۱۰ جاذبه برتر مسکو را بشناسید

مسکو از جمله شهر‌هایی است که حتماً باید یک‌بار آن را ببینید و با قدم زدن در خیابان‌‌ها، بازدید از سالن‌های اپرا و خوردن قهوه در کافه‌های آن که روزی محبوب نویسندگان و موسیقی‌دانان بزرگ جهان بوده، فرهنگ عجیبش را لمس کنید.

تجربه جادوی شهر مسکو در تورهای روسیه

پایتخت فدراسیون روسیه با بیش از ۱۲ میلیون نفر، پرجمعیت‌ترین شهر قاره اروپا به حساب می‌آید. شهر مسکو مرکز سیاسی، اقتصادی، تاریخی و فرهنگی روسیه محسوب می‌شود و در کنار رود مسکو واقع شده است. نخستین اشاره به نام آن در سال ۱۱۴۷ دیده می‌شود، زمانی که «یوری دالگاروکی» شاهزاده «ناوگورود سورسکی» را با این جملات فرا می‌خواند: «ای برادر، نزد من آی، به مسکو.»؛ از آن زمان تا به حال مسکو بار‌ها و بار‌ها در آتش سوخت و دوباره از نو بنا شد. 

نهمین شهر گران‌قیمت دنیا (طبق تحقیقات شرکت Mercer) علاوه بر رشد سریع در صنعت گردشگری، یکی از بزرگ‌ترین اقتصاد‌های شهری جهان را دارا است. علاوه بر اقتصاد غنی، مسکو یک مرکز بزرگ فرهنگی است. موزه‌های مهمی مانند گالری «ترتیاکف»، در این شهر قرار گرفته و خانه‌ی نویسندگان و هنرمندان معروف نظیر «پوشکین» و «بولگاکف» نگهداری شده است. بزرگ‌ترین کتابخانه‌ی اروپا (کتابخانه لنین)، بزرگ‌ترین قلعه قرون وسطی (کرملین) و یکی از بزرگ‌ترین سالن‌های آمفی‌تئاتر روباز دنیا در مسکو است و آثار خلاقانه بی‌شماری در جای‌جای شهر دیده می‌شود.

مسکو یک مقصد تمام عیار برای کسانی‌ است که به طعم‌ها اهمیت می‌دهند. حدود ۲۷۰۰ رستوران (و شاید هم بیشتر) در مسکو وجود دارد. ما به شما پیشنهاد می‌کنیم که در مسکو حتماً به رستوران خاچاپوری (Khachapuri) سری بزنید؛ رستورانی که نان داغ همراه با پنیرش بسیار مشهور است. تمام مواد استفاده شده در این رستوران از گرجستان می‌آید و شما می‌توانید در حالی که به موسیقی پیانو گوش می‌دهید از فضای گرم و میهمان نوازانه رستوران لذت ببرید. از دیگر رستوران‌های معروف شهر می‌توان به آپارتمان 44 (Kvartira 44) ، دودو (DoDo) و مایاک (Mayak) اشاره کرد.

1. میدان سرخ

میدان سرخ مهم‌ترین نماد شهر مسکو و قلب کشور روسیه محسوب می‌شود و تمام‌ خیابان‌های اصلی مسکو که به بزرگراه‌های روسیه می‌رسند به این میدان متصل می‌شوند. میدان سرخ مسکو از دیدنی‌ترین میادین جهان است که هر ساله شمار زیادی از گردشگران از آن بازدید می‌کنند. نام این میدان نه به رنگ‌دانه‌های آجر‌های اطراف (که در دوره‌ی خاصی سفید بوده است) و نه از رنگ قرمز کمونیست‌ها مربوط نمی‌شود؛ کلمه روسی «کرسنیا» (красная) به معنی زیبا است که کلمه‌ی «قرمز» نیز از این واژه مشتق شده است و شاید بتوان این میدان را «میدان زیبا» هم نامید.

میدان سرخ وقایع مهمی از تاریخ روسیه را در خود جای داده است اما امروزه بیش از جنبه‌ی سیاسی، وجهه‌ی تفریحی و گردشگری دارد. خوانندگانی همچون تتو (گروه موسیقی), شکیرا, پل مک‌کارتنی, راجر واترز و ... در همین میدان کنسرت برگزار کرده‌اند.

2. کاخ های کرملین

ارگ کرملین مسکو یک قلعه تاریخی است که به‌صورت مجتمع در مرکز شهر مسکو ساخته شده و از جنوب بر رودخانه‌ی مسکوا، از شرق بر میدان سرخ و از غرب به باغ الکساندر مشرف است. کرملین (که به زبان روسی بمعنای «دژ» می‌باشد) از چهار قصر و چهار کلیسا همراه با دیوار و برج‌های کرملین تشکیل یافته ‌است. کرملین را واقعاً می‎توان از نظر سمبولیک و تاریخ قلب تپنده‌ی مسکو نامید. این کاخ دارای ۷۰۰ اتاق جداگانه از جمله سالن‎ها، رخت‎کن، راهرو و اتاق‎های اختصاصی برای اعضای شخص اول مملکت، اتاق مطبوعات و اتاق‎هایی برای خدمه فنی است. کرملین در زیر پاهای «ایوان مخوف» (Ivan the Terrible) لرزید، ناپلئون از کرملین آتش‎گرفتن مسکو را تماشا کرد، لنین پروتالیا را در این کاخ طر‌ح‌ ریزی کرد و استالین انقلاب بلشویک را از همین‌جا هدایت کرد.

این مجموعه بنای ۵۰۰ ساله‌ی ثبت شده در میراث جهانی یونسکو، یکی از مکان‌هایی است که بیشترین تعداد بازدید گردشگران در این کشور را دارد . بازدید از دوسوم از کل عمارت همیشه ممنوع است، اما همان یک‌سوم به‌اندازه‌ای دیدنی دارد که تا چند روز مشغول نگهتان می‌دارد.

3. کلیسای جامع سنت باسیل

حتی اگر تا به حال به مسکو سفر نکرده باشید حتماً بارها و بارها تصاویر این گنبدهای رنگی زیبا در میدان سرخ را دیده‌اید. کلیسای جامع باسیل که امروزه به نماد شهر مسکو بدل شده است در قرن شانزدهم و به مناسبت پیروزی روسیه بر تاتار‌ها ساخته شده است. نکته‌ی جالب‌توجه کلیسای باسیل (واسیلی) این است که رنگ آمیزی منحصر به فرد آن از قرن ۱۷ به آن اضافه شد؛ قبل از آن رنگ اصلی کلیسای جامع سفید بوده است که با سنگ‌های سفید کرملین تطابق داشته باشد.

سینت باسیل که از تجمیع ۹ کلیسا و به دستور ایوان مخوف ساخته شده است، نمایانگر موقیعت جغرافیایی و ریشه‌های شرقی-غربی کشور پهناور روسیه و از شاهکار‌های هنر ارتودوکس به حساب می‌آید. شایان ذکر است که این کلیسا بارها در دچار آتش‌سوزی شده‌ است اما به سرعت مورد بازسازی قرار گرفته و در حال حاضر جزو فهرست میراث جهانی یونسکو می‌باشد.

4. متروی مسکو

متروی مسکو بیشتر شبیه به یک گالری هنری است تا یک سیستم حمل‌ونقل! این مترو با داشتن ایستگاه‌های متفاوت از لحاظ ساختار بصری و معماری علاوه بر مسافران روزانه، بازدیدکنندگان بسیاری را به خود جذب می‌کند. در طراحی ایستگاه‌های مترو از نقش‌های برجسته، حاشیه‌های زینتی ، سنگ‌های مرمر، مجسمه‌های برنز ، شیشه‌های رنگی و موزاییک‌های بی‌شماری استفاده شده است که تمی از مد روم شرقی را در خود جای داده است. متروی زیرزمینی مسکو در سال ۱۹۳۵ با ۱۳ ایستگاه در طول ۱۱ کیلومتر ساخته شد که اولین سیستم راه زیرزمینی اتحاد جماهیر شوروی به حساب می‌آمد. در سال ۲۰۱۶ این مترو به ۲۰۰ ایستگاه مجهز و خط ریلی آن به طول ۳۳۳ کیلومتر رسید و لقب پنجمین خط متروی بلند جهان را از آن خود کرد، جالب است بدانید ۷ ایستگاه این مترو در طول جنگ جهانی ساخته شد!

به گزارش گروه حمل‌و‌نقل مسکو، این مترو با دقت ۹۹ درصدی، رکورددار ورود و خروج به‌موقع قطار‌ها در زمان‌های معین است و فاصله انتظار قطار در ساعت شلوغی به ۹۰ ثانیه می‌رسد. این مترو همچنین با عمق حداکثری ۷۴ متر در ایستگاه پابدی پارک (Park Pobedy) یکی از عمیق‌ترین مترو‌ها در جهان به حساب می‌آید.

5. میدان مانژ 

میدان مانژ یک پیاده‌راه با فضایی گسترده در منطقه تیورسکوی (Tverskoy) در قلب مسکو است و میدان سرخ را به شریان‌های اصلی ترافیکی خیابان تیورسکایا متصل می‌کند. این میدان با مساحتی معادل ۶۵۰۰ متر مربع در بعضی روز‌های تعطیل، میزبان نمایشگاه‌ها بین‌المللی و کنسرت‌های گوناگون است.

پس از پیروزی در جنگ میهنی ۱۸۱۲ بر ناپلئون دور‌ه‌ی جدید بازسازی مسکو که بسیار سریع بوده است آغاز شده و کمیسیون مخصوصی از شرکت‌های ساختمانی تشکیل می‌شود که در این میان نقش فعال را معمار روسی بنام «اوسیپ باوی» بازی می‌کند و در سال ۱۸۱۷ طرح جدیدی برای بازسازی شهر قدیمی مسکو ارائه می‌شود. میدان مانژ یکی از این طرح‌ها است. موزه تاریخی مسکو و باغ الکساندر (Alexander Garden) از جنوب، هتل مسکوا (MOSKVA) از شرق و دانشگاه دولتی مسکو از شمال آن را محصور کرده‌اند. غیر از این مکان‌های دیدنی، چند ایستگاه مترو نیز در اطراف میدان مانژ قرار دارد.

6. کیلومتر صفر مسکو

در بسیاری از کشورها کیلومتر صفر به مکانی (معمولاً نقطه‌ای از پایتخت) گفته می‌شود که فاصله دیگر نقاط کشور از این نقطه سنجیده می‌شود اما در مسکو این نقطه به یکی از جاذبه‌های دیدنی تبدیل شده است. پلاک دایره ای شکل برنزی که کیلومتر صفر روسیه را نشان می‌دهد در مسکو و روبه‌روی کلیسای ایبریان با فاصله کمی از میدان سرخ قرار دارد. بسیاری از بازدید کنندگان و مردم محلی به کیلومتر صفر آمده و آرزو می‌کنند، بدین صورت که روی این دایره برنزی می‌ایستند و پس از آرزو کردن سکه‌ای را از کنار شانه خود پرتاب می‌کنند؛ آنها بر این باورند اگر سکه به روی این دایره برنزی بیفتد آرزویشان بر آورده می‌شود.

7. خیابان آربات

خیابان آربات (که در حقیقت شامل دو خیابان قدیمی و جدید است)، یکی از قدیمی‌ترین و معروف‌ترین خیابان‌های شهر مسکو به شمار می‌رود. این خیابان که قدمت آن به قرن پانزدهم باز می‌گردد، مملو از آثار هنری، فروشگاه‌های خرید سوغاتی، کافه، موسیقی زنده و نقاشانی است که از شما پورتره می‌کشند. در «آربات قدیم» فروشگاه‌های متعدد صنایع دستی و یادگارهای روسیه وجود دارد. این خیابان در روزهای یکشنبه محل تجمع گروه‌های نمایشی، نوازندگان، آکروبات‌ها و ... است که هزاران نفر از آن بازدید می کنند. خانه-موزه الکساندر پوشکین در این خیابان قرار دارد؛ همچنین به مناسبت دویستمین سالگرد تولد این شاعر نامدار، مجسمه برنزی او و و همسرش در آربات نصب شده است.

«آربات جدید» که تقریباً به موازات آربات قدیم ساخته شده دارای فروشگاه‌های متعدد امروزی است که گردشگران می‌توانند وسایل مورد نیاز خود را از خوراک و پوشاک تا دوربین عکاسی و فیلم از آنها تهیه نمایند.در قرن ۱۸ آربات خیابان محبوب روشنفکران و جامعه هنری مسکو بود که در امتداد آن قدم می‌زدند و در کافه‌های آن به صحبت می‌نشستند. به جرأت می‌توان گفت هنوز هم در آربات همان جو تاریخی و هنری پابرجاست.

8. شاه توپ و شاه زنگ مسکو

شاه زنگ (Tsar bell)

«تزار بل» با ۲۰۰ تن وزن، نام بزرگ‌ترین زنگ در جهان است که در سال‌های ۱۷۳۳ – ۱۷۲۵ توسط صنعتگران روسی به نام‌های ایوان و ماکس ماتورین (Motorin) ساخته شده اما هیچ‌گاه نواخته نشده است.

در سال ۱۷۳۷ هنگامی که این زنگ در مرحله‌ی ریخته‌گری بود آتش سوزی در کرملین رخ می‌دهد و نگهابان‌هایی که درصدد نجات این اثر برآمده بودند، با عجله به این زنگ مقادیری آب می‌پاشند که در نتیجه قسمتی از این ناقوس با وزن ۱۱ تن از آن جدا می‌شود که هنوز هم این تکه در کنار زنگ قابل مشاهده است؛ به همین علت هیچ‌ کس صدای نواخته شدن تزار بل را نشنیده است. اعتقاد بر این است که اگر این زنگ عظیم نواخته می‌شد تا فاصله 50 کیلومتری صدای آن قابل شنیدن بود! این زنگ برای نصب در یکی از کلیساهای کاخ کرملین در نظر گرفته شده بود که در مراسم و لحظات مهم مانند مراسم تاج‌گذاری یا هنگام حملات دشمن نواخته شود.

شاه توپ (Tsar cannon)

شاه توپ در سال ۱۵۸۶ و زمان سلطنت «ایوان مخوف» توسط «آندری چوخوف» برای ایجاد رعب و وحشت در دل دشمنان ساخته شد. طول این توپ ۵/۳۴ متر، وزن آن ۴۰ تن و کالیبر آن ۸۹۰ میلی‌متر است. قرار بود این توپ عظیم برای تیراندازی به صورت خوشه‌ای استفاده گردد ولی هیچ‌گاه نیاز به استفاده از آن احساس نشد و بیشتر جنبه نمادین پیدا کرد. در حال حاضر این توپ و گلوله های آن جنبه تزیینی دارد. در ابتدا توپ تزار در میدان سرخ در نزدیکی دروازه اسپاسکی (Spasskiye) ثابت شد اما در سال ۱۷۰۶ آن را به کرملین منتقل کردند.

9. مقبره ولادیمیر لنین

برای هزاران سال انسان از روش مومیایی کردن برای حفظ بدن مردگان خویش استفاده می‌کرده است اما هیچ کدام قابل مقایسه با آزمایشات ۹۰ ساله روسیه برای حفظ بدن ولادیمیر لنین، بنیانگذار انقلابی کمونیستی اتحاد جماهیر شوروی نیست. پدر انقلاب شوروی در سال ۱۹۲۴ درگذشت و امروزه جسد مومیایی شده لنین در پیراهن سفید و کت‌و‌شلوار مشکی در یک ویترین شیشه‌ای در سالن مخصوصی با درهای ورودی و خروجی جداگانه در حاشیه میدان سرخ قرار دارد.

 بالای مقبره لنین سکویی ساخته شد که در مراسم رسمی، مقامات بلند پایه شوروی آنجا می‌ایستادند و در مراسم رژه، مردم یا ارتش را نظاره می‌کردند. در روزهای بازدید، تمام راه‌های میدان سرخ بسته می‌شوند و گردشگران از یک طرف با صف منظم وارد می‌شوند. صف خیلی آرام حرکت می‌کند و افراد در سکوت کامل باید وارد سالن مقبره شده و بدون توقف، بعد از تماشای جسد لنین از درب دیگر خارج شوند. مسیر خروج بازدیدکنندگان طوری طراحی شده است که از کنار دیوار کرملین و قبر افراد مشهوری مثل برژنف، استالین، دزرژینسکی، جان رید (نویسنده آمریکایی کتاب ۱۰ روزی که دنیا را تکان داد)، یوری گاگارین، مارشال ژوکوف و ایگور کورچاتف می‌گذرد.

10. صومعه ناوادِویچی

ناوادِویچی، زیباترین صومعه شهر، با ۱۶ گنبد در قسمت جنوب غرب رودخانه مسکو واقع شده است. این صومعه در سال ۱۵۲۴ به دستور پرنس واسیلی به مناسبت گرامیداشت پیروزی نیرو‌های روس در سال ۱۵۱۴ بر نیروهای لهستان و لیتوانی برای باز پس‌گیری شهر اسمولنسک (شهری در جنوب مسکو) بنا شد.

در این محل افراد سرشناسی دفن شده‌اند و نکته جالب وجود مجسمه‌ی متوفیان سر مزارشان است و البته وجود گل‌های رنگارنگ و زیبا! در برخی منابع این آرامستان را پلی به گذشته روسیه می‌نامند، زیرا از ابتدای قرن بیستم افراد سرشناس بسیاری همچون گوگول (طنزپرداز)، چخوف (نویسنده سرشناس)، برتلس (دانشمند ایران‌شناس روس)، سرگئی آیزنشتاین (کارگردان)، ماکارنکو (روانشناس)، توپولف (مهندس طراح هواپیما)، بلیایف (فضانورد)، تیتف (فضانورد)، نیکیتا خروشچف (رییس جمهور سابق شوروی)، بوریس یلتسین (اولین رییس‌جمهور روسیه فدرال)، زویا (دختر پارتیزان قهرمان روسیه در جنگ جهانی دوم)، همسر و پسر استالین، همسر گورباچف و ... در اینجا دفن شده‌اند. مزار ابولقاسم لاهوتی (شاعر و فعال سیاسی ایران دوره مشروطه) نیز در این آرامستان قرار دارد.