستند.

• لو مرسِری: لو مرسری (Le Mercerie) مجموعه‌ای از خیابان‌های باریک و پررفت‌وآمد بین پل ریالتو و میدان سن‌مارکو است که ویترین‌هایش پر از برندهای معروف مد، فروشگاه‌های سوغاتی شیک و بوتیک‌های متنوع است.
• سالیتزادا سان موئیزه: سالیتزادا سان موئیزه (Salizada San Moisè) خیابانی نزدیک میدان سن‌مارکو با فروشگاه‌های لوکس، عطر‌فروشی‌ها و بوتیک‌های خاص است که حال‌وهوایی شیک و توریستی دارد.
• خیابان سن ساموئله: خیابان سن ساموئله (San Samuele) محدوده‌ای آرام‌تر با گالری‌های هنری، فروشگاه‌های محلی و بوتیک‌های خاص است که برای خرید متفاوت و غیرتجاری مناسب است.
• کاله لارگا بیست‌ودوم مارس: کاله لارگا بیست‌ودوم مارس (Calle Larga XXII Marzo) خیابانی مجلل و معروف به مرکز خرید لوکس ونیز است که از برندهایی مانند گوچی، پرادا، شنل و بولگاری میزبانی می‌کند.
• کتابفروشی لیبرریا آکوا آلتا: کتابفروشی لیبرریا آکوا آلتا (Libreria Acqua Alta) کتابفروشی‌ای منحصربه‌فرد با قفسه‌هایی از کتاب است که داخل قایق، وان و بشکه چیده شده‌اند و خود به یکی از جاذبه‌های دیدنی ونیز تبدیل شده است.
• بازار ریالتو: بازار ریالتو (Rialto Market) بازار سنتی و پرجنب‌وجوش کنار کانال بزرگ است که محل خرید ماهی تازه، میوه، سبزیجات و تجربه زندگی روزمره ونیزی‌هاست.

غذاهای مشهور ونیز

غذاهای ونیز بازتابی از موقعیت منحصربه‌فرد این شهر روی آب هستند و تأثیر عمیقی از دریا، تجارت تاریخی و فرهنگ مدیترانه‌ای گرفته‌اند. آشپزی ونیزی بیشتر بر پایه ماهی و غذاهای دریایی تازه، مواد اولیه ساده و طعم‌های اصیل شکل گرفته و در عین سادگی، بسیار ظریف و خاص است. بسیاری از غذاهای مشهور ونیز ریشه در سنت‌های قدیمی ماهیگیران و زندگی روزمره مردم این شهر دارند و بخشی جدانشدنی از هویت فرهنگی آن محسوب می‌شوند.

۱. ریزوتو با جوهر ماهی مرکب

ریزوتو با جوهر ماهی مرکب (Risotto al Nero di Seppia) شاید در نگاه اول، دیدن بشقابی از برنج که کاملاً سیاه است و ظاهری قیرگون دارد، اشتهای شما را کور کند؛ اما قضاوت نکنید! این یکی از اصیل‌ترین و محبوب‌ترین غذاهای ونیز است. رنگ سیاه آن از کیسه جوهر نوعی ماهی مرکب (Seppia) گرفته می‌شود که در تالاب صید می‌شود. طعم این غذا عمیقاً دریایی، کمی شور و بسیار لذیذ است. بافت برنجی که به آرامی در این سس سیاه پخته شده، خامه‌ای و نرم است. خوردن آن تجربه‌ای است که با سیاه شدن دندان‌ها و لب‌هایتان کامل می‌شود و نشان می‌دهد شما یک غذای واقعی ونیزی خورده‌اید.

۲. ساردین ترش و شیرین

ساردین ترش و شیرین (Sarde in Saor) ریشه‌ای تاریخی دارد و به زمانی برمی‌گردد که ماهیگیران ونیزی برای نگهداری طولانی‌مدت ماهی در سفرهای دریایی، آن را در سرکه می‌خواباندند. این وعده نوعی پیش‌غذا است که از فیله‌های ساردین سرخ‌شده تشکیل شده؛ این فیله‌ها در لایه‌هایی از پیاز کاراملی شده فراوان، سرکه، کشمش و دانه‌های کاج خوابانده می‌شوند. ترکیب طعم ترشی سرکه با شیرینی کشمش و پیاز، طعمی ملس و متعادل ایجاد می‌کند که بسیار اشتهاآور است. این غذا معمولاً سرد سرو می‌شود و نمادی از خلاقیت آشپزی ونیزی در استفاده از مواد ساده است.

۳. جگر ونیزی

حتی اگر طرفدار جگر نیستید، پیشنهاد می‌کنیم نسخه ونیزی (Fegato alla Veneziana) آن را امتحان کنید زیرا ممکن است نظرتان را تغییر دهد. در این خوراک کلاسیک، جگر گوساله را بسیار نازک برش می‌زنند و با مقادیر زیادی پیاز سفید که به آرامی سرخ شده تا شیرین و نرم شود، طبخ می‌کنند. شیرینی پیاز، طعم تند و فلزی جگر را خنثی می‌کند و ترکیبی لطیف و خوش‌طعم می‌سازد. این غذا معمولاً همراه با «پولنتا» (پوره آرد ذرت زرد رنگ و نرم) سرو می‌شود که مکمل عالی برای سس غلیظ جگر است و یک وعده شام کامل و مقوی محسوب می‌شود.

۴. چیچتی

چیچتی (Cicchetti) غذا نیست، بلکه یک سبک زندگی است! این‌ها مزه‌های کوچک و انگشتی هستند که شباهت زیادی به تاپاس اسپانیایی دارند و در کافه‌های سنتی به نام «باکاری» سرو می‌شوند. چیچتی می‌تواند شامل برش‌های کوچک نان باگت با تاپینگ‌های بی‌پایان باشد؛ از ماهی کاد نمکی کوبیده شده (Baccalà mantecato) گرفته تا میگو، آرتیشو، تخم‌مرغ آبپز با آنچوی، یا انواع پنیر و کالباس. ونیزی‌ها معمولاً عصرها ایستاده کنار پیشخوان، با یک لیوان نوشیدنی و چند تکه چیچتی ارزان‌قیمت، خستگی کار روزانه را در می‌کنند و با دوستان گپ می‌زنند. این ارزان‌ترین و لذت‌بخش‌ترین راه برای چشیدن طعم‌های متنوع ونیز است.

۵. زائتی

برای پایان دادن به ضیافت ونیزی، باید سراغ شیرینی‌ها رفت. «زائتی» (Zaeti) بیسکویت‌های سنتی زردرنگی هستند که از آرد ذرت (همان آرد پولنتا) و کشمش تهیه می‌شوند و شکلی لوزی دارند؛ بافتی ترد و شنی دارند که با قهوه عالی است. اما اگر در زمان کارناوال (زمستان) به ونیز بروید، شهر بوی «فریته‌لا» (Frittelle) می‌دهد. فریته‌لا نوعی دونات توپی شکل سرخ‌شده است که خمیر آن با کشمش و پوست پرتقال معطر شده و رویش شکر پاشیده‌اند. این شیرینی‌ها که گاهی با کرم زابایونه یا شکلات پر می‌شوند، نماد شیرین شادی و جشن در ونیز هستند.

رستوران های ونیز

در سفر به ونیز نباید از رستوران و کافه‌ها را فراموش کرد. ونیز با تمام وسعت کم خود، غذاهایی منحصربه‌فرد دارد و هر سو را نگاه کنید، رستوران‌های باکیفیت را می‌یابید. در ادامه با تعدادی از مشهورترین کافه‌ و رستوران های ونیز آشنا می‌شویم.

• کافه فلوریان: کافه فلوریان (Caffè Florian) قدیمی‌ترین کافه فعال جهان (تأسیس ۱۷۲۰) در میدان سن مارکو است. نشستن روی مخمل‌های قرمز و آینه‌کاری‌های طلایی و نوشیدن گران‌ترین قهوه عمرتان، هزینه‌ای است که برای تاریخ می‌پردازید.
• هری بار: هری بار (Harry's Bar) رستورانی افسانه‌ای، زادگاه کوکتل معروف «بلینی» و غذای «کارپاچیو» است. اینجا پاتوق ارنست همینگوی و چارلی چاپلین بوده است و فضایی کلاسیک و نوستالژیک دارد.
• لا زوکا: لا زوکا (La Zucca) رستورانی دنج و محبوب در منطقه سنتی ونیز است که با منوی گیاهی و غذاهای اصیل ونیزی، ترکیبی از طعم‌های سنتی و خلاقانه را ارائه می‌دهد.
• ریویرا: ریویِرا (Riviera) رستورانی با طراحی مدرن و چشم‌اندازهای کانال، منوی متنوعی از غذاهای دریایی و کلاسیک ایتالیایی دارد و محیطی شیک و دلنشین برای صرف غذاست.
• آنتیکه کارامپانه: آنتیکه کارامپانه (Antiche Carampane) رستورانی سنتی و محبوب میان اهالی و گردشگران، با غذاهای دریایی تازه و دستورهای کلاسیک ونیزی، تجربه‌ای اصیل و خانوادگی از آشپزی محلی ارائه می‌دهد.
• رستوران آل تستیر: رستوران آل تستیر (Osteria alle Testiere) رستورانی کوچک و مشهور با ظرفیت محدود است که روی غذاهای دریایی تازه و فصلی تمرکز دارد و تجربه‌ای شخصی و صمیمی از غذا خوردن در ونیز را به ارمغان می‌‌آورد.
• آنتیکو مارتینی: آنتیکو مارتینی (Antico Martini) هتلی قدیمی و رستورانی با دکور کلاسیک و محیط لوکس، ارائه‌دهنده غذاهای اصیل ونیزی و بین‌المللی و محبوب میان سلبریتی‌ها و گردشگران شیک‌پسند است.

اگر می‌خواهید از تله‌های توریستی و قیمت‌های نجومی سن مارکو فرار کنید، به این محله یهودی‌نشین سابق بروید. در اینجا رستوران‌های محلی (Osteria) با کیفیت عالی، فضای صمیمی و قیمت‌های منصفانه پیدا خواهید کرد که پاتوق خود ونیزی‌هاست.

سوغات ونیز

خرید یادگاری و سوغات از بخش‌های جدایی‌ناپذیر هر سفر است؛ یادگارهای کوچکی که با هر نگاه، خاطرات شیرین سفر را دوباره زنده می‌کنند. علاوه بر این، می‌توانید با خرید هدیه‌ای کوچک برای نزدیکان، این خاطرات را با آن‌ها شریک شوید. با مراجعه به بهترین فروشگاه های سوغات ونیز، سفر کامل می‌شود.

• شیشه مورانو: ارزشمندترین سوغات ونیز که تنوع آن از آویزهای گردنبند کوچک و رنگارنگ تا گلدان‌ها و لوسترهای میلیاردی گسترده است. حواستان باشد جنس چینی را به جای اصل نخرید (به نشان اصالت دقت کنید).
• ماسک کارناوال: چه یک ماسک کوچک تزئینی سرامیکی بخرید و چه یک ماسک صورت کامل با پر و مخمل که قابل پوشیدن است، این بهترین یادگاری برای آوردن روح اسرارآمیز ونیز به خانه است.
• تور و پارچه بورانو: رومیزی‌ها، دستمال‌سفره‌ها و لباس‌های توری دست‌باف که حاصل ماه‌ها تلاش زنان جزیره بورانو است، سوغاتی نفیس و گران‌بها محسوب می‌شوند.
• کاغذهای دست‌ساز: ونیز سنت دیرینه‌ای در صحافی و کاغذسازی دارد. دفترچه‌های یادداشت با جلد چرمی، کاغذهای ماربل (ابر و باد) و مهرهای مومی، هدیه‌ای عالی برای دوستداران نوشت‌افزار هستند.

  

نکات سفر به ونیز

• بطری آب خود را دور نیندازید! در سراسر ونیز چشمه‌های آب عمومی و تاریخی وجود دارد که آب خنک، گوارا و کاملاً بهداشتی از آن‌ها جاری است. این کار هم اقتصادی است، هم به محیط زیست کمک می‌کند.
• قوانین شهری ونیز سختگیرانه است؛ نشستن و غذا خوردن روی پله‌های بناهای تاریخی، پل‌ها و کف میدان سن مارکو ممنوع است و می‌تواند منجر به جریمه‌های سنگین (تا ۲۰۰ یورو) شود. برای استراحت فقط از نیمکت‌های پارک‌ها استفاده کنید.
• غذا دادن به کبوتران میدان سن مارکو که زمانی تفریح توریست‌ها بود، اکنون غیرقانونی است تا از آسیب به بناهای تاریخی و بهداشت عمومی جلوگیری شود.
• حتماً قبل از خروج از هتل، نقشه گوگل منطقه را دانلود کنید. در کوچه‌های باریک و تنگ ونیز، سیگنال جی‌پی‌اس و اینترنت موبایل اغلب قطع می‌شود و گم شدن بسیار محتمل است.
• در کوچه‌های باریک ونیز مانند رانندگی، همیشه از سمت راست پیاده‌روی کنید تا راه برای کسانی که از روبه‌رو می‌آیند یا عجله دارند، باز باشد. هرگز روی پل‌ها برای عکس گرفتن سد معبر نکنید.
• سبک سفر کنید. کشیدن چمدان‌های سنگین و بزرگ روی پله‌های سنگی متعددِ پل‌های قوسی‌شکل، کابوسی است که می‌تواند شروع سفر را تلخ کند.
• کفش پیاده‌روی راحت و مقاوم از نان شب واجب‌تر است؛ زیرا کیلومترها راه خواهید رفت.
• خرید کارت‌های توریستی شهری مانند «Venezia Unica» می‌تواند در هزینه‌های گزاف حمل‌ونقل عمومی و بلیط موزه‌ها صرفه‌جویی قابل‌توجهی ایجاد کند.
• رزرو آنلاین بلیط‌ جاذبه‌های اصلی (مثل کاخ دوج) برای فرار از صف‌های طولانی تابستان ضروری است.