12 جاذبه‌ای که در فلورانس نباید از دست بدهید

هفته‌ها طول می‌کشد تا بتوان هر آنچه که فلورانس در خود جای داده را دید. تقریباً هرکدام از این چند ده کلیسا می‌توانند به‌عنوان مهم‌ترین جاذبه یک شهر کوچک‌تر به حساب بیایند.

بعضی از این جاذبه‌ها مثل «پل پونته وچیو»، «مجسمه داوود میکل آنژ» یا «گنبد برونلِسکی» در زمره‌ی شناخته شده‌ترین نمادهای ایتالیا به شمار می‌روند؛ در عین حال کل شهر، ویترینی است از دوره رنسانس ایتالیایی، جنبشی هنری-انسانی که اروپا را از چنگال اعصار تاریکش رهایی بخشید.

اما باز هم در میان این مجموعه بی‌نظیر از کاخ‌ها، کلیساها، موزه‌ها و اماکن دیگر، بعضی از آن‌ها یک سر و گردن بالاتر از بقیه قرار می‌گیرند. اگر می‌خواهید در سفر به ایتالیا، برنامه روزانه تور فلورانس را تنظیم کنید، باید مطمئن شوید که اماکنی که فلورانس را در زمره‌ی یکی از محبوب‌ترین شهرهای اروپا قرار داده‌اند را از دست ندهید.

1. کلیسای جامع سانتا ماریا

میدان دوامو و تعدادی از ساختمان‌های اطراف آن که مجموعه کلیسای جامع (Cathedral of Santa Maria del Fiore) را تشکیل می‌دهند گنجینه‌ای از بهترین جلوه‌های هنر ایتالیا را در یک میدان کوچک در خود جمع آوری کرده‌اند. هنگامی که از جاهایی مثل تعمیدگاه، برج ناقوس، کلیسای جامع یا موزه آن بازدید می‌کنید، مجموعه‌ای از بهترین شاهکارهای هنر و معماری ساخته دست هنرمندان بزرگی همچون «گیبرتی»، «برونلسکی»، «دوناتلی»، «جوتو» و «میکل آنژ» را خواهید دید. بهتر است از قدم زدن دورتادور میدان شروع کنید تا منبت کاری‌های پیچیده و پر از جزییات سنگ مرمر تحسین شما را برانگیزد، سپس یک به یک وارد هرکدام از ساختمان‌ها بشوید تا به هرجا که نگاه می‌کنید آینه کاری‌های داخل آن شما را به وجد بیاورد.

2. تعمید‌گاه سنت جان

از هر نمایی که به این تعمیدگاه (Baptistery of St. John) هشت وجهی قرن دوازدهمی نگاه کنیم -چه از داخل و چه از خارج- خواهید دید که این ساختمان نمونه‌ای تمام و کمال از هنر است. نمای بیرونی سنگ مرمر، موزاییک کاری‌های نفس گیر داخل و مجموعه کارهای هنری که در خود جای داده این مکان را شایسته قرار گرفتن در بالاترین بخش‌های لیست شما می‌نماید. در این میان صفحه‌های برنزی بی نظیری که «گیبرتی» برای تزیین درهای رو به کلیسای جامع ساخته است گوی سبقت را از تمامی آثار دیگر می‌رباید. در هیچ کجای دیگر مثل "دروازه‌های بهشت" اثری برنزی را با این حالت نفیس و باورنکردنی نخواهید یافت. برای بازدید دقیق‌تر از گنجینه‌هایی که برای این تعمیدگاه ساخته شده‌اند می‌توانید از موزه کلیسای جامع دیدن کنید.

3. قلعه قدیمی فلورانس

تاریخ، هنر و قدرت از سرتاسر اتاق‌ها و گالری‌های متنوع این کاخ قلعه‌مانند (Palazzo Vecchio) در وسط فلورانس بازتاب می‌شود. شهر/جمهوری فلورانس از این مکان هدایت می‌شد. خاندان قدرتمند «مدیچی» نیز هنرمندان و معماران طراز اول آن دوران را برای طراحی و دکور دفاتر کار و خانه‌هایشان به کار می‌گماشتند. حواستان باشد که زودتر برای یکی از تورهای مجانی این کاخ ثبت نام کنید تا بتوانید از برخی از گذرگاه‌های مخفی که مدیچی‌ها برای رفت و آمد بین اتاق‌ها استفاده می‌کردند عبور کنید، یادتان باشد که بلیتتان را نگه دارید و بعدازظهر برای رفتن به روی بام و دیدن منظره شهر هنگام غروب بازگردید.

4. کاخ و گالری اوفیتزی

افراد کمی هستند که مخالف قرار دادن کاخ «اوفیتزی» (Uffizi Palace and Gallery) در میان برترین موزه‌های هنر جهان باشند. مجموعه‌های این موزه در تنوع و کیفیت مبهوت کننده‌اند، حتی اگر هنر علاقه اصلی شما هم نیست، بهتر است از نقاشی‌های معروف این موزه دیدن کنید. اینجاست که بیش از پیش متوجه می‌شوید که نقاشان قرن‌های 14 تا 16 فلورانس چطور چهره هنر غرب را عوض کرده‌اند. گذاری از تصاویر باشکوه دوره بیزانس تا فیگورهای به شدت واقعی و مناظر طبیعی دوره رنسانس. ساختمان عظیمی که در کناره رود ساخته شده یکی از کاخ‌های مدیچی‌ها است که نه به‌عنوان اقامتگاه بلکه قرار بوده به‌عنوان مقر حکومت، مطالعات علمی و بخشی از مجموعه رو به گسترش هنری این خاندان مورد استفاده قرار بگیرد. یکی از دوست داشتنی‌ترین فضاهای اینجا اتاق «تریبونا»ی هشت ضلعی است که اختصاصاً به‌عنوان محلی برای نمایش نفیس‌ترین نقاشی‌ها و جواهرات شخص «فرانچسکو مدیچی اول» به کار گرفته می‌شده است.

5. پل وکیو

پل «پونته وکیو» (Ponte Vecchio) احتمالاً شناخته شده‌ترین نماد فلورانس است. تاق‌های با شکوه آن که پر از مغازه‌های رنگارنگ است به حتم یکی از زیباترین مناظر شهر به شمار می‌رود. این پل به صورت سنتی مأمنی برای طلاسازان خبره فلورانس بوده و امروزه نیز با گردشی کوتاه می‌توانید انواع جواهرات خیره‌کننده و کم نظیر را در آنجا پیدا کنید اما اکثر توریست‌ها نمی‌دانند که یکسری جواهرات دیگر درست بالای سر آن‌هاست! هدف از ساختن پل مسلماً وصل کردن دو سوی رودخانه آرنو بوده است چرا که مدیچی‌ها نیاز داشتند به صورت متناوب بین قصر «وکیو» و آپارتمان‌هایشان در قصر «پیتی» رفت و آمد کنند. به همین منظور از معمار معروف "واساری" خواستند تا برایشان یک راهرو بسازد که به صورت رسمی «راهرو شاهزاده» نامیده می‌شود اما امروزه بیشتر به "دالان واساری" معروف است.

می‌توانید ردیف پنجره‌هایی که به طرز دقیقی با مغازه‌های پایین هم راستا هستند را ببینید؛ اما اینجا فقط دالانی برای گذر نیست بلکه دیوارهای آن با مجموعه بی‌نظیری از پرتره‌ها و غالباً خودنگاره‌هایی از هنرمندان بزرگی مثل رامبراند، لئوناردو داوینچی، رافائل، میکل آنژ و ولاسکز پوشیده شده است.

6. سن لورنزو

مدیچی بهترین اساتید را برای ساخت کلیسای خانوادگی و آرامگاه انتخاب کرد: «برونلسکی» را برای کلیسا برگزید و به‌منظور جاودانه کردن ممتازترین شاهزادگان خاندان مدیچی نیز وظیفه ساخت مقبره خانوادگی را به «میکل آنژ» سپرد. متأسفانه هر دو هنرمند قبل از تمام کردن کارشان از دنیا رفتند اما کلیسای برونلسکی با استفاده از نقشه‌های خودش کامل شد. آرامگاه میکل آنژ اما چنین بختی نداشت و درواقع هیچ‌گاه هم کامل نشد؛ اما آنچه که انجام شده به‌عنوان یکی از والاترین جلوه‌های هنر پیکره تراشی مرمر به شمار می‌رود.

7. میدان سینیوریا

میدان سینیوریا (Piazza della Signoria) از قرن چهاردهم و حتی شاید پیش‌تر مرکز قدرت در فلورانس بوده چراکه بقایایی از دوره‌های «اتروسکان» و «رومی‌»ها نیز در این مکان پیدا شده است؛ امروزه هم این میدان به‌عنوان مرکزی اجتماعی محسوب می‌شود. مکانی دوست‌داشتنی مملو از توریست‌ها و افراد محلی! در مرکز میدان فواره نپتون قرار گرفته و در یک سمت آن قصر وکیو که هنوز هم مقر دولت در شهر است. روبروی دیوار اوفیتزی که یک سمت میدان را تشکیل داده، «لوجیا دی لانتزی» قرار دارد که یک گالری فضای باز است و مجسمه‌ها قابل توجهی نیز در خود جای داده است. شناخته شده ترین آن‌ها کار معروف سلینی یعنی برساووش با سر مدوزا است. درست جلوی قصر وکیو بدل مجسمه داوود میکل آنژ قرار دارد.

8. کلیسای سانتا ماریا نوولا

با اینکه سانتا ماریا نوولای (Santa Maria Novella) دوره «سنت دومنیک» همچون بسیاری از کلیساهای دیگر فلورانس نمایی از سنگ تراشه‌های مرمر پیچ در پیچ دارد، اما اینجا کمی فرق دارد، ردیف‌های بی بدیل سنگ تراشه، پنجره‌های متقارن و ردیف‌هایی از قوس‌های برجسته در پایین آن قرار دارد. هنر در بخش‌های داخلی هم با مجموعه‌ای از بهترین نقاشی‌های دیواری شهر ادامه پیدا می‌کند. نقاشی‌هایی از اساتید بزرگی مثل «مازاکیو»، «جوتو»، «دومنیکو جیرلاندایو»، «لیپی» و «پائولو اوسلو». اگر باز هم برایتان کافی نیست بهتر است بدانید که کل مقبره با نقاشی‌های «آندره بونائیتو» پوشیده شده که به‌عنوان بخشی از باشکوه‌ترین کارهای هنری قرن 14 ایتالیا شناخته می‌شوند. علاوه بر این نقاشی‌های دیواری یک منبر مرمرین از برونلسکی و عیسای مصلوب چوبی او، تمثیل مریم مقدس واساری و ساخته‌ی برنزی لورنتزو جیبرتی نیز در محل وجود دارند. سری هم به داروخانه تاریخی صومعه بزنید که در آن داروهای ضد شوره سر و لوسیون‌های گیاهی تجویز می‌کرده‌اند.

9. کلیسای سانتا کروسه

در پس نماهای مرمرین هندسی و معمول دوره توسکانی، سانتا کروسه (Santa Croce) هم کلیسایی مملو از آثار هنری است و هم آرامگاه برخی از معروف‌ترین مشاهیر فلورانس. این مجموعه بی‌نظیر شامل تعداد زیادی از آثار دوره رنسانس است. قطعاً دیدن «کاپلا باردی» با مجموعه‌ای از بهترین نقاشی دیواری‌های جوتو و در کنار آن کاپلا پروتزی برای شما جذاب خواهد بود. نقاشی‌های که برای افرادی مثل ماساکیو و میکل آنژ الهام بخش بوده‌اند. نقاشی دیواری‌های آرامگاه بارونسِلی از باارزش‌ترین کارهای تادئو گادی به شما می‌روند؛ اما معروف‌ترین آن‌ها عیسای مصلوب بی نظیر چیمبائو، یکی از اولین نمونه‌های گذار از حالت خشک بیزانسی به طبیعت‌گرایی رنسانس است که هنرمندان بزرگ بعد از خود را تحت تأثیر قرار داده است. درون تالار کلیسا مزار هنرمندان بزرگی همچون میکل آنژ، گالیله، جیبرتی، جیائوچینوی آهنگساز و حتی ماکیاولی را خواهید یافت.

10. آکادمی گالری

کپی‌های شناخته شده‌ترین کار میکل آنژ یعنی مجسمه داوود را در سرتاسر فلورانس خواهید دید، اما نسخه اصلی آن درون آکادمی گالری (Academy Gallery) قرار دارد. هرچند امروزه متأسفانه به دلیل سابقه تلاش فردی برای تخریب آن، مجسمه پشت شیشه نگهداری می‌شود اما هنوز هم از الهام بخشی آن کم نشده است.

البته داوود تنها کار میکل آنژ در این موزه نیست، همانطور که تنها شاهکار اینجا هم محسوب نمی‌شود. اینجا می‌توانید میکل آنژ را تقریباً در حال کار کردن ببینید، آن هم در دل مجسمه‌های چهارگانه‌ای که نیمه‌کاره رها شده‌اند و گویی که در حال بیرون آمدن از سنگ مرمر هستند. این مجسمه‌ها برای مقبره‌ای در رم ساخته می شده است. در این موزه همچنین می‌توانید مجسمه نیمه تمام «سنت متیو» که قرار بود برای کلیسای جامع فلورانس ساخته شود را نیز مشاهده کنید. اگر می‌خواهید شاهکارهای هنرمندان قرن 13 تا 16 میلادی را ببینید باید به باقی گالری‌ها هم سر بزنید. مریم مقدس «سندرو بوتیچلی» یکی از مهم‌ترین آثار این موزه است.

11. کاخ‌های پیتی و باغ‌های بوبولی

گذراندن یک روز کامل در مجموعه کاخ‌های پیتی (Palazzo Pitti) به شما کمک می‌کند تا کمی از آنچه فلورانس در دل خود دارد را حس کنید: گالری‌های هنر غیرقابل تصور، قصری از دوران مدیچی‌ها، محصولات فلورانسی، موزه، تاریخ، آپارتمان‌های سلطنتی و یکی از برترین باغ‌ها در سرتاسر ایتالیا. اگر قصد ندارید یک روز کامل را اینجا بگذرانید حداقل سری به کاخ و آپارتمان‌های سلطنتی و اتاق‌های مجللش بزنید و نقاشی‌های بزرگانی چون «رافائل»، «روبن»، «تینتورتو» و دیگران را ببینید که نه به شکل معمول داخل گالری‌ها بلکه به‌صورت بخشی از دکور اتاق‌هایی به نمایش در آمده‌اند که به منظور نمایش و سرگرمی ساخته شده بودند. الحق که این مجموعه طعنه به مجموعه اوفیتزی میزند.

در پشت کاخ، باغ‌های بوبولی گسترده شده‌اند. «دوک کازیموی اول» از هیچ خرجی دریغ نکرد و نتیجه‌ی آن مدلی شد برای باغ‌های سلطنتی کل اروپا از جمله ورسای! این باغ که هنوز هم به خوبی به آن رسیدگی می‌شود چشم‌اندازی نفس‌گیر رو به شهر دارد. در سرتاسر باغ فواره‌ها و مجسمه هایشان، غار دست ساز کناره کوه، یک هزارتو، تخت‌های رسمی و حتی یک آمفی‌تئاتر در محل چاله‌ای که در اثر استخراج سنگ برای ساخت کاخ در آنجا به وجود آمده است را خواهید دید.

12. میدان میکل آنجیولو

میدان «میکل آنجیولو» (Piazzale Michelangiolo) که اغلب حتی در بروشورهای توریستی هم به اشتباه میدان میکل آنژ تلفظ می‌شود یکی از اماکنی است که اتوبوس‌های توریستی حتماً باید در آن‌ها توقف داشته باشند. تمام عکس‌های کارت پستال‌های کلیسای جامع از همین تراس که بر فراز شهر قرار دارد گرفته شده است. در اوقات پر توریست، بهترین زمان برای بازدید از این مکان در آرامشی نسبی، اواخر ظهر یا اوایل عصر است هرچند که منظره غروب نیز بسیار زیباست. درست است که می‌توانید منظره پانورامای فلورانس را روی گنبد کلیسای جامع هم ببینید، اما فقط از همین تراس است که می‌شود متوجه شد که گنبد برونلسکی چقدر بر مرکز شهر حکم‌فرمایی می‌کند. علاوه بر این که هیچ بلندای دیگری در شهر چنین منظره‌ای را که شامل پونته وچیو، میدان وچیو، سانتا گروسه و دیگر اماکن دیدنی شهر باشد، نخواهید یافت.

می‌توانید از میان باغ‌های کنار رود تا این مکان پیاده بالا بروید و یا سوار اتوبوس‌های شماره 12 و 13 شوید. اگر دوست داشتید می‌توانید پیاده سری هم به کلیسای «سن مینیاتو اَل مونته» بزنید یا حتی ابتدا با اتوبوس تا بالا بروید و آن را ببینید سپس قدم‌زنان تا میدان پایین بیاید.